برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب بی احترامی به ناشران است/وزیر ارشاد بر اولتیماتوم خود پایبند می‌ماند

سید عباس حسینی نیک مدیر مسئول انتشارات حقوقی مجد و بازرس قانونی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، مکان برگزاری را یکی از مهمترین موضوعات نمایشگاه کتاب عنوان کرد و گفت: نمایشگاه کتاب با توجه به تعداد زیاد مخاطبان عرصه کتاب که شامل مراجعه کنندگان از شهر تهران و شهرستان ها می شود، باید در مکانی برگزار شود که علاوه بر دارا بودن وسعت مناسب برای استقرار ناشران و عوامل فرهنگی برگزار کننده، مخاطبان نیز به راحتی بتوانند به این مکان بیایند.

حسینی نیک با تأکید دوباره بر دو پارامتر مهم نمایشگاه کتاب یعنی «وسعت نمایشگاه برای جادادن ناشران» و «ترافیک آمد و شد نمایشگاه» بر برگزاری خوب این نمایشگاه در سال های 1384 و 85 اشاره کرد و ادامه داد: زمانی که به تاریخ برگزاری نمایشگاه نگاه می کنیم می‌بینیم نمایشگاه های بسیار خوبی را تا سال ۸۴ داشته‌ایم. تا این سال نمایشگاه کتاب در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران در خیابان سئول یا همان منطقه ولنجک برگزار می‌شد که محیطی کاملا استاندارد و مناسب داشت.

او توضیح داد: در اوایل برگزاری نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران مشکل ترافیک وجود نداشت و کم کم بر میزان این ترافیک افزوده شد. در سال ۸۴ یعنی آخرین دوره برگزاری آن در دولت هشتم، تدابیر ترافیکی اندیشیده شد و خیابان صدا و سیما باز شد، همچنین ساعت نمایشگاه یک مقدار با تأخیر و ساعت ۱۰ صبح شروع می شد؛ یعنی ساعتی که  با اوج ترافیک تهران مصادف نبود و به این ترتیب مسئله ترافیک  حل شد. در دولت نهم، به جز سال اول، این نمایشگاه را در مصلی برگزار کردند؛ محلی که فضای آن در آن زمان برای نمایشگاه کتاب آماده نبود هرچند شاید امروز برای میزبانی نمایشگاه کتاب آماده باشد. در آن زمان با اینکه در مصلی وضعیت خوبی وجود نداشت ولی ناشران و وزارت ارشاد با یکدیگر همکاری کردند و نمایشگاه های کتاب چندین سال در این مکان برگزار شد تا اینکه سال گذشته در دولت جدید پیشنهاد شد که این نمایشگاه به شهر آفتاب منتقل شود.

شرایط شهر آفتاب بی احترامی نسبت به ناشران و مراجعه کنندگان است

این ناشر در مورد مشکلات مجموعه شهر آفتاب گفت: برگزاری نمایشگاه در شهر آفتاب مشکلات خاص خود را داشت. محیط این نمایشگاه برای برگزاری نمایشگاه کتاب آماده نبود و همین طور مشکلات ترافیکی نیز موجود بود. ولی همکاری ناشران و وزارت ارشاد و البته شهرداری (که البته انگیزه‌های متفاوتی در آن زمان داشت) باعث شد که این نمایشگاه در سال اول نسبتاً مناسب برگزار شود.  اگر چه بسیاری از سازه ها موقتی بود و امکانات آنجا یعنی امکانات زیرساختی از قبیل مخابرات، اینترنت، پست برق، همه موقتی و بسیار پرهزینه بود، اما به هر حال نمایشگاه برگزار شد. انتظار این بود که سال بعد که مصادف است با اردیبهشت سال ۹۶ اقداماتی برای بهبود شرایط  در این مجموعه صورت گرفته باشد؛ ولی متاسفانه در برخی از سالن های این نمایشگاه شرایط  بدتر از سال پیش بود و حتی امکانات موقتی که سال پیش ایجاد شده بود، وجود نداشت.

وی با ابراز تاسف از مشکلات سی‌امین نمایشگاه کتاب گفت: این وضعیت در شان کتاب و در شان کتابخانه ها نیست؛ در شان وزارت ارشاد و ناشران نیست! قشر فرهنگی نباید اینچنین مورد بی احترامی واقع شود. این شرایط نسبت به ناشران و مراجعه کنندگان بی احترامی است!  

برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب هیچ مزیتی در بر نداشت

او با یادآوری آبگرفتگی سالن ها به علت بارندگی و اتصالات برقی در بخش کودک که امکان برق گرفتگی برای کودکان را ایجاد کرده بود، گفت: نباید در سالنی که حتی کل گیاه را هم نمی توان در آن نگه داشت و در این دمای بالا، آلودگی، گرد و خاک سالن کودک و دانشگاه ایجاد شود؛ هم از جهت رعایت احترام به این قشر و هم از جهت رعایت ایمنی.

وی با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب هیچ مزیتی در بر نداشته است گفت: در مجموعه شهرآفتاب مسئله ترافیک را حل نکرده ایم. از پل شهید کاظمی و اتوبان آزادگان  تا عوارضی  قم ترافیک به وجود می آید. نمی توان گفت که این ترافیک برای جنوب شهر خوب است و برای شمال شهر بد! هیچ منطقی بر این مسئله حاکم نیست. اگر تنها ایراد محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران ترافیک باشد، در شهر آفتاب دو اشکال و ایراد هست: در این مجموعه نه فضای استاندارد و بین المللی وجود دارد و نه مسئله ترافیک حل شده است.

حسینی نیک تاکید کرد: فعلا و در این وضعیت دلیلی برای برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب وجود ندارد. چنانچه از جهت امکانات وضعیت شهر آفتاب تغییر یابد و چند سالن که علاوه بر سالن های سه قلوی موجود قرار است بر اساس طرح اولیه در این مکان بسازند، آماده شود و همچنین مسیر رفت و آمد هم به سمت اتوبان آزادگان، با ایجاد اتوبان دیگری که دسترسی به اتوبان ساوه را ایجاد می کند، تسهیل شود، می توانیم امیدوار باشیم به اینکه دو مزیت مهم را ایجاد کرده‌ایم و می‌توان در آینده نمایشگاه را آنجا برگزار کرد. اما امسال چنانچه شهر آفتاب به وضع گذشته باشد، به طور حتم مسئولان امر بایستی بازنگری کنند.

او ادامه داد: همه این مشکلات دست به دست هم داده تا امسال خوشبختانه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این اولتیماتوم را به شهرداری بدهد. من نیز قبلا اعلام کرده ام که با این شرایط سال آینده ما ناشران در نمایشگاه کتاب شرکت نخواهیم کرد.

دو گزینه جایگزین: محل دائمی نمایشگاه های بین المللی و مصلی

مدیر  انتشارات حقوقی مجد در مورد مکان جایگزین مجموعه شهر آفتاب برای برگزاری نمایشگاه کتاب در سال آتی گفت: فکر می‌کنم برای این موضوع دو گزینه بیشتر نخواهیم داشت؛ یکی محل دائمی نمایشگاه های بین المللی ایران است و دیگری مصلی. هر دوی این مکان ها مزایا و معایبی دارند. محل دائمی نمایشگاه های کشور از جهت سالن ها و امکانات موجود و همینطور میزان فضایی که آنجاست به نظر من مکان کاملا استاندارد است.

حسینی نیک با بیان اینکه نمایشگاه کتاب موضوعی ملی است، در مورد برگزاری نمایشگاه نفت و گاز در آن ایام گفت: به دلیل خارج شدن ناشران از این نمایشگاه و برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب این زمان را به نمایشگاه های دیگر اختصاص داده اند. می توان زمان برگزاری نمایشگاه نفت و گاز را جا به جا کرد و یا این نمایشگاه را به شهر آفتاب منتقل نمود، زیرا بازدیدکننده آن کمتر است. مسلما وزارت نفت نیز بایستی در این مورد همکاری نمایند.

