فرهنگ مطالعه؛ گمشده ای در لباس های روزنامه ای

به گزارش خبرنگار لیزنا، هر ازچند گاهی مدل های مختلفی از مانتو در فروشگاه ها به چشم می خورد و یا بر تن دختران جوان دیده می‌شود که طرح های آن نه تنها عجیب بلکه برای بسیاری از مردم نیز جذاب و مورد پسند نیست. طرح هایی نظیر مانتوهایی بدون دکمه و با نوشته های انگلیسی برپشت آنها. اگرچه تاکنون برخوردهایی با فروشندگان این محصولات از سوی اتحادیه پوشاک و حتی یگان نیروی انتظامی صورت گرفته است ولی باز هم به راحتی در فروشگاه ها موجود است.

مدل های مختلف مانتو این روزها به بحث داغ فصل تابستان تبدیل شده است مانتوهایی با نوشته های نامفهوم فرهنگی که از نگاه برخی زیبا و جذاب و از نگاه عده‌ای دیگر ناروا و غیر اخلاقی است. درباره این مانتوها که با فرهنگ ما کاملا بیگانه است حرفها و نظرهای متفاوتی وجود دارد که در این خصوص خبرنگار لیزنا با جعفر بای آسیب شناس اجتماعی  گفتگویی انجام داده است که می خوانید.

نوشته هایی که به جای ذهن بر روی لباس ها نشسته اند/ نیازمندی های روزنامه ها روی لباس زنان

جعفر بای، آسیب شناس، در گفتگو با اشاره به طرح‌‌های به کاررفته در مانتو و روسری اظهار داشت:‌ امروزه در کوی و برزن مشاهده می‌کنیم که گروهی از زنان و دختران با مانتوهای طراحی شده با نوشتاری روزنامه‌ای که از ارزش و قداست وی‍ژه‌ای برخوردار است و باید پیام آن در اندیشه‌ها بنیشیند، به جای قرار گیری درفکر و ذهن بر روی لباس ظاهر شده است.

وی بیان کرد:‌ پیامی که حلال مشکلات بوده و راهنمای آنها در زندگی است و نوشته‌هایی که حاوی پیام‌های گره گشا و رافعه مشکلات مختلفند از ارزش و جایگاه پیامی که می‌توانند حلال مشکلات باشند و روشنگری را در مخاطبان فراهم می‌کند مانند نوشتار باطله و زاید غیرقابل استفاده‌ای متاسفانه بر روی مانتو و روسری قرار گرفته است.

این آسیب شناس با بیان اینکه حروف استفاده شده در مانتوها به زبان بیگانه است، افزود: اگر زبان نوشتاری بر روی مانتو  و روسری فارسی بود از زیبایی خاصی بر خوردار می‌شد اما متاسفانه زبان نوشتاری آن انگلیسی بوده و پیامی که به استفاده کنندگان منتقل می کند حاوی هیچگونه بار و محتوای فرهنگی نیست.

بای ابراز داشت: زنانی که این روزها این مانتوها را به تن می کنند نمی دانند چه متنی را به عنوان بیلبورد تبلیغاتی در بین جامعه منتشر می‌سازند. جایگاه محتوا در ابتدا باید از قابلیت درک و فهم برخوردار بوده ثانیاً این نوع محتوا در مغز و اندیشه آدمی بنشیند.

بای یادآور شد: شاید اگر افرادی که از این پوشش ها استفاده می‌کنند از متن و نوشته آنها اطلاع داشته باشند، دیگر از چنین پوشش هایی استفاده نکرده تا قداست مطالعه و متن روزنامه از بین نرود.

بای اذعان داشت: متن روزنامه به خاطر تنوع نوشتارش جلب توجه کرده و افراد بیننده را از یکنواختی نجات می‌دهد که این مسئله با اصول زیبا شناسی سازگاری دارد اما باید در طراحی آن ها نگاه اسلامی را نیز مد نظر قرار داد.

وی گفت: ارزش نشریه در روزنامه به قدری پایین آمده که بجای مطالعه به وسیله افراد مختلف ابزاری برای طرح‌های مانتو و یا وسیله‌هایی در جهت پاک کردن شیشه و لوازم منزل شده و این مسئله تناقض زیادی با ترویج  تبلیغ فرهنگ مطالعه وقداست خواندن کتاب دارد.

بنابراین می توان نتیجه گرفت در هر جامعه ای پوشش ظاهری مردم از گویاترین نشانه های فرهنگی و اجتماعی و مذهبی به شمار می رود و طبیعی است که هر کشوری متناسب با هنجارهای مذهبی و فرهنگی اصیل خود چارچوبی داشته باشد و قوانینی را در این موضوع وضع کند و روی آن سختگیر باشد. چون حفظ هنجارهای اجتماعی از اصلی ترین وظایف قانون گذاران و مجریان قانون به شمار می رود.

گفته می‌شود، با نزدیک شدن به روز خبرنگار این لباس ها طرح‌های جدیدتری روانه بازار شده اند اما ای کاش قبل از خرید آن ها کمی با خود بیاندیشیم و به تبعاتی که برای نسل های بعدی مان به وجود می آورند هشیار باشیم.