تلاش اتحادیه اروپا برای نشر دسترسی آزاد/ تاسیس نشر دسترسی آزاد توسط بنیاد بیل گیتس

  به گزارش لیزنا، سخنگوی اتحادیه اروپا می گوید دو خیریه، برای یک سیستم که در آن مقالات پس از انتشار بررسی شود طرحی ارائه دادند، اما اتحادیه تنها به ایده توجه کرد. ولی مایکل مِیب، رئیس انجمن بین المللی علمی، فنی، و ناشران پزشکی(STM)مستقر در لندن میگوید در یک جلسه غیر علنی از سیاست بستر های نرم افزاری علم باز (OSPP) در برلین، کارلوس مودِس نماینده اروپا در امور تحقیقات، علوم و نوآوری یک "ایده" برای ایجاد یک پلت فرم که پیش‌تر ساخته شده است، پیشنهاد کرد.

 پیتر سوبر، مدیر دفتر ارتباطات علمی کتابخانه هاروارد در این باره می گوید. "این ایده در حال حاضر در دو یا سه سرمایه گذار بزرگ، شکل گرفته است و این ممکن است دیگران را تحت تاثیر قرار دهد و میتواند شروع کاری جدید باشد"

سال گذشته، رهبران اروپایی برنامه ی بلندپروازانه ای برای ایجاد دسترسی آزاد به همه ی مقالات منتشر شده در اتحادیه اروپا تا سال 2020 را اقتباس کردند. ولی لئو وایجرز، سرکتابدار قبلی دانشگاه صنعتی دلفت در هلند، اعلام می کند که برنامه ی جدید سعی دارد که به اتحادیه القا کند که صنعت انتشارات به کندی در حال حرکت است.

سازمان گیتس در 23 مارس اعلام کرد که پلت فرم مخصوص خود را، با نام «پژوهش آزاد گیتس» در سه ماهه سوم سال 2017 معرفی خواهد کرد. این برنامه توسط F1000، یک شرکت لندنی که برنامه «به پژوهش آزاد خوش آمدید» را که در نوامبر 2016 آغاز کرده است، اجرایی می‌شود.

هدف سازمان های خیریه نه تنها آسان کردن انتشار منابع دسترسی باز است، بلکه سرعت بخشیدن به بررسی این پروسه و کاملا شفاف کردن آن هم از اهداف آن ها است. پژوهشگران متون را آپلود می کنند، که عموما در طول یک هفته در زمره ی متون آزاد قرار می گیرند و در مکان دیگری امکان ثبت ندارند. سپس، ناظرانی که توسط نویسنده پیشنهاد داده شده اند، نظر خود را اعلام می کنند، که امضا شده و در دسترس عموم است، و نویسندگان اصلاحیه هایی را ثبت می کنند؛ زمانی که دو بازدیدکننده یک متن را قبول کرده باشند، در پایگاه اطلاعاتی پاب مد و دیگر پایگاه ها نمایه می شوند.

رابرت کیلی، مدیر خدمات دیجیتالی در شرکت Wellcome می گوید: «سرعت و آزادی تنها منافع این امر برای دانشمندان نیست». نویسندگان پس از انتشار می توانند مقالات خود را اصلاح کنند، و پلت فرم از پروتکل ها، مطالعات نرم افزاری، و نتایج منفی که در ژورنال های سنتی امکان چاپ پیدا نمی کنند، استقبال می کند. حدودا نیمی از 54 مقاله ای که در پلت فرم «به پژوهش آزاد خوش آمدید» منتشر شده اند در یکی از این دسته بندی ها قرار می گیرند. پژوهشگران مورد حمایت «پلت فرم به پژوهش آزاد خوش آمدید»، اجباری در استفاده از این پلت فرم ندارند. ولی شرکت امیدوار است در پژوهشگرانی که از نظرات پس از انتشار ناراضی هستند، اطمینان ایجاد کند. کیلی می گوید:  شاید دانشمندان آینده، ژورنال های شناخته شده را به این تلاش تازه ترجیح دهند.

لئونلی یکی از اعضای Open Science Policy Platform می گوید که OSPP هنوز در مورد ایده اتحادیه مذاکره نکرده است ولی برای عملی ساختن این پیشنهاد مانع کلیدی دیگری بر سر راه دسترسی آزاد است: این واقعیت که شغل‌ها، کمک‌های دولتی، و ترفیعات هنوز به طور گسترده ای به مقالاتی که در ژورنال های موثر چاپ شده اند وابسته است. «در تلاشی برای حل این مشکل، سازمان های ملی سلامت آمریکا اعلام کردند که به پژوهشگران اجازه می دهند تا پیش نویس ها و متون چاپ نشده ی خود را هم در درخواست های کمک مالی قرار دهند.» لئونلی می گوید: «شما می توانید هر تعداد که بخواهید پلت فرم اجرا کنید، ولی اگر که ساختار انگیزشی را تغییر ندهید، این امر در نهایت تفاوتی ایجاد نخواهد کرد.