خیابان صدا و سیما «شاه کلید» حل و رفع ترافیک منطقه

او مهمترین مسئله برگزاری نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی ایران را ترافیک عنوان کرد و گفت: جهت رفع ترافیک این منطقه به هر حال بایستی خیابان صدا و سیما باز شود؛ زیرا این محل خیابانی عمومی است و شهرداری تهران و شورای شهر باید به این امر مهم توجه نمایند. غیر از موضوع نمایشگاه، مسئله ترافیک در منطقه ولنجک و در اتوبان چمران به طور روزانه گریبانگیر منطقه است و  آن خیابان «شاه کلید» حل و رفع ترافیک منطقه ولنجک محسوب می شود. به نظر من شورای شهر و شهرداری تهران می توانند با همکاری صدا و سیما این خیابان را که محل عبور عمومی است و الان بسته شده است باز کنند. وسیع تر شدن آن نیز زحمت زیادی ندارد، زیرا حوالی این خیابان هیچ ملک خصوصی نیست؛ یک طرف آن موسسه نمایشگاه‌ها و ورزشگاه انقلاب و طرف دیگر صدا و سیما قرار دارد که نهادهایی دولتی هستند و با دستور مقامات عالی می توانند عقب نشینی صورت دهند. ایجاد بلوار و خیایانی مناسب و حل مشکل ترافیک برای خود این مجموعه ها نیز خوب خواهد شد.  با باز شدن این خیابان و همینطور تامین پارکینگ در ضلع جنوبی خیابان سئول، بسیاری مسائل حل می‌شود.

مخاطب باید قدم های کمتری بر دارد و کتاب های بیشتری ببیند

وی بزرگی نمایشگاه کتاب را یکی از مشکلات اساسی این نمایشگاه عنوان کرد و توضیح داد: اینکه ما دائما ناشران زیادتری را وارد نمایشگاه کنیم، متراژ بیشتری را به آنها بدهیم، نهادهای دیگری را با عنوان فرهنگ سازی و یا مسائل دیگر وارد نمایشگاه کنیم یا فضاهای فوق برنامه را در نمایشگاه زیاد کنیم باعث کم شدن کارکرد نمایشگاه می شود. به نظر من به طور کلی نمایشگاه بایستی محدودتر و با وسعت کمتری برگزار شود.

او وسعت نمایشگاه را باعث خسته شدن بازدید کننده دانست و گفت: بسیاری از اقداماتی که در نمایشگاه صورت می گیرد بازدهی کمی برای بازدیدکنندگان دارد. مخاطب بایستی قدم های کمتری بر دارد و کتاب های بیشتری ببیند. نباید فکر کنیم که وسعت این نمایشگاه از افتخارات ماست. بسیاری از ناشران با رزومه های کاغذی برای دریافت وسعت بیشتری از غرفه ها مراجعه می کنند ولی در زمان برگزاری نمایشگاه می بینیم که در غرفه بزرگ آنان حجم کمی از کتاب وجود دارد. کتاب های تکراری مثل انواع دیوان حافظ، دیوان سعدی، قرآن و غیره را  می توان یکجا جمع کرد و اگر کسی به دنبال کتاب های عمومی بود می تواند به آن مکان مراجعه نماید. به نظر من مهمترین راهکار این است که در آینده به کم شدن حجم نمایشگاه و به افزایش کیفیت آن بکوشیم.

حسینی نیک تاکید کرد: محل نمایشگاه های دائمی از جهت ساختاری، مدیریت و سالن ها، مکان و موقعیت کاملا استاندارد است و در حد آبروی جمهوری اسلامی ایران و در شان ملت ایران قرار دارد. به نظر من شاید هنوز بهترین گزینه همانجا باشد البته با کم کردن وسعت نمایشگاه و حل مسائل ترافیکی آن.

مصلی از جهت موقعیت و مسائل ترافیکی بهتر از محل دائمی نمایشگاه هاست

وی افزود: گزینه دوم مجتمع فرهنگی امام خمینی (مصلی)  است. مصلی مجتمعی فرهنگی است. اینجا فقط محلی برای برگزاری نماز نیست بلکه از ظاهر، تابلوها و تدابیری که اندیشیده شده است مشخص است که مصلی جایی برای همایش های و فعالیت‌های فرهنگی هم است. مصلی از جهت موقعیت و مسائل ترافیکی بهتر از محل دائمی نمایشگاه هاست به این دلیل که بین چهار خیابان قرار گرفته و دو ایستگاه مترو دارد. از طرف دیگر وضعیت امروز این مکان با هشت سال پیش که نمایشگاه کتاب را آنجا برگزار می‌کردیم فرق دارد. در آن زمان هنوز لودرها در حال جابجایی خاک بودند ولی الان بسیاری از این رواق ها ساخته شده است. از جهت وسعت، با وجود ساخت و سازهای موجود، این قابلیت در مصلی وجود دارد که نمایشگاه کتاب را میزبانی کند. مجتمع  فرهنگی امام خمینی محلی برای برگزاری نمایشگاه کتاب و  مطبوعات و دیگر نمایشگاه های فرهنگی است و درست نیست که آنجا نمایشگاه هایی مانند لباس یا مصالح ساختمانی برگزار شود.

