به گزارش لیزنا بر اساس اعلام روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، کوروش مقتدری، وابسته فرهنگی ایران در ارزروم تركیه نوشت: امروز در دفتر وابستگی فرهنگی کشورمان در ارزروم میزبان یکی از مشتاقان و علاقمندان به زبان و ادبیات فارسی بودم. شاهزاد یاغان اوغلو با 75 سال سن، مسن‌ترین زبان‌آموز در مرکز آموزش زبان فارسی وابستگی فرهنگی است که از حدود چهار سال پیش با همت والای خود یادگیری زبان فارسی را آغاز کرده است.
زمانلو، مدرس زبان فارسی مرکز آموزش وابستگی فرهنگی اطلاع دادند؛ یاغان اوغلو خواستار ملاقات با وابسته جدید فرهنگی است. من هم با کمال میل پذیرفتم و گفتم چه چیز بهتر از دیدار با یک عاشق و شیفته زبان فارسی.
با گشاده‌رویی پذیرای ایشان شدم. پیرمردی بود با قدی کوتاه ولی با همتی بلند و چهره‌ای بشاش. مکالمه‌اش به زبان فارسی هم در حد قابل قبول. پس از احوالپرسی از علاقه‌اش به زبان فارسی گفت و اینکه در گذشته معلم و مترجم زبان فرانسه بوده و سال‌ها در کشور فرانسه به امور مترجمی مشغول بوده است.
او دو سال پیش از سوی وابستگی فرهنگی سرکنسولگری کشورمان در ارزروم به منظور شرکت در دوره دانش‌افزایی زبان و ادبیات فارسی سفری کوتاه به شهر تبریز و دانشگاه تبریز داشته است و با خاطراتی خوش در برگشت، تعداد زیادی کتاب در زمینه زبان و ادبیات فارسی با خود همراه آورده بود.
مسن‌ترین و با علاقه‌ترین زبان‌آموز فارسی در ارزروم در این گفت‌وگو بیان كرد: با توجه به اینکه کتاب‌های بی‌شماری در حوزه آموزش دستور زبان فارسی برای غیرفارسی‌زبانان تألیف شده است؛ ولی فایده چندانی برای زبان‌آموزان فارسی ندارند. یا بسیار مفصل و گسترده هستند یا بسیار مختصر و خلاصه. با توجه به تجربه‌ام در معلمی زبان، پس از بررسی کتاب‌های آموزش دستور زبان فارسی در حال تهیه کتابی در زمینه آموزش دستور زبان فارسی هستم.
یاغان اوغلو وجود مرکز آموزش زبان فارسی در شهر ارزروم را یک نعمت برای اهالی این شهر دانست و گفت: علاقمندان و دانشجویان زبان فارسی باید قدر این مرکز را بدانند که زبان فارسی در آن توسط استادان و مدرسان ایرانی آموزش داده می‌شود.
مسن‌ترین فارسی‌آموز به لحاظ سن و جوان‌ترین به لحاظ دل، گلویی تازه کرد و افزود: در مرکز آموزش زبان فارسی وقتی دانشجویان و زبان‌آموزان جوان من را با این سن و سال می‌بینند می‌گویند؛ چطور این پیرمرد با این سن و سال زبان فارسی را فرا می‌گیرد و ما جوانان زبان فارسی را فرا نگیریم، و بدین شکل باعث تشویق آنها می‌شوم.
در پایان دیدارمان همت و علاقه وافرش به زبان فارسی را ستودم و با آرزوی موفقیت و سلامتی برای ایشان و تمامی علاقمندان به زبان و ادبیات فارسی تا دیداری دیگر به خدای بزرگ سپردمش و یاد این بیت شعر از صائب تبریزی افتادم كه می‌گوید: «عقل و همت را نمی‌دانم کدامین بهتر است / آن قدر دانم که همت هرچه کرد از پیش برد.»