به گزارش لیزنا، نوش آفرین انصاری، پیشکسوت رشته کتابداری و دبیر شورای کتاب کودک، درباره وضعیت کتابخانه‌های عمومی سراسر کشور اظهار کرد: در حال حاضر من مراجعه‌کننده مستقیم به کتابخانه‌ها نیستم اما به خاطر سال‌ها تدریس در دانشگاه‌ها و همچنین علاقه شخصی‌ام به کتابخانه‌های عمومی به عنوان نهادی پایه برای توانمندسازی جامعه و علاقه‌مند کردن مردم به کتاب‌خوانی پیگیر مسائل آن هستم.
او در ادامه افزود: نهاد کتابخانه‌های عمومی می‌تواند تأثیر زیادی در رشد فکری جامعه و همچنین جلوگیری از آسیب‌های گوناگون داشته باشد و باعث همدلی، افزایش خلاقیت و توسعه فرهنگی شود اما متأسفانه نهاد کتابخانه‌ها در طول چند سال اخیر هیچ‌کدام از این رسالت‌های اصلی خود را انجام نداده است.
انصاری گفت: در طول چند سال اخیر من هیچ‌گاه ندیدم که در این نهاد جلسات مفیدی با حضور فعالان این حوزه برگزار شود، بنابراین معتقدم این نهاد در چند سال اخیر عملکرد بسیار بسیار ضعیفی داشته است.
او با بیان این‌که بسیار علاقه‌مند است عملکرد مالی نهاد کتابخانه‌های عمومی نیز مورد بررسی قرار گیرد، گفت: من به عنوان یکی از پیرترین کتابداران ایران علاقه‌مندم ببینم هزینه‌هایی که در این نهاد شده چقدر در راستای علاقه مخاطبان بوده و چه میزان از این هزینه‌ها به مخاطب و مطالبات جامعه ایرانی توجه کرده است.
دبیر شورای کتاب کودک در ادامه گفت: باید با تحقیق مشخص شود که مثلا در دو سال گذشته چه نوع کتاب‌هایی به کتابخانه‌ها وارد شده و در مقابل این کتاب‌ها چه کتاب‌هایی وجود داشته که نتوانسته‌اند به کتابخانه‌ها راه پیدا کنند. همچنین باید مشخص شود که این اتفاقات چقدر ناخواسته به خطا رفته و به چه میزان با برنامه بوده است.
او همچنین بیان کرد: قدر مسلم این است که کتابخانه‌ها باید خدمات خود را به صورت مجانی به همه افراد جامعه ارائه کنند و همه سلیقه‌ها بتوانند نیازهای خود را از طریق آن‌ها برطرف کنند که این موضوع نیازمند وجود کتابداران مجرب برای هدایت مراجعان است.
نوش‌آفرین انصاری گفت: کتابدارها افراد بی‌نظیری هستند ولی متأسفانه در چند سال گذشته امکان فعالیت با مجموعه‌های مختلف با توجه به خلاقیت‌های موجودشان به آن‌ها داده نشده است؛ در صورتی که معتقدم باید کارشناسان مجرب و کارکشته کتابداری برای کتابخانه‌ها تصمیم بگیرند. اما در این‌جا تنها بحث سود و اقتصاد و همچنین سیاست دست به دست هم داده و باعث آسیب‌های زیادی در این حوزه شده است. آن‌چنان که الآن مردم از کنار تابلوهای کتابخانه‌ها رد می‌شوند بدون این‌که به آن‌ها نگاهی بیاندازند.