او ادامه داد: هرچند در ساخت مصلی استانداردهای نمایشگاهی برای مقابله با خطر در زمان هایی مثل آتش سوزی و غیره مد نظر قرار نگرفته است، ولی اگر واقعاً مسئله ترافیک در محل نمایشگاه دائمی در حال حاضر قابل حل نیست و شورای تامین استان صلاح نمی داند که نمایشگاه سال آینده  آنجا برگزار شود، به نظر من مصلی با تعامل خوبی که با مدیریت آن می توان برقرار کرد، بهترین جا برای برگزاری نمایشگاه کتاب است.

حسینی نیک افزود: اساساً دولت و شهرداری بایستی به فکر رفع مشکلات نمایشگاه دائمی کشور و شهر آفتاب باشند تا در آینده از محلی مانند مصلی که در حقیقت محل نمایشگاهی نیست و تدابیر امنیتی برای آن اندیشه نشده است، به عنوان نمایشگاه استفاده نشود.

هم ناشر و هم نظام جمهوری اسلامی باید شان مخاطبان خود را رعایت کنند

مدیر انتشارات مجد ضمن تاکید بر اینکه در صورت تدام شرایط فعلی در شهر آفتاب وی و برخی دیگر از ناشران در نمایشگاه کتاب سال آتی شرکت نخواهند کرد، توضیح داد: شرایطی که سال گذشته وجود داشت در شان ناشر نیست. برای  مثال در دوره گذشته بسیاری از قضات، وکلا، مسئولین و مقامات مختلف قضایی و دادگستری جهت بازدید از غرفه انتشارات ما که در حوزه تخصصی کتاب‌های حقوق کار می‌کند به نمایشگاه آمدند. همه این انتقاد را داشتند که اینجا محل مناسبی برای برگزاری نمایشگاه نیست. ما هم باید در حد توان خود شان مخاطبان را رعایت کنیم.

بازرس قانونی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با اشاره به اتفاقاتی که در غرفه ناشران خارجی در زمان برگزاری نمایشگاه کتاب رخ داد، مانند آب گرفتگی و غیره گفت: با توجه به اطلاعاتی که در خصوص نمایشگاه های منطقه داریم حقیقتاً در شان جمهوری اسلامی نیست که چنین نمایشگاهی در این مکان برگزار شود. در حال حاضر در شارجه امارات و حتی در عمان و دیگر کشورهای منطقه نمایشگاه های بسیار خوبی برگزار می‌شود. این کشورها از موقعیتی که امروز در خاورمیانه وجود دارد، در جهت پیشبرد اهداف فرهنگی خود بهترین استفاده را می برند. حیف است که مسئولان ما به این موضوع توجه نمی کنند. به نظر من اهمیت موفقیت های حوزه فرهنگ کمتر از اهمیت موفقیت های حوزه سیاست و حوزه نظامی نیست.

لزوم اجرایی کردن آیین نامه نمایشگاه

او در مورد اعتراض ناشران به کوچک تر شدن غرفه آنان در صورت اجرایی شدن پیشنهاد خود توضیح داد: ممکن است که برخی از ناشران به طراحی غرفه خود معترض باشند ولی خود آنها نیز می‌دانند که به صلاحشان نیست نمایشگاهی با این وسعت برگزار شود. بایستی همه ناشران کمک کنند تا نمایشگاه به نحو مطلوب تری برگزار شود.  برای مثال وقتی که مخاطبان به نمایشگاه می‌آیند مجبورند چند کیلومتر راه بروند تا به ناشر مورد نظر خود برسند. این خستگی باعث خواهد شد تا مخاطب به غرفه های دیگر نمایشگاه سر نزند. ضمن اینکه ممکن است برای یک موسسه جهت حفظ پرستیژ خود اهمیت داشته باشد که فضای بزرگتری در اختیار بگیرد اما عملا کتاب های آنان در این شرایط دیده نمی شود.

حسینی نیک ادامه داد: به نظر من در برگزاری نمایشگاه بایستی تدابیر ویژه تری اندیشید و تصمیمات جدیدتری گرفت. وضعیت اطلاع رسانی در نمایشگاه اصلا خوب نیست در حالی که می توان در فضای اینترنتی اطلاعات را در اختیار مردم گذاشت، از نرم افزارهای اطلاع رسانی منطقه ای استفاده کرده و با بلوتوث اطلاعات نمایشگاه را به افراد منتقل نمود.

