محمدرضا سرشار نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار لیزنا با اشاره به مضامین داستان‌های ادبی و تاثیر مستقیم آن‌ها با مقوله اخلاق گفت: اصولا اخلاق زیبایی روح و روان است و چطور ممکن است کسی که به عنوان یک نویسنده اخلاق را در آثارش به تصویر می‌کشد خود به آن هیچ اعتقادی نداشته باشد و اخلاق باید در تمام آثار ادبی و هنری نویسندگان وجود داشته باشد.
وی با بیان اینکه در حوزه شعر، اخلاق یک مقوله اصلی و مهم محسوب می‌شود، افزود: هر چه یک اثر با نفس و روان یک هنرمند مطابق باشد آن شعر و قطعه ادبی واقعی تر جلوه داده شده و بازتاب آن در میان خوانندگان ملموس و باورپذیرتر است.
سرشار یادآور شد: نویسنده‌ای که به مقوله اخلاق مقید باشد سبب جذب خوانندگان بیشتری می‌شود، زیرا که صداقت در نوشتار نوعی رعایت اخلاق بوده و خوانندگان همیشه بدنبال آثاری صادق و بی ریا هستند.
این پژوهشگر و منتقد ادبی یادآور شد: آثار بازاری پر از شعرهای اعتقادی و اخلاقی است ولی هیچ اثری بر خواننده به علت نوشته‌های ریاکارانه نمی‌گذارد و این آثار همگی برای جلب مشتری به رشته تحریر درآمده است.
سرشار عنوان کرد: آثار اصیل شعر و نوشته معمولا بر پایه اخلاقیات بوده و سبب زیباتر شدن ادبیات داستانی و قطعات شعر می‌شود.
وی با بیان اینکه نویسنده جزئی از جامعه بوده و در آثارش ویژگیهای محیط زندگی خود را ترسیم می‌کند؛ گفت: به دلیل فاصله گرفتن و کمرنگ شدن ارزشها و اخلاقیات در جامعه این مسئله در آثار نویسندگان نیز بروز می‌کند.