داخلی
»مطالب کتابداری
»گاهی دور گاهی نزدیک
(لیزنا: گاهی دور گاهی نزدیک ۲۳3): صالح زمانی، دکترای جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه بروکسل و سردبیر نشریه آی‌بولتن: شماره 100، خیابان ویکتوریا، ساختمان کتابخانه ملی، سنگاپور. اینجا محل برگزاری بیست و هفتمین اجلاس روسای کتابخانه های ملی عضو بخش آسیا اقیانوسیه ایفلاست. در ابتدای ورود به سنگاپور مورد استقبال یکی از مدیران کتابخانه ملی سنگاپور قرار گرفتیم. قرار است امشب با ضیافت در کتابخانه ملی، افتتاحیه نشست انجام گیرد. آماده می شویم تا برای بازدید از یک کتابخانه عمومی که برنامه اش از پیش تعیین شده برویم. خوشبختانه برنامه تیم اجرایی کتابخانه ملی سنگاپور برای این اجلاس به خوبی هماهنگ شده است. از تهران چندین نوبت با هم در تماس بودیم و کما بیش در جریان برنامه ها قرار گرفتیم.
یکی از نکته های قابل توجه این است که کتابخانه ملی سنگاپور توسط یک هیئت عالی‌رتبه مدیریت می شود که سایر کتابخانه ها و مراکز آرشیوی را هم پوشش می دهد. به عبارتی 26 کتابخانه عمومی در کشور و یا به تعبیری در این دولت-شهر وجود دارد که همگی تحت سیاست گذاری های هیئت کتابخانه ملی هستند. این کتابخانه از معدود کتابخانه ها در دنیاست که استانداردهای متعدد در حوزه های تکنیکی و کالبدی را پشت سر گذاشته و به مرجعی برای رهبری کتابخانه ها تبدیل شده است. برای مثال شاخص رضایتمندی مراجعینشان در سال 2017، 4.40 از 5 اعلام شده است. در همین سال، کتابخانه های سنگاپور 26 میلیون بازدید را تجربه کرده اند و دانلود منابع دیجیتال به 78میلیون قلم (آیتم) می رسد. همین آمار کافی است تا در نسبت جمعیت ، وضعیت کتابخانه های این کشور از کشورهای توسعه یافته ای چون فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و کره جنوبی بهتر باشد.
به نظرم مهم ترین علت این پیشرفت قابل توجه برای کشوری که پنجاه سال از استقلاش می گذرد چیزی جز تساهل و مدارا طلبی در پذیرش آراء و ایده های بیرونی نیست. این فرهنگِ چهل‌تکۀ هویتی (به تعبیر داریوش شایگان) نه تنها در مرز های فروپاشی نیست بلکه هر روز بر شکوفایی اش افزوده می شود. در هم آمیختن زبان های انگلیسی، تامیل، مالایی و چینی و هویت های متکثر نه تنها به شکاف منجر نشده بلکه تسهیلات یک زیست اجتماعی و فرهنگی مساعد در این کشور را ارتقا بخشیده است. کشوری که در شاخص شفافیت بین الملل در سال 2018 در جایگاه سوم قرار دارد و در شاخص توسعه انسانی سازمان ملل هم از برایند مولفه هایی چون سلامت، آموزش، درآمد و منابع اقتصادی، وضعیت نابرابری و فقر، تبعیض و جنسیت، امنیت انسانی و سایر مولفه های دیگر در جایگاه نهم قرار دارد، به خوبی نشان می دهد که کانونی برای پرورش ایده هاست و نه مقاومت و سرکوب و جنجال آفرینی.
بگذریم... پس از استراحت کوتاه در هتل، به همراه یکی از مدیران کتابخانه ملی، خانم یسنا دانسو، برای بازدید از کتابخانه عمومی هاربر فرونت آماده شدیم. در طول مسیر سعی می کرد تا از مراکز مهم شهر عبور کنیم تا جاهای دیدنی سنگاپور را نشان دهد. ساختمانهایی را نشان می داد که از دوران استعمار بریتانیا باقی مانده بودند و امروز پس از بازسازی به موزه تبدیل شده اند. از شرایط و وضعیت تجارت در کشور و بودجه های فرهنگی صحبت می کرد. می گفت چند سال دولت بودجه یک میلیارد دلاری برای کتابخانه ملی تصویب کرده است و به همین دلیل ما می توانیم از بسیاری برنامه های ایفلادر منطقه آسیا پشتیبانی کنیم. در نهایت به کتابخانه رسیدیم. یک کتابخانه عمومی در نزدیکی جزیره کوچک سنتوزا و در طبقه انتهایی یک پاساژ بزرگ. وقتی وارد کتابخانه شدیم خانم یسنا معرفی کوتاهی از این کتابخانه ارائه داد و در ادامه نیز راهنمای بازدیدتوضیحات تکمیلی را آغاز کرد. از بخش کودکان بازدید کردیم. اتاق مادر و کودک یک بخش پر تردد کتابخانه محسوب می شود. مادرها در قسمتی خاص جمع می شوند و با کتاب های تصویری به قصه‌خوانی می پردازند. بعد از آن به بخش بزرگسالان رفتیم. این کتابخانه 700 صندلی برای مراجعین دارد و البته بسترهای مجازی و رسانه های اجتماعی به شدت در این کتابخانه فعال است،700 هزار جلد کتاب را در خود جای داده است. رده بندی کتاب ها در اینجا و البته در اغلب سنگاپور مبتنی بر نظام دیویی است. برخی توضیحات یسنا جذاب است. مثلا می گوید که این کتابخانه به صورت رایگان توسط نیروهای داوطلب اداره می شود. جالب است که میز امانت برای این کتابخانه در نظر گرفته نشده است و همه خدمات سلف‌سرویس است. هم درخواست کتاب، هم پس دادن و هم تمدید به صورت روش های هوشمند صورت می گیرد. این همان پلاتفرم RFID است که در قطر هم پیاده شده بود. در توضیحاتش می گفت که از دانشجوی 18 سال تا سالمند 80 سال هم در میان نیروهای داوطلب وجود دارد. ازقضا یکی از داوطلبانِ سالمند را هم دیدیم که در حال مرتب سازی قفسه ها بود. حس خوشایندی است وقتی می بینی کتابخانه ها و کتابداری به عنوان یک حرفه تا این اندازه می تواند ظرفیت های مشارکت اجتماعی را بالا ببرد. به ویژه اینکه توانمندی های فردی در گرو سن و سال قرار نگیرد یک تحول است. چند وقت پیش به خانم بروجردی می گفتم دولت به جای اصرار بر قانونِ منعِ به‌کارگیری «افراد» بازنشسته باید به طرح قانون منع به کار گیری «افکار» بازنشسته توجه کند. خلاصه که موی سپید اگرچه ممکن است نشانه ای از سال‌خوردگی باشد اما قطعا نشانه ناتوانی نیست و کتابخانه ها می توانند با به کار گیری این افراد به زیست اجتماعی بهینه کمک کنند.
نکته جذاب دیگر در سنگاپور وجود شبکه کتابخانه ای در این کشور است. برای مثال ممکن است مراجعی از کتابخانه عمومیx، کتابی را به امانت در اختیار بگیرد. او این امکان را داردکه در هنگام بازگشت، کتاب مورد نظر را به هر کتابخانۀ دیگری بازگرداند. یعنی مراجعه کننده می تواند کتاب را به کتابخانهy بازگرداند و آنها هم از طریق پست کتابخانه ای، کتاب مورد نظر به مبدا اصلی تحویل دهند. این تسهیلات برای پیوند کتابخانه با جامعه است.
نکته دیگری که در این بازدید برایم جالب بود و قبلا هم در روزنوشت های ایفلا به آن اشاره کرده بودم این است که در طی این بازدید واقعا شناسایی رییس بخش/گروه از کارشناس/داوطلب کار سختی است. همه به گونه ای فعالیت و کار می کنند که به راحتی نمی توانیم سلسله مراتب آنها را تشخیص دهیم. این اتفاق کمی نیست و نتیجه شرایطی است که فضای حرفه ای با شفافیت و کار عجین شده باشد.
امشب برنامه افتتاحیه نشست در قالب ضیافت شام توسط کتابخانه ملی سنگاپور و در همان محل تدارک دیده شده است. بیش از بیست کشور در این نشست شرکت دارند و مجموعاً بیش از صد نفر شرکت کننده، هیات های مختلف را همراهی می کنند. خانم نفیسه احمد هم از کتابخانه ملی مالزی حضور داشت. احوالپرسی گرمی با ما داشت. امشب مجددا همیلتون را نیز دیدم. به نمایندگی از کتابخانه ملی قطر آمده بود. احوالپرسی کرد و مرا به خانم «جنیفر نیکلسون» دبیرکل پیشین ایفلا معرفی و بلافاصله شروع کرد از فعالیت های کتابخانه ملی ایران تمجید کردن و اینکه امسال در ایفلا با من آشنا شده است. خانم نیکلسون را برای اولین بار می دیدم. او هشت سال طی سال های 2008 تا 2016 دبیرکل ایفلا بود. پیش از این فکر می کردم همیلتون معاون جرالد لایتنر بوده و امروز فهمیدم همیلتون در طول دوران دبیرکلی خانم نیکلسون معاونت او را بر عهده داشته است. او یک زن کتابدار حرفه ای و شناخته شده و آرام و دقیق است. امروز هم مشاور ارشد کتابخانه ملی سنگاپور است. استرالیایی است و در آن کشور هم اقدامات مهم کتابدارانه انجام داده است که مجال طرح آن در نوشته نیست. به او گفتم که از ایفلای مالزی با خانم جین ریچاردز هم آشنا شدم. او رییس بخش کتابخانه های عمومی ایفلا است که او هم استرالیایی است. هردویشان هم سن و سال هم هستند و می گفت از دوستان قدیمی هم هستیم. گفتم که ریچاردز چند هفته پیش تهران بود و چندین بازدید از کتابخانه های عمومی هم داشته است. از او خواستم تا در مصاحبه ای برای نشریه آی بولتن هم شرکت کند و پذیرفت و انشاالله در شماره های بعدی آن را منتشر خواهیم کرد.
روز پنج شنبه آغاز به کار رسمی نشست است. پس از یک افتتاحیه رسمی، ارائه ها و گفت و گو سریع آغاز شد. اولین ارائه[1] مربوط به کتابخانه ملی استرالیا بود. یک کتابخانه فعال در حوزه روابط خارجی در جهان که سال هاست رهبری بخش آسیا اقیانوسیه را هم به دست گرفته است. استرالیایی ها از نمونه های موفق هم در حوزه دانش و علم اطلاعات هستند و هم در حوزه حرفه کتابداری و از این جهت همیشه نقش مهمی در مشارکت های بین المللی دارند. خانم ماری لوییس آیرس به عنوان مدیر این کتابخانه به ارائه اهداف[2] و ظرفیت های کتابخانه ملی پرداخت. تقریبا تمام استراتژی های استرالیایی ها بر بستر این سه هدف متمرکز است و برای هر کدام اولویت هایی را تشخیص داده اند. ماموریت[3] های مشخصی را دنبال می کنند.در ادامه گزارش اش به تسهیلات کتابخانه ای (فراتر از کتابخانه های ملی)، تکنولوژی، منابع مالی و ریسک مدیریت اشاره کرد. در ادامه به توسعه متادیتاها و افزایش سرعت دیجیال سازی در استرالیا اشاره کرد که این در شرایط کنونی بیش از 3 برابر نسبت به دو سال قبل، این سرعت افزایش پیدا کرده است. نکته دیگری که به آن اشاره شد مربوط به شئونات کتابخانه ملی استرالیا و فضیلت های کتابخانه ای مانند پاسخگویی و اقدامات بلندپروازانه و دارای اصول بودن بود. گزارش کوتاه و نکته برانگیزی بود.
گزارش بعدی[4] مربوط به کتابخانه ملی چین است که قرار است به آخرین تحولات کتابخانه ملی چین توجه داشته باشند. آقای مائو یاجون به عنوان مدیر اجرایی این کتابخانه، این گزارش را ارائه کرد. در ابتدا اشاره ای به اقدامات چینی ها در حوزه گلوبال ویژن خصوصا در زمینه دسترسی های آزاد و برابر و البته توسعه نوآوری های فنی داشت. سپس به مهم ترین اقدامات اخیر تحول برانگیز نیز اشاره نمود. توسعه حافظه ملی چینی از طریق حفاظت از اسناد، توسعه نوآوری، دسترسی به اطلاعات و دانش و اهداف توسعه پایدار، توجه به وجه اجتماعی کتابخانه ها و ترویج اقدامات بین کتابخانه ای پرداخت. به شدن روی تاثیرات اجتماعی تاکید می کردند. احتمالا به این دلیل است که نشان دهند علی رغم محدودیت های دولت چین ما تلاش کرده ایم فضای کتابخانه ها آزاد باقی بماند.
گزارش بعدی[5] مربوط به کتابخانه ملی اندونزی بود که به آینده این کتابخانه می پردازد. گزارش جامع و کوتاه خوبی از کتابخانه های این کشور ارائه کردند. مدیر این کتابخانه آقای محمد سیریف باندو است که فرایند شکل گیری کتابخانه ها در این کشور را مورد بررسی قرار می دهد که چگونه امروز اندونزی شاهد کتابخانه های مدرن است. اندونزیایی ها کتابخانه شان زیر نظر ریاست جمهوری است و از این جهت ساختاری شبیه به ما دارند. به مساله کارکرد کتابخانه ملی اشاره کرد و چشم اندازی که برای آینده این کتابخانه در نظر گرفته اند. در گزارش اش به این نکته اشاره کرد که ما برای برنامه ریزی های آینده پژوهانه سعی کردیم برای یک سوال پاسخ پیدا کنیم و آن هم این است که « کتابخانه ملی چگونه می تواند مهم باقی بماند؟»
به نظر می رسد از نقطه های استراتژیک خوبی کار را شروع کرده اند. تلاش کرده اند برنامه ای تنظیم کنند تا همه لایه های جامعه از کتابخانه بهره مند شوند. در این رابطه از یک اکوسیستم کتابخانه ای بحث می کنند که همه انواع کتابخانه ها را به هم متصل می کند و همگی به صورت یکپارچه عمل می کنند. هدف نهایی شان رسیدن به یک جامعه هوشمند است. اولویت[6] های اصلی شان را در یک برنامه راهبردی چهارساله (2015-2019) تدوین کرده اند و به طور سالانه هم میزان کامیابی شان در این برنامه ها را ارزیابی می کنند. به دنیال این هستند تا انعکاس برنامه راهبردی شان را نسبت به شاخص های توسعه انسانی و رفاه اجتماعی بسنجند. به نظرم جذابیت حوزه برنامه ریزی شان در همین است که به دنبال شناسایی ابن تاثیرات هستند. به عبارتی اگر شعارشان این است که کتابخانه ها جامعه را متحول می سازند باید در راهبرد و برنامه ریزی هم انعکاس داشته باشد.
رییس این کتابخانه در این گزارش به نرم افزار(INLIS LITE 3.0) ویژه اتوماسیون کتابخانه ملی اندونزی نیز اشاره کردکه کلیه نظام و استاندارد خدمات کتابخانه ای را سامان می دهد. نکته جالب دیگر مربوط به تمرکز سیستم اسنادی میان همه نهادهای دارنده سند در این کشور است. این سیستم یکپارچه از طریق یک پورتال[7] جستجو قادر است داده های بیش از 5 میلیون رکورد از کتابخانه ها، آرشیوها و موزه ها را مرور کند. نکته دیگر در حوزه رسانه های اجتماعی مربوط به اپلیکشن[8] موبایل برای کلیه خدمات غیر حضوری در این کتابخانه است. عملیات جستجو، امانت، تمدید، پس دادن و اشتراک منابع از پر طرفدارترین بخش های خدماتی این اپلیکشن است. از دیگر نکته های مهم این گزارش مربوط به یک برنامه تحول کتابخانه ای[9] در این کشور است که از جانب کتابخانه ملی، شرکت کوکاکولا و یک بنیاد خصوصی دیگر حمایت می شود و اهداف[10] مهمی را دنبال می کند. این هزینه ها در گرو شکل‌گیری کتابخانه هایی به روز شده است که بتوانند در زمینه خدمات و استاندارد ها توانمند شوند.
در بخش های آماری موارد متعددی مطرح شد که مهم ترین آن مربوط به تعداد و انواع کتابخانه ها در این کشور بود. قریب به 68 درصد کتابخانه های کشور مربوط به مدارس است. حدودا 26 درصد مربوط به کتابخانه های عمومی است و 4 درصد هم مربوط به کتابخانه های دانشگاهی و تقریبا یک درصد کتابخانه های خاص (ادارات) است که همه اینها از مجموع 165 هزار کتابخانه استخراج شده است. طرح دیگر شان این است که برای هر روستا یک کتابخانه در نظر گرفته اند که البته آنها در زمره کتابخانه های عمومی به شمار می آیند. دولت هم موظف شده است تا 5 درصد بودجه هر روستا را به تجهیز کتابخانه اختصاص دهد. کتابخانه ملی هم در سال 2019، بودجه اش نسبت به سال قبل 25 درصد افزایش داشته است. سال آینده هم این نشست در اندونزی برگزار خواهد شد و شاید دلیل چنین گزارش مفصلی برای همین باشد.
گزارش[11] بعدی مربوط به کتابخانه ملی ژاپن بود که به اهمیت جامعه اطلاعاتی و زیرساخت های آن می پردازد و توسط یکی از مدیران کتابخانه آقای تاداکو موتوشی ارائه شد. علی رغم اینکه گاهی اوقات انتظار می رود تا کشورهایی مثل ژاپن در ارائه وضعیت امور مختلف در کشورشان دقت و ظرافتی بیش از سایرین داشته باشند این بار کمی متفاوت بود. اسلایدهای ارائه شده بسیار ضعیف و با فونت های غیر استاندارد تنظیم شده بود. با این همه برخی آمارهای ارائه شده می تواند جذاب باشد. برای مثال، از تعداد 43 میلیون آیتم در کتابخانه ملی این کشور، قریب به 4 میلیون آیتم دیجیتال شده است که البته چندان دقیق و به صورت جزیی این آمار را توضیح ندادند. همین طور در یک سال گذشته بیش از 20 میلیون بازدید از وبسایت دیجیتال این کتابخانه صورت گرفته است و800 هزار نفر هم در سال گذشته به صورت فیزیکی از کتابخانه بازدید کردند و از امکانات آن بهره مند شدند. اشاره ای هم به برنامه استراتژیک کتابخانه و ربط آن به مفهوم آزادی و دموکراسی در فرهنگ ژاپنی شد که البته خیلی از آن چیزی متوجه نشدم.
گزارش[12] بعدی مربوط به کتابخانه ملی مالزی بود که توسط نفیسه احمد ریاست این کتابخانه ارائه شد. از پارسال تا الان این سومین بار است که او را می بینم و هر بار کلی از علاقه و شوقش به ایران می گوید. سال گذشته در حاشیه ایفلا هم با ایشان تفاهم نامه ای امضا کردیم. در ردیف اولین مباحث مهم در گزارش اش هم به ارزیابی ایفلا و میزبانی مالزی اشاره کرد که توانسته بودند امتیازهای جدیدی در زمینه رضایت مندی های کتابداران کسب کنند. در ادامه به اهمیت منابع انسانی و داوطلب گرایی (توجه به امور داوطلبانه) و نهایی شدن پایتخت کتاب سال 2020 برای کوالالامپور اشاره کرد. برخی آمارهای دیگر را در گزارش اش اعلام کرد من جمله اینکه از تعداد پرسنل 476 نفر در کتابخانه، 126 نفر کتابدار هستند و مابقی در سایر رشته ها تحصیل کرده اند. در این زمینه تلاش کردم آمارهای سایر کشورها را در بخش آسیا و اقیانوسیه را هم جمع آوری کنم و کمی بعد در رابطه با آن بنویسم. در این گزارش برخلاف سایر گزارش ها چندان از برنامه های راهبردی بحث نشد و موارد ارائه شده ارتباط منطقی با عنوان بحث نداشت. به نظرم کمی ارائه تبلیغاتی بود و کمتر به شرایط و وضعیت کتابخانه ملی توجه کرده بود.
گزارش بعدی [13] مربوط به کتابخانه ملی میانمار است. علی رغم ناشناخته بودن این کشور اما کتابخانه نسبتا فعال و بابرنامه ای دارد. در نشست های پیشین آسیا و اقیانوسیه و ایفلا هم شرکت کرده بودند. این گزارش توسط رییس این کتابخانه خانم میا اوو ارائه شد. به طور مشخص به چشم انداز و اهداف این کتابخانه اشاره کرد. خیلی برنامه اصولی و دقیقی را تدوین کرده اند. واقعا اگر اسم میانمار را از روی این گزارش برداریم ممکن است آن را با برنامه یک کشور توسعه یافته اشتباه گیریم. هدف[14] اصلی شان که در چند بخش ارائه شد نشان می دهد که در حال ساخت یک کتابخانه ملی هدفمند هستند. اهدافش هر کدام چندین استراتژی برنامه عملیاتی دارد. هم قابل ارزیابی مستمر است و هم دست یافتنی. در انتها هم به چالش های این برنامه اشاره کرد که مربوط به ناکارآمدی نیروی انسانی، کمبود بودجه، فقدان نوآوری و پشتیبانی های حقوقی بود. اگرچه این چالش ها مربوط به همه کتابخانه ها هست اما اگر بر اساس برنامه حرکتی صورت بگیرد راههای فائق آمدن بر چالش ها هم خودش را نشان می دهد.
گزارش[15] بعدی مربوط به کتابخانه ملی نیوزلند بود که توسط آقای بیل مک نافت از مسئولین کتابخانه ملی این کشور ارائه شد. نیوزلند برگزار کننده ایفلای 2020 هم خواهد بود. در عمده شاخص های سیاسی، اجتماعی، رفاهی، اقتصادی و آموزشی در صدر کشورهای کشورهای جهان قرار داد. کتابخانه ملی فوق العاده قوی و کارآمدی دارد. در این ارائه به دنبال یافتن یک چشم انداز بومی از اهداف توسعه پایدار ملل متحد هستند. یک گزارش بی نظیر و فوق العاده ارائه کرد. بیشتر شبیه به یک مانور فرهنگی بود از شدت توسعه یافتگی یک ملت تا گزارشی صرفا از کتابخانه ملی. درگزارشش به نقش یک کتابخانه برای شادی بیشتر، امنیت بیشتر، احساس آرامش بیشتر و یک زندگی استاندارد تاکید داشت. در ذیل برابر جنسیتی، به نقش زنان و اهمیت حضور آنها در توسعه توجه ویژه داشت. اینکه 125 سال از حق رای زنان در نیوزلند می گذرد و این ملت پیشروترین در شناسایی این حق بوده است. نقل قولی را از نخست وزیر فعلی شان ارائه داد که جایی گفته است به عنوان یک زن، در هیچ کجا جنسیت من مانع خواسته هایم نشده است. در واقع می خواست برای سایرین معنای حقیقی «برابری» را نشان دهد.
در ادامه بررسی وضعیت کتابخانه به چند هدف مهم از جمله خوانش، دانش و توجه به میراث ملی اشاره کرد. در ذیل این موارد به دسترسی آسان به دانش و به اشتراک گذاشتن آن اشاره مفصلی کرد. بر این اساس بر سه هدف[16] اصلی تاکید کرد که کتابخانه ملی به دنبال آن حرکت می کند تا از طریق آنها بتوانند به یک شبکه دانش منسجم، یک ملت درگیر با خوانش و یک حافظه میراثی دست پیدا کنند.
گزارش[17] نهایی این بخش مربوط به کتابخانه ملی سنگاپور بود. سنگاپور دهه گذشته به هاب کتابخانه های ملی بخش آسیا اقیانوسیه تبدیل شده است. کشوری توسعه یافته و به شدت در حال تغییر که حتی نمی توان این سرعت را تصور کرد. در کتابخانه ملی اقدامات و تحولات در زمینه رسانه های اجتماعی به شدت در حال گسترش است. گزارش بازدید از چند کتابخانه را خواهم نوشت اما باید گفت که این کشور در حال تبدیل شدن به یکی از الگوی کتابداری در جهان است. ساختار اداری شان کمی متفاوت است به این صورت که مجموعه کتابخانه های کشور زیر نظر یک هیات اجرایی اداره می شود. مراکز آرشیوی کتابخانه ای همگی زیر یک چتر فعالیت می کنند. اینها هم از یک پورتال[18] جستجوی متمرکز اسنادی بهره مند هستند و با تکثر سازمان ها و نهادهای اسنادی مواجه نیستند.
پس از این گزارش، ارائه ای توسط دفتر منطقه ای ایفلا انجام می شود بخش دوم نشست، بعد از ظهر و با عنوان مشارکت کشورها در اتحاد جاده ابریشم آغاز می شود. این طرح پیشنهادی چین بوده است که دو سال قبل مطرح شد و تا به امروز در حاشیه نشست های آسیا و اقیانوسیه به آن پرداخته می شود. تا به اینجا گزارش های خوبی ارائه شد و کاملا می توانیم یک ارزیابی مناسب از وضعیت کتابخانه ملی خودمان داشته باشیم. به نظر می رسد اگر بر روی برنامه و گزارش های این کشورها متمرکز شویم هم راهکار پیدا می کنیم و هم جایگاه خودمان را به درستی می سنجیم.
[1] Collect, connect, collaborate-What capabilities will we need to fulfil our purpose as Australia’s National Library?
[2] Collect, Connect, Collaborate
[3] We collect today what will be important tomorrow/ We connect with communities, and connect communities with their national collections/ We collaborates with others to maximize the national impact of cultural collections.
[4] Updates on the Development of the National Library of China?
[5] What is our Future? National Libraries in 2040
[6] Reading habit development
Development of all types of libraries
Quality improvement and diversification of ICT-based library services
Human resources improvement
National collection development and national heritage preservation
National Library facilities improvement
[7] Indonesia OneSearch or IOS
[8] iPusnas1
[9] The PerpuSeru Program
[10] Transforming Library into Space sharing experience
Transforming Library into Contextual Learning Space
Transforming Library into Space to practice work skills
[11] Contribution to the information infrastructure of society and universal access
[12] Raising Library and Information Professional Visibility
[13] National Library Plan Development 2040
[14] Collection Development /National Bibliographic Agency/ Promotion of Library Services/ Preservation and Conservation of Library Services/ Dissemination and Promotion of Library and Information Studies
[15] UN Sustainable Development Goals: The New Zealand Perspective
[16] Create, Access, Share
[17] The Future of Us: National Libraries in 2040
[18] One Search
این پرسش مهم و جالب باید سرلوحه کار کتابخانه ملی و همه کتابخانه های دیگر قرار گیرد که "کتابخانه ها چگونه می توانند مهم باقی بمانند؟".
سپاس از گزارشهای عالی