کد خبر: 3193
تاریخ انتشار: شنبه, 17 مهر 1389 - 14:55

داخلی

»

مطالب کتابداری

»

کتابخانه و کتابداری

پیام تعدادی از نویسندگان کودک و نوجوان به مناسبت روز جهانی کودک

....آرزو كردن كافي نيست، بياييد بكوشيم تا هيچ كودكي گرسنه و بي سرپناه نباشد، هر كودكي به مدرسه برود، بازي كند، شاد باشد و بياموزد.... روز جهاني كودك مبارك باد.

 

به گزارش پایگاه خبری کتابداری و اطلاع رسانی ایران (لیزنا)، مصطفی رحماندوست، مسئول بخش كودك و نوجوان كتابخانه ملی گفت: به مناسبت روز جهانی کودک، کتابخانه ملی کودکان و نوجوانان ایران به چند نفر از شاعران و نویسندگان حوزه کودک و نوجوان پیشنهاد کرد که پیامی برای بچه های ایرانی بنویسند. 

وی افزود: این پیام ها زاییده اندیشه کسانی است که در تمام عمرشان به کار مهم بالا بردن سطح فرهنگ و اندیشه شما پرداخته اند. 

به همین مناسبت در ادامه، متن پیام «مصطفی رحماندوست»، «افسانه شعبان‌نژاد»، «سوسن طاقديس»، «بيوك ملكی»، «منوچهر اکبرلو»، «فروزنده خداجو»، «عبدالمجيد نجفی»، «لاله جعفری»، «مجيد راستی»، «محمد رضا بايرامی»، «محمود پور وهاب»، «فرهاد حسن‌زاده»، «محمد رضا يوسفی»، و «محمد رضا شمس» از نظر می گذرد:

«مصطفی رحماندوست» 

بچه ها سلام. روز جهانی کودک مبارکتان باشد .... با آرزوی همه خوبی ها و بهترین ها برای شما بچه های ایرانی

«افسانه شعبان‌نژاد» 

سلام به كودكانی كه به طراوت بهارند و به گرمی آفتاب و زلالی آب. اميدوارم روزهای خوب كودكی‌تان در صلح و آرامش سپری شود و زمانی كه از خاطرات كودكی آن ياد می‌كنيد جز شادی چيزی به ياد نياوريد.
خوشحالم كه با شما و در دنيای خوب شما زندگی می‌كنم روز جهانی كودك بر شما مبارك. 

«سوسن طاقديس»

امروز روز جهانی تو است وتو جهانی هستی كه جهان با تو جهان می شود. .. روز تو بر ما مبارك باد. 

«بيوك ملكی»

يك دريچه رو به باغ
يك دريچه رو به دشت
يك دريچه سمت نور
يك دريچه رو به كوه های دور

با نگاه روشن شما
هر دريچه ، باغی از ستاره چيدن است
هر دريچه قابِ عكسی از بهار
قاب عكسی از تو و من است 

«منوچهر اکبرلو»

دنیای جادویی کتاب
کودک که بودم، هرکتابی که می خواندم، درذهنم نویسنده اش را تصور می کردم.
وقتی یک داستان خنده دار را می خواندم؛ یک آقای چاق به ذهنم می آمد با غبغب آویخته که کمی فکر می کرد،بعد می زد زیر خنده. طوری که غبغبش تکان می خورد. بعد هم یک ماجرای خنده دار را روی کاغذ می نوشت.
یا وقتی در داستانی می خواندم که یک دختر فقیر را اذیت می کردند؛ در ذهنم یک آقا یا خانم نویسنده می آمد، که نگران سرنوشت این دخترک است و دارد تند تند می نویسد ،تا برسد به جایی که یک آدم مهربان را از راه برساند و کاری کند که آن دختر، از آن به بعد «سالهای سال به خوبی و خوشی زندگی کند».
حالا که بزرگ شده ام؛ کودکی ام را فراموش نکرده ام-حداقل خودم این طور فکر می کنم-.

حالا وقتی برای بچه ها می نویسم؛ پیش خودم می گویم: «بچه ها درباره من چه فکری می کنند؟» من که نمی توانم عکسم را در حال نوشتن آن داستان یا نمایشنامه، در کتابم بیاورم. بنابراین تلاش می کنم تمام احساسم را به صورت واژه در بیاورم- این همان کاری است که تمام نویسنده ها انجام می دهند-.
این کار را که می کنند، کتابشان جان می گیرد.  بچه ها هم وقتی کتاب را می خوانند یک آدم بزرگ را تصور می کنند که روبروی شان نشسته؛ و آن ها را می خنداند، می ترساند یا شادشان می کند. جادوی کتاب در همین نکته است. این که یک نفر - که دوستت دارد و تو هم آرام آرام دوستش خواهی داشت- دستت را بگیرد و به یک دنیای خیالی ببرد.دنیایی که گاه حاضر نیستی با هیچ دنیای واقعی عوضش کنی. چون درآن جا همیشه خوبها و خوبی ها پیروز می شوند، جنگها به پایان می رسند و همه، تلاش شان میوه می دهد و به آرزوهای شان می رسند.
کتابها به ما دنیایی را نشان می دهند که آرزویش را داریم. دنیایی جادویی که می تواند روزی واقعی شود.نویسنده ها با این امید برای بچه ها کتاب می نویسند. 

