یازدهمین همایش ملی اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی علم اطلاعات و دانش شناسی ایران (ادکا) با عنوان «رسالت‌های اجتماعی علم اطلاعات و دانش شناسی در ارتقا رفتارهای شهروندی» دیروز، چهارشنبه، 8 اسفند ماه در  دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب برگزار شد.

در حاشیه این نشست مرتضی کوکبی، دبیر علمی یازدهمین همایش ادکا با اشاره بر مشارکت دوساله خود با این همایش گفت: سال گذشته به عنوان میهمان در همایش ادکا شرکت کردم و سخرانی کوتاهی را نیز ارائه دادم و خوشبختانه امسال دبیری اتکا را برعهده دارم.

 کوکبی در مورد همایش امسال توضیح داد: یقیناً ما می‌توانیم انتظار تکامل  در این همایش را داشته باشیم و این تکامل نیز وجود دارد. موضوع همایش امسال نیز جذابیت بیشتری داشت چرا که وارد زمینه‌های اجتماعی می شود و از این نظر اتکای امسال متمایز از همایش های سال های گذشته است.

 وی توضیح داد: من احساس می کنم در مسیر همایش ادکا باید به سراغ اجتماع برویم. در متنی که در ابتدای همایش قرائت کردم نیز اشاره نمودم که به نظر می آید به ویژه نسل جوان کتابدار به سمت فناوری اطلاعات کشیده می شود و رسالت های اجتماعی خود را فراموش می نماید؛ در حالی که فناوری اطلاعات مانند یک شمشیر دو لبه عمل می کند. یعنی هرچند به ما کمک می کند تا اطلاعات را آسان تر و سریع تر به دست آوریم اما کم کم به ریشه رشته کتابداری ضربه می زند؛ چون علاوه بر کم کردن بُعد انسانی این رشته، با ایجاد شدن مرورگر هایی مانند گوگل و دستیابی آسان به اینترنت و فناوری های روز، افراد به راحتی می توانند اطلاعات مورد نیاز خود را بیابند و این باعث می شود کمتر به کتابخانه ها مراجعه کنند؛ به خصوص به کتابخانه های دل مرده ما!

او با تاکید بر اینکه نباید دلبستگی به فناوری اطلاعات داشته باشیم، افزود: نسل جوان کتابدار به دو دلیل به آن سمت کشیده می شود. اول اینکه رشته هنوز برای این نسل ابهام هویت دارد و دوم اینکه نسل جوان شأن اجتماعی رشته را در جامعه پایین می بینند به همین جهت به سمت فناوری‌های نوین اطلاعاتی سوق می یابند تا یک مفر و مامنی در آن برای خود بیابند. اما فناوری‌های اطلاعات به جای مامن می تواند آرامگاه  خوبی برای رشته علم اطلاعات و دانش شناسی باشد و رشته در آن دفع شود.

 کوکبی گفت: فناوری های نوین در صورتی مفید خواهد بود که در خدمت اجتماع باشد و در راه پیدا کردن راه حل برای مشکلات آن عمل کند. هرچند پرداختن به این موضوع سخت است ولی می‌توان بر روی آن کار کرد و فقط در این صورت است که امکان بقای رشته بیشتر می شود.