وی  تاکید کرد: برای حل این مشکل اگر همین قانون موجود و آئین نامه اجرایی شود کافی است و من نمی گویم که آیین نامه جدیدی تدوین شود.

حسینی نیک توضیح داد: این آیین‌نامه می گوید که با چه تعداد کتاب چند متر غرفه در اختیار شما قرار خواهد گرفت. مثلاً امسال ۱ هزار و ۲۰۰ متر از بخش دانشگاهی که ناشران پزشکی بودند جدا شد ولی بخش دانشگاهی باز همین اندازه توسعه پیدا کرد. این بخش کوچک نشد بلکه به اشخاص دیگر و نهادهای فرهنگی و دانشگاهی که معمولاً دولتی و نیمه دولتی ها هستند، واگذار شد. اگر قانون به درستی اعمال شود نمایشگاه به همان شکلی که من پیشنهاد دادم خواهد بود و اعتراضی هم صورت نخواهد گرفت. اگر همه این موارد را رعایت کنیم راندمان کار بسیار بالاتر خواهد رفت.

بازرس اتحادیه ناشران با تاکید بر لزوم ایجاد واحد ارزشیابی، واحد ارزیابی میزان فعالیت‌های ناشران، و دبیرخانه دائمی گفت: این واحد ها به خصوص در صنف و اتحادیه و تشکل ها و همینطور بخش های مختلف باید وجود داشته باشد تا فقط به اسناد و مدارک ارائه شده برای گرفتن غرفه استناد نشود. بایستی ببینند واقعاً در عمل ناشر چند کتاب به چاپ رسانیده است؟

او با یادآوری ناشرانی که در یک طرف سالن کانترهایی برای ثبت نام آموزشی قرار میدهند گفت:  این کار کاملا خلاف قانون و خلاف آیین‌نامه نمایشگاه است. زیرا این ناشران یارانه مختصر کتاب را به کلاس‌های آموزش منتقل می‌کنند. اما اگر همین ناشران فضایی متناسب با کتاب های خود در اختیار داشته باشند مجال و مکانی برای خلاف نخواهند داشت.

وی ادامه داد: این بازرسان باید بررسی کنند که ناشران واقعا در ماه چه میزان فعالیت واقعی و کتاب برای عرضه دارند تا به همان میزان به آن ها غرفه داده شود. این کار هم نمایشگاه را کوچکتر می کند و هم راندمان کار را بالا می برد و هم از سوء استفاده هایی که صورت می‌گیرد، مانند ثبت نام برای کلاس های آموزشی، جلوگیری می شود.

کارکرد نمایشگاه های فرانکفورت و تهران متفاوت است

حسینی نیک با تاکید بر اینکه نمایشگاه کتاب فرانکفورت قابل مقایسه با نمایشگاه کتاب تهران نیست، گفت: در نمایشگاه کتاب فرانکفورت کتاب به طور قانونی به فروش نمی رسد. هر چند ممکن است در برخی از غرفه ها، از جمله غرفه جمهوری اسلامی ایران، برخی از ناشران کتاب های خود را به فروش برسانند یا در برخی از بخش ها مثل  نشنالیتی این اتفاق بیفتد، اما در بخش ناشران تخصصی کتاب فروخته نمی شود. در فرانکفورت حقوق کتاب‌ها یا رایت کتاب‌ها معامله می شود و توافقاتی در این زمینه صورت می‌گیرد. اساساً کسانی که نمایشگاه کتاب فرانکفورت را با نمایشگاه کتاب تهران مقایسه می‌کنند کاملاً در اشتباه هستند، زیرا کارکرد این دو کاملاً متفاوت است. حتی بازدیدکنندگان این نمایشگاه باید مبلغی را جهت حضور در آن پرداخت کنند که بین ۲۰ تا ۷۰ یورو است. ما یک نمایشگاه عمومی داریم و همه از آن استفاده می‌کنند و کتاب می‌خرند؛ در واقع ما یک فروشگاه بزرگ کتاب داریم. البته به نظر من این مسئله اشتباه نیست؛ زیرا مسلما لازم نیست که نمایشگاه ما شبیه به نمایشگاه کتاب فرانکفورت باشد. در خیلی از نمایشگاه های کتاب دنیا مانند نمایشگاه تهران کتاب می فروشند.