«فروزنده خداجو»

به نام خدا

روزی روزگاری کودکی بود که آرزوهای بزرگی داشت. هیچ کس او را باور نمی کرد. چون خودش خیلی خیلی کوچک بود و آرزوهایش خیلی خیلی بزرگ. اما او به خاطر رسیدن به آرزوهایش خیلی تلاش کرد و سرانجام به همه ی آن ها رسید.
آن کودک نمونه ی تو و هزاران کودک دیگر ایرانی است.
دوست کوچکم .... دوستت دارم و دعا می کنم تا به تمام آرزوهای بزرگ، روشن و آفتابی ات برسی. 

«عبدالمجيد نجفی»

از روي شناسنامه بيش از 50 زمستان را پشت سر گذاشته ام اما هنوز هم در انتظار فصل بهار هستم، بهار با روزهاي آبي آفتابي .
ما شاعران و نويسندگان كودك تا روزي كه براي شما شعر و قصه مي نويسيم، همسن و سال شما هستيم . امسال در روز جهاني، كه به نام شماست آرزو مي كنم هيچ كودكي گرسنه نباشد و ديوهاي جنگ، فقر و بيماري هرگز به شما نرسد.
بچه ها من هم مثل شما براي صلح و دوستي دعا مي كنم . 

«لاله جعفری»

بايد خيلي زحمت كشيد، خيلي تلاش كرد، خيلي خوب بود تا شايد دو تا خيابان آن طرف تر، دو شهر آن طرف تر، دو كشور آن طرف تر، تو را بشناسند. آن وقت خيلي خيلي كه بزرگ و توانمند شدي، جهاني مي شوي . همه به تو افتخار مي كنند و روزي را كه در آن به دنيا آمده اي به تو تبريك مي گويند .
اما شما كودكان آنقدر دلتان بزرگ است كه نيازي نداريد، روزها و سال ها تلاش كنيد و زحمت بكشيد، در همين كودكي هم جهاني شده ايد.
روز جهاني كودك بر شما كودكان ايران مبارك باد. 

«مجيد راستی»

آرزو كردن كافي نيست، بياييد بكوشيم تا هيچ كودكي گرسنه و بي سرپناه نباشد، هر كودكي به مدرسه برود، بازي كند، شاد باشد و بياموزد.
بياييد به رشد كودكان بينديشيم . به آنان كه وجودشان رشد دوباره والدين را ممكن مي سازد.
روز جهاني كودك مبارك باد . 

«محمد رضا بايرامی»

چندي پيش دوست نويسنده ام بعد از سال ها فرصت كرد كه پيامي براي من بفرستد :
« ما سه چيز را در دوران كودكي جا گذاشته ايم : شادي بي دليل، كنجكاوي بي انتها، دوست داشتن بي دريغ » مدتي به پيامش فكر كردم و غصه ام گرفت.
چقدر دلم مي خواست كه همچنان كودك باشم. 

«محمود پور وهاب»

ازشادي تان پر از شكوفه هاي بهارم و از غصه هايتان پر از برگ هاي پاييز. اگر مي نويسم به عشق شماست. نفسم گرم از نفس شماست. روز جهاني كودك بر شما مبارك باد. 

«فرهاد حسن‌زاده»

من براي كودكان پيامي ندارم. از آنها مي‌خواهم كه راه را به ما نشان دهند. راه شاد زندگي كردن، خوب بودن، بدون كينه و جنگ و كلك آدم‌ها را دوست داشتن.
من فكر مي‌كنم زمانه عوض شده و وقت آن رسيده كه بزرگترها پشت نيمكت بنشينند و كودكان به آنها درس بدهند. 

«محمد رضا يوسفی»

بياييد به پاس روز جهاني كودك، كودكان را آزاد بگذاريم تا كودكي كنند . 

«محمدرضا شمس»

من پنجاه و سه سال دارم. هر روز دست کودک درونم را می گیرم و با او بیرون می رویم. وقتی از کنار کودکی رد می شویم که بازی می کند و می خندد ؛ خوشحال می شویم و می خندیم. و وقتی ازکنار کودکی رد می شویم که سر چهارراه گل می فروشد یا واکس می زند ویا شب ها توی کارتن می خوابد غمگین می شویم و دلمان به درد می آید . آن وقت من کودک درونم را دلداری می دهم و او مرا. بعد هردو آرزو می کنیم که ای کاش روزی برسد که هیچ کوکی کار نکند وکنار خیابان نخوابد و غمگین نباشد. به امید آن روز.

برچسب ها :
خواهشمند است جهت تسهیل ارتباط خود با لیزنا، در هنگام ارسال پیام نکات ذیل را در نظر داشته باشید:
۱. از توهین به افراد، قومیت‌ها و نژاد‌ها خودداری کرده و از تمسخر دیگران بپرهیزید و از اتهام‌زنی به دیگران خودداری نمائید.
۲.از آنجا که پیام‌ها با نام شما منتشر خواهد شد، بهتر است با ارسال نام واقعی و ایمیل خود لیزنا را در شکل دهی بهتر بحث یاری نمایید.
۳. از به کار بردن نام افراد (حقیقی یا حقوقی)، سازمان‌ها، نهادهای عمومی و خصوصی خودداری فرمائید.
۴. از ارسال پیام های تکراری که دیگر مخاطبان آن را ارسال کرده اند خودداری نمائید.
۵. حتی الامکان از ارسال مطالب با زبانی غیر از فارسی خودداری نمائید.
نام:
ایمیل:
* نظر: