شهر آفتاب بودجه شهر تهران را بلعیده است/ رفتار مصلی با ناشران بی اخلاقی بزرگی بود

فرهاد تیمورزاده، مدیر مسئول انتشارات «تیمورزاده» در گفت و گویی با خبرنگار لیزنا، با بیان اینک به طور کلی با برگزاری نمایشگاه کتاب در شهر آفتاب مخالف است، به مسئله اتلاف وقت بازدید کننده از نمایشگاه اشاره کرد و گفت: هر چه تعداد افرادی که به این مجموعه مراجعه می کنند بیشتر باشد، اتلاف  وقتشان نیز بیشتر خواهد بود. اگر هر نفر برای دستیابی به نمایشگاه و برگشت آن به طور متوسط، با توجه به مسافت های مختلفی که اشخاص دارند، حدود دو ساعت وقت صرف کنند (که به نظر من حداقل زمان است) و بر فرض اگر این نمایشگاه ۳ میلیون بازدیدکننده داشته باشد به معنای۶ میلیون ساعت اتلاف وقت است. با توجه به اینکه ما ارزش وقت مردم خود را چقدر در نظر می گیریم، می توان این زمان را تبدیل به ارقام ریالی نیز کرد.

او سید عباس صالحی را فردی مناسب برای سمت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توصیف کرد و گفت:  ما در این سال ها مدیری با خوشفکری، متانت و ادب ایشان نداشتیم و نداریم. ولی گزینش شهر آفتاب به عنوان نمایشگاه بین المللی با توجه به ساختار شهر تهران از نظر ترافیکی اشتباه بود.

شهرداری عامل اشتباه انتقال نمایشگاه کتاب به شهر آفتاب

تیمورزاده شهرداری را عامل این اشتباه دانست و توضیح داد: در شهرداری تهران واحدی به نام «ازیابی تاثیرات اجتماعی فرهنگی طرح های شهرداری» وجود دارد که توسط خود شهردار قبلی محمد باقر قالیباف ایجاد شده است. در سال هایی که قالیباف شهردار تهران بود این مطالعات و ارزیابی ها به وسیله تیم‌های مختلفی صورت می‌گرفت و بسیاری از طرح‌های شهرداری برای بررسی تاثیرات اجتماعی فرهنگی به این مرکز سپرده می شد؛ در حالی که من می دانم که برای جایگزینی نمایشگاه این کار صورت نگرفت. حتی برای جابجایی آن در سال گذشته نیز بررسی انجام نشد. شاید اگر بررسی می شد که چه مقدار هزینه های نابجا و موقت با ارقام سنگین برای انتقال نمایشگاه کتاب به مجموعه شهر آفتاب (با هدف ثبت یک رزومه ای مثبت برای شهردار تهران) بر دوش این شهر قرار می گیرد، این جابجایی انجام نمی شد.

وی ادامه داد: به اعتقاد من تعجیل در انتقال نمایشگاه کتاب به شهر آفتاب، در حالی که بعد از آن اقبال چندانی از آن مکان برای نمایشگاه های دیگر صورت نگرفته است، غیر منطقی و توجیه ناپذیر بود و از بررسی های علمی هم به دور ماند، چون بنا به هر دلیلی شهردار تهران قصد داشت این انتقال را انجام دهد.

مصلی در حق ناشران بی مهری کرد

او در مورد مشکلات دیگر گزینه ها برای برگزاری نمایشگاه کتاب گفت: محل نمایشگاه بین المللی نسبت به گذشته شرایط بسیار بهتری پیدا کرده است، ولی برگزاری نمایشگاه کتاب در این مکان نیاز به تعاملات گسترده در هیئت دولت دارد. زیرا در این زمان این محل به وزارت نفت واگذار شده و در مقطعی که نمایشگاه کتاب برگزار می شود، هم زمان نمایشگاه بین المللی نفت و گاز را برگزار می کنند.

این ناشر افزود: مصلای تهران نیز گرفتاری‌های خاص خود را دارد. آخرین سال که نمایشگاه کتاب در این مکان برگزار شد، مسئولین مصلا، ناشران، وزارت ارشاد و معاونت فرهنگی را تحت فشار قرار دادند.  پیوست فرهنگی میان مصلی و وزارت ارشاد مشکل ساز شد زیرا مصلی شان خود را از نظر فرهنگی اجل بر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این کشور می‌داند؛ به همین دلیل دخالت هایی در اجرای نمایشگاه صورت گرفت و اتفاقاتی ناگوار رخ داد. حتی در زمان خروج ناشران از این مکان مصلی با آنان بی‌ مهری کرد. در روز دوم خروج درها را بستند و تا حدود ساعت ۳ ناشران را به نوعی اسیر کردند، به بهانه اینکه چک وزارت ارشاد هنوز وصول نشده است! این از نظر من یک بی اخلاقی بزرگی بود!

وی در ادامه گفت: شاید اگر من بخواهم با همین سطح اطلاعات تصمیم بگیرم هرگز به مصلی بر نمیگردم. زیرا هرچند فضاهای آن به نسبت آن سال ها بهتر شده و مشکلات کمبود فضا برطرف گشته، ولی رویه و برخورد مسئولین مصلی تغییر نکرده است.  همین دلیل گزینه مصلی را از روی میز بر می دارد.

پیشنهاد تقسیم نمایشگاه به دو دوره

تیمورزاده در ادامه پیشنهاد خود را توضیح داد و گفت: متاسفانه همکاران من در صنف نشر همیشه مقابل تغییرات مقاومت می‌کنند. چه در زمان انتقال نمایشگاه کتاب از محل نمایشگاه های دائمی ایران از سئول به مصلی و چه زمان انتقال این نمایشگاه به شهر آفتاب. اگر این مقاومت برداشته شود به نظر من بهترین مکان، با توجه به اینکه به ماه مبارک رمضان هم نزدیک می‌شویم و برای عدم طلاقی با نمایشگاه بین المللی نفت، کماکان نمایشگاه بین المللی تهران است اما به شرطی که با تقسیم ناشران صورت گیرد. یعنی در دو دوره 10 روزه انجام شود. لازم نیست همه نمایشگاه در ۱۰ روز برگزار شود بلکه می تواند تقسیم شود و برای مثال ناشران عمومی، کودک و آموزشگاهی در یک مقطع زمانی و ناشران دانشگاهی و بخش های دیگری مثل بین الملل در مقطع زمانی دیگری برگزار شود. به این شکل  مخاطبان و ناشران در فضای کافی از نمایشگاه بهره می برند.  البته این موضوع ممکن است از نگاه دولتی هم که اصرار دارند نشان دهند نمایشگاه چند ملیون بازدید کننده دارد، با اقبال روبرو نشود. اما مجموعه این اشخاص در آن مقطع زمانی می‌توانند با توجه به نیاز خود و به شکل موضوعی از امکانات کتاب استفاده کنند و در عین حال تردد داخل شهر هم که همیشه مسئله ساز بوده است و یکی از دلایل اصلی انتقال نمایشگاه از مرکز نمایشگاه های بین المللی بود، تا حد زیادی حل شود. ما می توانیم در روزهای بیشتری و با مخاطبان متفاوتی برخورد داشته باشیم.

مخاطبان کتاب، حاضر به رفتن به شهر آفتاب نیستند

مدیر انتشارات «تیمورزاده»  ادامه داد: الان اقدامات ترافیکی مختلفی در  سئول صورت گرفته و وضعیت ترافیک این منطقه به نسبت ۱۰ سال پیش تغییر کرده است. همچنین مسئولین برای حل مسئله ترافیک می‌توانند از کارشناسان ترافیکی بهره‌برداری و استفاده کنند، نه اینکه مسئله را کاملا به صورت لاینحل در نظر بگیرند و به این ترتیب مشکلات فراوانی را برای ناشران و مخاطبان کتاب فراهم کنند.

به گفته وی در دو سال گذشته نمایشگاه با ریزش مخاطب و مراجعه‌کننده مواجه بوده است. سال اول به دلیل اینکه مردم کنجکاو بودند تا شهر آفتاب را ببینند این ریزش مخاطب کمتر بود ولی در سال دوم با ریزش کامل مخاطب مواجه شد و حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد مخاطبین به نسبت سال قبل کاهش پیدا کرد. زیرا بسیاری از مخاطبان کتاب حاضر نیستند در این شرایط برای خرید کتاب به سمت شهر آفتاب بروند.

او با اشاره به وضعیت وخیم پارکینگ های مجموعه شهر آفتاب گفت: وضعیت بسیار آشفته ای در این محل حاکم است. پارکینگ ها مسافت بسیار زیادی را با محل برگزاری نمایشگاه دارند. امکان این که مخاطبان از محل این پارکینگ ها، که در واقع در وسط بیابان واقع شده است، به صورت پیاده به محل برگزاری نمایشگاه بیایند وجود ندارد و باید در صفی طولانی، منتظر سوار شدن به اتوبوس شوند. غالب مردمی که یک بار شهر آفتاب را تجربه کرده اند، عطای این نمایشگاه را به لقای آن می بخشند.

شهر آفتاب بودجه شهر تهران را بلعیده است

وی در مورد مشکلات دیگر مجموعه شهر آفتاب گفت: شهر آفتاب بودجه زیادی از شهر تهران را بلعیده است. در جاهایی که قرار بود چادر بزنند به صورت موقت زیرسازی انجام شد، کابل کشی شد و آسفالت و خاک ریخته شد.  همه این هزینه ها موقتی و غیر قابل استفاده برای طرح اصلی شهر آفتاب است. بر اساس طرح اصلی شهر آفتاب هنوز ۲۰ درصد این پروژه اجرایی نشده است. به همین دلیل بر فرض اینکه دسترسی ها و امکانات ترابری در سطح عالی باشد و مردم مشتاق باشند خود را به شهر آفتاب برسانند، آیا امکان بازدید مردم در حداقل استاندارد از حیث فضا و هوا وجود دارد؟

تیمورزاده افزود: سالن هایی که ممکن است مورد بازدید مقام معظم رهبری قرار گیرد به خوبی بر پا می شود ولی چون ایشان از سالن مربوط به کتاب های دانشگاهی و بخش مربوط به کتاب کودک بازدید نمی‌کنند، ناشران دانشگاهی زیر سالن‌هایی قرار می گیرند که در تابش مستقیم آفتاب قرار دارد. بخش کودک در فضای بسیار بدتر برپا می شود. با یک بارندگی در سال گذشته و با خیس شدن و اتصال پست های برق، خطر برق گرفتگی در بخش کودک ایجاد شد و شاید رحمت الهی بود که بازدیدکنندگان صدمه ندیدند!

سوء مدیریت هایی که ناشی از سیاست زدگی است

او در ادامه به کم کاری مسئولین در انتخاب مکان دائمی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران اشاره کرد و توضیح داد: از نظر سیاسی چه دلایلی وجود داشت این تصمیم گرفته شود که نمایشگاه را به نزدیک مرقد امام خمینی انتقال دهند؟ باید گفت توجیه دیگری نیست به غیر از اینکه از جانب مسئولین مربوطه تلاش شد تا نشان داده شود که برای رونق این منطقه کوشش می‌کنیم!

وی با اشاره به فضای نمایشگاه فرانکفورت ادامه داد: می توانستند فضایی را در نظر بگیرند و به شکل نمایشگاه فرانکفورت ساختمان نمایشگاه را در چندین طبقه بسازند. چرا الزاماً باید از شهر خارج می شد و به جای دیگری انتقال می یافت در حالی که این همه فضا در سطح شهر وجود داشت؟ حتی می ‌توانستند باغ کتاب را (با توجه به نقاط دسترسی متعددی که از جهات مختلف به این مرکز وجود دارد) به گونه ای دیگر طراحی کنند تا برای نمایشگاه کتاب نیز بهره برداری شود. ما سال‌ها امیدوار بودیم که این اتفاق خواهد افتاد در حالی که الان به شکل دیگری بهره برداری شده است. البته باغ کتاب در حال حاضر فضای بسیار خوبی برای حوزه کتاب است که در کل روزهای سال امکان استفاده از آن وجود دارد؛ ولی می توانستیم از منابع مالی به خوبی بهره برداری کنیم و داخل شهر نمایشگاهی استاندارد با استفاده از ارتفاع ایجاد نماییم.

