کد خبر: 35266
تاریخ انتشار: چهارشنبه, 06 تیر 1397 - 11:09

داخلی

»

مطالب کتابداری

»

گاهی دور گاهی نزدیک

بستنی لای کتاب!!

منبع : لیزنا
 لیلی وکیلی
بستنی لای کتاب!!

(لیزنا: گاهی دور گاهی نزدیک ۲۰۸): لیلی وکیلی، کتابدار کتابخانه بیمارستان: ماجرای بستنی لای کتاب از آن ماجراهای جالب و واقعی است که ممکن است برای یک کتابدار شکمو مثل لیلی وکیلی پیش بیاید. ماجرای نوشتنش هم بر می­‌گردد به توصیه دکتر محسن خان زین العابدینی در سایت لیزنا مبنی براینکه کتابداران بنویسند اتفاقات روزمره­ای را که برای‌شان پیش می‌­آید تا شاید و بلکه از نوشته آنها چیز جالب و بهدردبخوری بیرون بزند[۱] (روزنوشت‌های کتابداران سنگ بنای تاریخ زنده رشته). خب من هم خواستم که کمی حرف شنوی و مقداری خود شیرینی کرده باشم و نشان بدهم شاگرد خوبی هستم و البته کتابداری خوب‌تر. یک دفترچه یادداشت از آنها­یی که جلد آبی دارد برای خودم تهیه کردم و مشغول نوشتن شدم.

بسمه تعالی

امروز کتابخانه خلوت بود وچون بین التعطیلین[۲]، مشتری کم، باید بگویم کلا کسادی بازار به کتابخانه­‌ها سرایت کرده و مدتی است که من و کتاب‌ها سوت وکور شده­ایم، صبح خروس‌خوان کرکره مخزن را بالا دادم و پیچ سایبان را سفت کردم و نشستم پشت دخل به امید مشتریان تپل. اولین مشتری دکتر فرزادی دستیار جراحی بود که از در با سروصدا آمد داخل. مدلش این است گاهی کتابخانه را با اتاق عمل اشتباه می‌گیرد! زیر چلش[۳] کتاب جراحی شوارتز را که امانت گرفته بود درآورد و تحویل داد و کمی خوش و بش کرد و رفت. طبق عادت کتاب را تورقی کردم که ناگهان در صفحه­‌ی ۴۵ آن چشم به یک چک پول ۵۰ هزارتومانی افتاد. فکر کردم شاید برای گم نشدن صفحه کتاب به هنگام مطالعه آن را آنجا گذاشته است خب مشتریان ما همه پزشک هستند و باباهایی پولدار و غالبا هیئت علمی و استاد دانشگاه دارند و خلاصه جد اندر جد متمول و پول روی پول. پس حدسم نابجا نبود که که بجای کاغذ از چک پول استفاده کرده است برای همین گوشی را برداشتم و سریع زنگ زدم و فراخواندمش، ماجرا را پرسید و گفتمش و گفت به جان خودم مال من نیست گفتم آخر بابا جان کسی غیر از تو شوارتز را امانت نگرفته است اصرارم را که دید گفت وکیلی یک چیزی می­‌گویمت به کسی نگو. قول دادم که رازدار باشم که رازداری از خصایص نیک یک کتابدار است و اینچنین گفت مرد جراح که از دو هفته پیش که کتاب را امانت گرفته‌ام تا امروز که پسش آوردم لایش را هم باز نکرده‌ام برای خواندن چه برسد که داخلش چیزی مثل پول جا بگذارم که به جانم بسته است.

 جالب بود بنظر می­‌ر­سید پول بی‌صاحب است پس با خوشحالی آن را گذاشتم داخل کشوی میزم که حالا حکم دخل را پیدا کرده بود تا بعد از ماه مبارک تبدیل به بستنی کنم و همکارانم را شیرین کام. و اینچنین بود که بستنی از لای کتاب بیرون آمد.

کلاغی که عاشق یک کتابدار شد

راستش را بخواهید من برخلاف خیلی از مردم کلاغ‌ها را دوست دارم از همان دوران بچگی که کتاب الدوز و کلاغ‌های صمد خان بهرنگی را خوانده‌­ام و یا کلاغ پنیر به دهان کلاس دوم ابتدایی که روباه گولش زد. یادتان هست؟ همیشه دلم می­‌خواست جای روباه بودم وکلاغ را گول می‌زدم تا پنیرش از دهانش بیفتد و بعد من قاه قاه بخندم و بگویم دیدی گولت زدم... حالا بیا پنیرت را برادار و برو که من پنیر خور نیستم جانکم. جالب است بدانید یک بار هم یک قالب صابون گلنار از آن سبزهایش را چهار قارچ کردم و گذاشتم کنار باغچه تا کلاغ‌ها بیایند بخورند چون در کتاب  الدوز و کلاغ‌ها خوانده بودم که ننه کلاغه صابون خیلی دوست دارد.

حالا هم که سال‌ها گذشته و من هنوز کلاغ‌ها را دوست دارم برای همین بعدازظهرهای خلوت بیمارستان (محل کارم) می­روم روبروی محوطه کتابخانه که کاج‌های بلندی دارد می­‌نشینم و تماشایشان می‌­کنم و گاهی باقیمانده غذای ناهار بیمارستان را پیشکششان می­‌کنم. پیش خودمان بماند گاهی هم با آنها درد دلی می­‌کنم و از اوضاع بد اقتصادی و فرهنگی و کم بودن بودجه برای خرید کتاب برای کتابخانه مي­‌گویم انصافا هم شنونده­‌های خوب وقابلی هستند، می‌­نشینند وخوب گوش می­‌دهند و مانند آدم‌ها وسطش یکهو پر نمی‌زنند بروند.

 یک قصه واقعی: یک عصر تابستانی که مشغول قدم زدن در محوطه کاج‌ها  بودم یکهو یک گردو­ی کوچک از ان بالا افتاد روی سرم با تعجب به درخت کاج نگاه کردم و بلند گفتم درخت جان تو کاجی گردو از کجایت در آوردی!؟ باما از این شوخی‌ها نکن، که ناگهان صدای قارقار دلنشینی شنیدم آن‌موقع متوجه نشدم که آن گردو یک هدیه است از کلاغ جان به بنده، شکستم و خوردم و کیف کردم چند روز بعد دوباره این اتفاق تکرار شد البته این‌دفعه گردو نبود یک قیچی نوک تیز کوچک کاغذبری بود از آنها که دسته­ آبی دارد لابد از جایی کش رفته بود چون کلاغ‌ها چیزهای براق را دوست دارند دستش درد نکند درواقع نوکش درد نکند اما کمی اگر بی‌دقتی کرده بود درست خورده بود وسط فرق سرم فردای آن‌روز این ماجرا را در کلاس زبان برای معلم و دوستانم تعریف کردم و آنها تا پایان ترم من را دست گرفته بودند که کلاغه عاشقت شده لیلی این دفعه حتما یک انگشتر از آن بالا برایت می‌اندازد و با قارقاری دلربا ازت خواستگاری می­‌کند. خوب دوستان جان از شما چه پنهان که بدم نمی‌­آید یک حلقه با نگین زمرد داشته باشم.

 پی نوشت: نوشته دوم را در روز تولد خانم توران میرهادی نوشتم و تقدیم بچه‌هایی می‌کنم که خانم میرهادی عاشقانه دوستشان داشت و برای تعلیم و تربیتشان از جان ودل ومال کوشید.

لیلی وکیلی خرداد ۹۷



[۱] کلیک کنید

[۲] واژه ای من دراوردی در دولت بهار

[۳] به زبان شوشتری زیربغل

 

یه همکار
|
Russia
|
1397/06/24 - 09:22
0
0
سلام خانم وکیلی
من همان عضوی هستم که کتاب جراحی شوارتز را امانت گرفته بودم و در صفحه­‌ی ۴۵ آن یک چک پول ۵۰ هزارتومانی جا گذاشته بودم. می خواستم بگویم من بستنی قیفی دوست دارم ای کاش به یادم بستنی قیفی بخرید :)))
پاسخ ها
لیلی وکیلی
| Iran |
1397/07/04 - 10:10
سلااام رفیق چرا به یادتان؟تشریف بیاورید همراهتان می شوم ومی رویم بستنی فروشی بابا رحیم (نزدیک است) وقیفی می خوریم و از مصاحبت هم لذت می بریم..
ممنون که مطلب راخواندیدومتفاوت نت گذاشتید
؟
|
Iran
|
1397/04/20 - 11:44
0
0
کاش دنبال صاحب پول می گشتید.
ما درکتابخانه کتابداری داریم که یک 500تومانی هم پیدا شود دنبال صاحبش می گردد؟؟؟
پاسخ ها
لیلی وکیلی
| Iran |
1397/08/01 - 15:25
ولی من واقعا اینکارو کردم.
م ک
| Russia |
1397/06/25 - 08:28
فکر نمی کنم ایشان هم واقعاً این کاررو کرده باشن
متن طنز بود ....
کتابدار نویسنده
|
Iran
|
1397/04/18 - 20:04
0
1
آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند... دلتان همیشه مصفا
کتابدار نویسنده
|
Iran
|
1397/04/18 - 15:55
0
2
تنها مخلوقاتی که به اندازه کافی تکامل یافته اند تا عشق ناب را منتقل کنند حیوانات و انسان هایند ...
آدمی فقط جانوری معامله گر است ...
امیدوارم انگشتری عشق هر انسانی را یک انسان در دستش نهد.
پاسخ ها
لیلی وکیلی
| Iran |
1397/04/20 - 15:04
من گیاه عاشق هم دیدم توی شعر نیما..

