به گزارش لیزنا، دانشگاه اصفهان دومین کنفرانس ملی سنجش و ارزشیابی علم را با عنوان «ارزشیابی کیفیت نظام های سنجش علم، فناوری و صنعت» در روزهای ۶و ۷ بهمن ماه برگزار کرد.
این همایش توسط معاونت پژوهشی و گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه اصفهان برگزار شد.
بیانیه پایانی دومین کنفرانس ملّی سنجش و ارزشیابی علم دانشگاه اصفهان به این شرح است:
بسمه تعالی
بیانیه دومین کنفرانس ملّیسنجش و ارزشیابی علم دانشگاه اصفهان
6- 8 بهمن 1395
شرکت‌کنندگان در همایش از اهتمام دانشگاه اصفهان و گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی و تمامی همکاران در برگزاری شایسته این رخداد علمی سپاسگزاری می‌کنند.
1.با این باور که پژوهش‌های دانشگاهی بخش مهمی از ساز و کار توسعه علمی کشور را تشکیل می‌دهد، شرکت‌کنندگان در همایش نگرانی عمیق خود را از نارسائی‌های موجود در حوزه‌های زیر در سطح دانشگاه‌ها اعلام می‌دارند:
--جدی تلقی نکردن استانداردهای سوق دهنده به برونداد علمی در فرایند طولانی پژوهش (در سطح فردی، ساختاری و مدیریتی)؛
--نبود توافق جمعی در جامعه دانشگاهی درباره معیارها و نشانگرهای کمی و کیفی ارزیابی بروندادهای علمی در حوزه‌های مختلف،
--نبود فهم مشترک جامعه دانشگاهی درباره معانی شاخص‌های برآمده از کاربرد فرمول‌های ارزشیابی علم و پژوهش در کشور؛
--ظرفیت محدود (علمی و زمانی) اعضای هیئت علمی در هدایت پایان¬نامه¬های متعدد (از تعیین موضوع پژوهش تا تدوین گزارش نهایی)، و ظرفیت محدود برای مشارکت در هیئت تحریریه‌های مجلات و بی توجهی به کیفیت آنها؛ و
--سردرگمی و دلسردی از موارد بالا در دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران دانشگاه.
2.شرکت‌کنندگان در همایش نگرانی خود را از سیاست‌ها و روش‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در حوزه‌های زیر که دستیابی به بروندادهای علمی را با مانع روبرو کرده است، اعلام می‌دارند:
--توجه بسیار اندک سیاستگذاران و برنامه‌ریزان آموزش عالی به نقطه نظرات و دیدگاه‌های انتقادی متخصصان و اندیشمندان در خصوص بروندادهای پژوهشی کشور؛
--توجه بیش از حد به رویکرد کمّی در نظام‌های سنجش و ارزشیابی پژوهش و کم توجهی به رویکردهای کیفی و ترکیبی؛
--توجه کم به نیازهای بومی و تقاضامحور در پژوهش‌های دانشگاهی؛
--تداوم نگاه کمّی در آئین‌نامه‌ها و قوانین علمی و پژوهشی (آئین‌نامه ارتقاء و...) و بی‌توجهی به پیامدها و تأثیر دستاوردهای پژوهشی در جامعه؛
-- ورود توده‌وار دانشجو به نظام آموزش عالی و الزام همۀ آنها به مشارکت در نشر علم (استخرج مقاله از پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دانشجویی)؛ و
--جایگزین شدن پژوهش‌های کم اعتبار دانشجویان به عنوان بروندادهای پژوهشی اعضای هیئت علمی.
3.شرکت‌کنندگان در همایش پیشنهادهای خود را برای رفع کاستی‌ها و آسیب‌‌های مذکور که در بندهای1 و 2 به آنها اشاره شد، اعلام می‌دارند:
--ضمن تشکر از حضور فعالانۀ مرکز نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دوّمین همایش ملی سنجش و ارزشیابی علم در دانشگاه اصفهان، شرکت‌کنندگان در همایش از مسئولان این مرکز انتظار دارند تا به طراحی و تدوین یک نظام جامع و یکپارچه ارزیابی سیاست‌ها، خط‌مشی‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های ارزیابی پژوهشی مبادرت نمایند. در این راستا لازم است ارزیابی راهبردی سیاستگذاری‌ها و خط مشی‌های پژوهشی در سطح وزارت علوم در اولویت برنامه‌های این مرکز قرار بگیرد.
--لازم است در هر دانشگاه، واحدی متشکل از اعضای هیئت علمی صاحب‌نظر به منظور شفاف‌سازی تفکر علمی شکل بگیرد و برای ترویج این نوع اندیشه در جامعه دانشگاهی (دانشجویان، اعضای هیئت علمی و مدیران) برنامه‌های آموزشی طراحی و تدوین شود.
--در هر دانشگاه و نیز وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی لازم است کارگروه‌هایی متشکل از اعضای هیئت علمی صاحب صلاحیت ایجاد شود تا به طراحی و تدوین معیارهای کمّی و کیفی ارزشیابی علم و فناوری در آموزش عالی مبادرت نمایند. همچنین انتظار می‌رود این واحد به طور پیوسته معیارهای ارزیابی پژوهش را سازگار با موقعیت و بافت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه نظارت و ارزیابی کند و با شفاف‌سازی، زمینه پذیرش آنها را در جامعه بگستراند.
--معانی واقعی شاخص‌های سنجش و ارزشیابی علم و فناوری، در بین جامعه دانشگاهی به صورت انتقادی بررسی و نقد شود. همچنین پیشنهاد می‌شود در سطح دانشگاه‌ها و وزارتین ایران کارگروه‌هایی برای بررسی این شاخص‌ها به وجود آید.
--امتیاز مقاله از کل نمره پایان¬نامه حذف شود و امتیاز این نوع مقاله در آئین‌نامه ارتقاء اعضای هیئت علمی کاهش یابد و به جای آن به پژوهش‌های خود اعضای هیئت علمی امتیاز داده شود.
--آموزش و پرورش نیروی انسانی متخصص و خلاق که رسالت اصلی دانشگاه است تحت الشعاع الزامات افزایش کمی بروندادهای علمی قرار نگیرد.
با آرزوی سرافرازی و تأثیرگذاری برای نظام آموزش عالی