او دلیل این سوء مدیریت ها را سیاست زدگی فعالیت‌های فرهنگی عنوان کرد و گفت: اگر فعالیت ما معطوف به تاثیرات فرهنگی و اجتماعی این کار بود، آن مکان برای نمایشگاه کتاب انتخاب نمی شد تا در کاری قرار بگیریم که نه راه پیش داشته باشیم و نه راه پس! گرفتاری کتاب ما همچنان پابرجاست.

تکلیف شهر آفتاب روشن شود

تیمورزاده با بیان اینکه مسئولین وزارت ارشاد از این مشکلات اطلاع دارند، موضع سید عباس صالحی را بجا دانست و افزود: وقتی این موضع گرفته شد با این بهانه که مثلا قرار بود ۵۰درصد این مسائل حل شود و الان به هر حال دو و نیم درصد شده است، بازگشت به این مجتمع خطاست. از الان باید تکلیف این مکان مشخص شود. 

او ادامه داد: در حال حاضر شهرداری تهران با دولت همخوانی دارد و از امکان همراهی آن برخوردار است. ‌می توان تکلیف مجتمع را به درستی مشخص کرد و مسئولین ببینند که آیا واقعاً می توانند در ظرف پنج ماه آینده به حد ۸۰ درصد از استانداردی که برای مجتمع شهر آفتاب در نظر گرفته بودند برسند؟ اگر توانستند این کار انجام دهند طبیعتا تصمیم وزارت ارشاد نیز بر این  اساس خواهد بود که از شهر آفتاب به واسطه قراردادی که با شهرداری برای بهره‌برداری رایگان از این مجتمع به مدت 5 سال  دارد، بهره برداری کند. وزارت ارشاد نیز هزینه این بخش را صرف خرید کتاب از ناشران می کند و این مبلغ به بدنه نشر تزریق می‌شود.

تقاضای ناشران بر تصمیم صالحی اثر می گذارد

او در مورد پیش‌بینی خود از اقدام وزیر ارشاد گفت: من سید عباس صالحی را فردی اخلاق مدار می دانم. اما ایشان با توجه به جوانب مختلفی که وجود دارد تصمیم خواهند گرفت. ایشان در این چند سال با خرد جمعی تصمیم گیری کردند. اگر منش سید عباس صالحی نبود مقاوت های زیادی برای انتقال ناشران به مجتمع شهر آفتاب صورت می‌گرفت اما منش و روش دکتر صالحی این موضوع را حل کرد. وی با ناشران و با حوزه های مختلف نشر جلسات متعددی برگزار کرد، در بخش‌هایی که احساس شد نیاز به توضیح بیشتر دارد عده‌ای از مدیران معاونت فرهنگی با تشکل ها و ناشران جلساتی برگزار کردند.  رویه ایشان ما را به این نتیجه می‌رساند که وی به تنهایی تصمیم نمی‌گیرد. زیرا او رویه دیکتاتوری ندارند و روشش تا به امروز نیز به همین گونه بود است. من نمی دانم که تقاضای مربوط به این مسئله از جانب بدنه نشر چه خواهد بود؛ ولی این تقاضا بر تصمیم‌گیری صالحی بسیار موثر است.

تیمورزاده در پایان گفت: ولی اگر من جای ایشان بودم  زمان مشخصی را در نظر می‌گرفتنم و در پایان زمان، برنامه ام را برای برگزاری نمایشگاه در مکان دیگری قرار می‌دادم. اگر به این نتیجه می رسیدم که ترافیک شهری در محل نزدیک مرکز نمایشگاه های بین المللی تهران به هم خواهد خورد، با جابجایی تاریخ و تقسیم ناشران، این نمایشگاه را در دو دوره ۱۰ روزه و یا حتی یک هفته ای برگزار می‌کردم. یعنی با تقسیم ناشران و در نتیجه تقسیم مخاطبان و تقسیم تردد داخل شهر به سمت مکان نمایشگاه، مشکل ترافیک را کمتر می کردم.