دران نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام...
کتابداری در دولت های متوالی
|
Iran
|
1397/04/17 - 18:54
2
5
بین التعطیلین از دولت سازندگی و اصلاحات مرسوم بود و تا تدبیر و امید هم ادامه داره
تدبیر و امید از لحاظ من درآوردن از بهار خیلی متخصص تره
غرض ورزی را بگذار برای جای دیگه همکار گرامی
محسن زین العابدینی
|
Germany
|
1397/04/14 - 19:52
0
3
امیدوارم که این دفتر روزنوشته ها همیشه زنده بماند و ما هم از خوشمزگیهای مجازی آن بهره مند شویم.
خالقی
|
United States
|
1397/04/14 - 00:15
0
3
خیلی جالب بود. من هم ماجرای کلاغ و گردو دارم :)
فاطمه ذات عجم
|
Iran
|
1397/04/12 - 18:44
0
3
چه خوب نوشتي. قلمت درد نکند
بهار
|
Cyprus
|
1397/04/11 - 13:53
0
3
بسیار زیبا ودلنشین بود خانم وکیلی عزیز
به امید دریافت هرچه سریعتر انگشتری زمرد.
الف
|
United States
|
1397/04/11 - 13:27
0
3
سلام، خیلی جالب بود، مخصوصا اون چک پول پنجاه هزارتومانی، راستی با پنجاه هزارتومان چندتا بستنی مگه میشه گرفت؟!! مگه همکاراتون چند نفرن؟!! بقیه اش چی شد؟
آزادمهر دانش
|
Iran
|
1397/04/10 - 11:38
0
2
سلام خانم وکیلی
مطلبتان با احساس زیبا و توأم با طنز، خوب وجالب بود.
چقدر خوب که پول لای کتاب به فال نیک گرفتید و برایتان شد بستنی لای کتاب...
ممنون که به اشتراک گذاشتید
میرحسینی
|
Iran
|
1397/04/10 - 11:00
0
2
احسنت به شما
عالی بود:)
محمد گل محمدی
|
Iran
|
1397/04/09 - 16:04
0
3
با سلام.
خیلی زیبا و جذاب بود.
کریمی
|
United States
|
1397/04/07 - 14:21
0
2
واقعا که پزشک ها جونشان به پول بسته شده!
نسرین کیانی
|
United States
|
1397/04/06 - 20:31
0
2
سلام عزیزم خیلی عالی بود خاطره جالبی بود برای منم باید بستنی بخری پاینده و سرافراز باشی دوست عزیزم
امیری خواه
|
Iran
|
1397/04/06 - 15:57
0
4
عالی...
مرسی
خواهشمند است جهت تسهیل ارتباط خود با لیزنا، در هنگام ارسال پیام نکات ذیل را در نظر داشته باشید:
۱. از توهین به افراد، قومیت‌ها و نژاد‌ها خودداری کرده و از تمسخر دیگران بپرهیزید و از اتهام‌زنی به دیگران خودداری نمائید.
۲.از آنجا که پیام‌ها با نام شما منتشر خواهد شد، بهتر است با ارسال نام واقعی و ایمیل خود لیزنا را در شکل دهی بهتر بحث یاری نمایید.
۳. از به کار بردن نام افراد (حقیقی یا حقوقی)، سازمان‌ها، نهادهای عمومی و خصوصی خودداری فرمائید.
۴. از ارسال پیام های تکراری که دیگر مخاطبان آن را ارسال کرده اند خودداری نمائید.
۵. حتی الامکان از ارسال مطالب با زبانی غیر از فارسی خودداری نمائید.
نام:
ایمیل:
* نظر: