برگزاری نشست علمی با حضور موزه‌داران آلماني در موزه ملك

به گزارش لیزنا، روابط عمومي مؤسسه كتابخانه و موزه ملي ملك اعلام کرد: در اين نشست مشترك علمي كه با حضور پروفسور اليور رامپ استاد دانشگاه HTW در رشته موزه داري و همچنين مدير موزه فضاي باز انسان شناسي Lohbergenweg آلمان و خانم مري ليز اندرسون دانشجوي دكتراي رشته موزه داري، نازيلا نظمي از كارشناسان و دانش آموختگان موزه داري و خانم دكتر مؤمني و محمد حكمت از بخش آموزش و پژوهش كتابخانه و موزه ملي ملك  انجام  پذيرفت، در سه بخش جداگانه با موضوع:

الف. راه كارهاي تصيم سازي با توجه به تجربه مخاطب در موزه،

ب. آموزش محوري در ارتباطات و نمايش آثار،

پ.بازاريابي و درآمدزايي در موزه

برپا شدكه در پايان هر بخش دانشجويان به پرسش و پاسخ پرداختند و تجارب خود را در اين زمينه مبادله كردند.

نخست سيدمحسن هاشمي معاون فرهنگي مؤسسه ضمن خيرمقدم به حاضران به شرح خدمات حاج حسين آقا ملك به عنوان يك واقف فرهنگي پرداخت و گوهر حيات را ديدار و ملاقات دانست و افزود بخش مهم ديدار وملاقات گفتگوست و چه خوبست كه شما و ما اينجائيم و به بركت اين واقف از آنچه مي دانيم را به گفتگو مي گذاريم.

در بخش اول حكمت گفت: رضايتمندي در موزه به سه عامل بستگي دارد، مخاطب، موزه و شئ كه هركدام از اين عوامل متغيرهاي خاص خود را دارند.موزه ها بايد با جريان هاي اجتماعي حركت كنند تا محصول نهايي در تجربه ديدن موزه براي بازديدكننده رضايتمندي باشدو در اين راستا بايد به هويت فردي و اجتماعي توجه شود.

موزه جايي است كه در آن گفتگوي بين شئ و افرادي كه از خارج مي آيند ، ارتباط  را      مي سازد ، اين نكته را اندرسون گفت و افزود: هرچه اين ارتباط قويتر باشد رضايتمندي بيشتري براي بازديدكننده ايجاد خواهد شد ضمن اينكه بايد توجه داشت كه ايجاد اين ارتباط بين افرادي كه براي گذراندن اوقات فراغت به موزه مراجعه  مي كنند و كساني كه براي كسب دانش به موزه ميروند خود يك چالش است.

در ادامه پروفسور رامپ افزود: ارتباط و رضايت دو بحث مهمي است كه بايد توأمان صورت گيرد و چون مخاطبان موزه مردمي با جنسيت، رده سني و زمينه هاي ذهني مختلف هستند اين امر دشوار است. هر فردي با ذهنيتي كه دارد به موزه مراجعه مي كند و بر اساس ذهنيت خود برداشت و ارتباط خاصي با شئ موزه اي برقرار مي كند. پس بهتر است براي قويتر كردن ارتباط بجاي اينكه مسئولان موزه ها اشيا را با ديدگاه خود به بازديدكننده معرفي كنند به اين علم بپردازند كه بازديدكنندگان چه برداشتي ممكن است داشته باشند تا به آن شيوه اشيا  را معرفي كنند.

دربخش دوم و بحث بازاريابي موزه رامپ گفت: موفقيت در ماركتينگ يك موزه رضايتمندي است و نه بازاريابي با ديدگاه صرف اقتصادي، و چيزي فراتر از تبليغات اينترنتي، چاپ پوستر و... ميتواند باشد. در حقيقت رفتاري است كه مي تواند موزه را به سوي پرمخاطب شدن هدايت كند. دكتر مؤمني گفت: بازاريابي در موزه بحث بسيار جديدي است كه مي تواند از طريق شناساندن اشيا موزه اي بوسيله نمايشگاه و پوستر و ...باشد يعني شناساندن داخل موزه به بيرون با استفاده از عوامل جذاب كننده، مثلا بر خلاف گذشته بجاي اينكه مردم را وادار كنيم كه به موزه بيايند مناسب تر است تا موزه را به ميان مردم ببريم.

بخش سوم و اهميت آموزش در ايجاد ارتباط در موزه ها با گفته هاي  پروفسور رامپ اينگونه آغاز شد كه  آموزش يكي از مهمترين ستون هاي دانش موزه داري است و از نظر من در رأس هرم اين دانش قرار ميگيرد حال آنكه در حال حاضر اين امر در قاعده هرم قرار گرفته است. بايد اكثر كسانيكه در موزه ها كار ميكنند از دانش آموختگان اين دانش باشند. پس در موزه ها نبايد تنها هدف سرگرم كردن و راضي كردن مخاطب  مد نظرباشد بلكه بايد آموزش هم باشد چراكه مخاطب براي سرگرمي صرف ميتواند به مكان هايي چون پارك ها، سينماها، ورزشگاه ها و ... مراجعه كند وغفلت از اين امر مي تواند به مرور باعث تعطيلي موزه ها شود.

در همين بخش نظمي گفت: امر آموزش بايد از سنين كودكي آغاز شود. اين درك بايد براي مديران موزه ها جا بيفتد كه كودكان مي توانند از محيط موزه لذت ببرند بدون اينكه آسيبي به آن برسانند، نه اينكه با آنها با عنوان مخرب رفتار شود. چون كودكان نسل آينده بازديدكنندگان موزه هستند و با آموزش صحيح ميتوانند در آينده موزه ها را زنده و پويا نگهدارند.