این ناشر ادامه داد: اگر فکر می کنید لازم است مکانی برای فروش حقوق و نمایش کتاب باشد می‌توان نمایشگاه دیگری را در ماه دیگری از سال برگزار کرد.

وی نمایشگاه کتاب تهران را سرمایه ای ملی توصیف کرد و افزود: متاسفم که هم صنف، هم وزارت ارشاد و هم نهادهای دیگر به اهمیت این سرمایه ملی توجه نمی کنند. در حالی که در آلمان نمایشگاه فرانکفورت فرصتی است برای این که کتاب را به کودکان و در جمع خانواده ها وارد کنند. در دو روز آخر به ویژه روز یکشنبه که این نمایشگاه حالت عمومی می یابد، نوجوانان را تشویق می کنند تا با لباس های ویژه و متفاوت در این نمایشگاه حضور یابند، مسابقه برگزار می شود و به عجیب ترین ظاهر و کتاب جایزه تعلق می گیرد. به این طریق نوجوانان و جوانان را مجاب می‌کنند که در نمایشگاه حضور یابند تا با کتاب آشنا شوند. ما نیز می توانیم از این تجربیات استفاده نماییم.

او در مورد میزان موفقیت ایران در نمایشگاه فرانکفورت توضیح داد: می‌توان گفت در چند سال گذشته حضور ما و وضعیت ما در نمایشگاه فرانکفورت بهتر شده است. من به موسسه نمایشگاه‌ها پیشنهاد دادم  با توجه به فعالیت‌های تخصصی نشر که در حال حاضر در کشور شاهد آن هستیم و با توجه به روابط بین المللی که ناشران ما با ناشران بزرگ دنیا دارند، بخش حرفه‌ای نشر را به سالن‌های تخصصی منتقل  کنیم و از بخش ملیت ها و نشر  عمومی خارج شویم. البته غرفه جمهوری اسلامی می‌تواند همچنان در این مکان باقی بماند به امور تبلیغی و مسائل ملی و فرهنگی بپردازد؛ اما بخش تخصصی می‌تواند با کمک دولت و اجاره محل برای ناشران منتقل شود. معمولاً دولت‌ها در این زمینه کمک می‌کنند و یارانه ای به ناشران تعلق می گیرد تا یک جا جمع شوند. همچنین در بخش غرفه جمهوری اسلامی به طور کلی بایستی تجدید نظری در محتوای ارائه شده در نمایشگاه صورت بگیرد. ما باید ببینیم در چه بخش هایی دارای مزیت هستیم. 

او با بیان اینکه مسلما مزیت های فرهنگی جمهوری اسلامی در حوزه شیمی، فیزیک و پزشکی نیست، گفت: ایران سرآمد ادبیات فارسی است و شاید تعداد کسانی که فارسی صحبت می کنند از تعداد جمعیت مردم ایران بیشتر باشد اما ما خاستگاه و زادگاه زبان فارسی هستیم. یکی از این مزیت های مهم ما همین زبان و ادبیات فارسی است که قابل کپی کردن و ساخت در چین نیست.

او فکر  و حقوق شیعه، هنر ایرانی، آثار باستانی و دفاع مقدس را از دیگر مزیت های ایران برشمرد که می توان در این زمینه ها کتاب و آثار متعددی را عرضه کرد.

وزیر ارشاد به اولتیمانوم خود پایبند می ماند

او در مورد پایبندی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به اولتیماتومی که در خصوص انتقال نمایشگاه کتاب داده است گفت: به نظر من آقای صالحی همانطور که خیلی با جدیت ناشران را مجاب کردند که به نمایشگاه شهر آفتاب بروند، در این خصوص نیز با جدیت عمل خواهند کرد. من جدیت ایشان را در دو جلسه ای که در رابطه با موضوع شهرآفتاب خدمت ایشان رسیده بودم، دیده ام و مطمئن هستم اگر شرایط مطلوب آنجا فراهم نباشد وی برای انتقال مکان نمایشگاه اقدام خواهد کرد.

 او در پایان مجموعه شهر آفتاب را  سرمایه ای ملی دانست که زحمات زیادی برایش کشیده شده و ابراز امیدواری کرد با فراهم شدن امکانات، نمایشگاه کتاب در آینده به آن مکان منتقل شود.