به گزارش لیزنا، هایکو از کوتاهترین گونه های شعری جهان به شمار میرود. شعری تصویرگر که از دو عنصر همزاد ایجاز و ابهام به کمال بهره مند بوده، فاقد وزن و قافیه است و از آرایه های کلامی به ندرت میتوان در آن نشانی یافت.

 فرم سنتی هایکو، شعری که نخستین بار در ژاپن سروده شد، از هفده هجا تشکیل شده و در آن (فصل واژه) واژهای که بر فصلی از سال  دلالت دارد به کار رفته است. باشو، بوسون،ایسا و شیکی چهار هایکوسرای معروف این سبک به شمار میروند.   

اندکی پس از مرگ شیکی، با دورافکندن قید شمار هجاها و حضور فصل واژه در هایکو، ژاپن، سبک آزاد سرودن هایکو را آزمود. سبکی که با عنوان سبک مدرن سرودن این شعر تا به امروز در ژاپن و دیگر کشورها اقبالی چشمگیر یافته است.

کتاب «کوههایی که دوباره نخواهم دید» گزیده ای از اشعار هایکوسرایان مدرن ژاپن است که در آن هایکوهایی از شش هایکوسرای نامدار سبک مدرن سرایش این شعر: ناتسومه، ایزو، تاکاهاما، کنشین، ازاکی و تاندا همراه با زندگینامه و معرفی این شاعران با ترجمه علی پرچمی مترجم توانای هایکو توسط انتشارات کیان افراز در۱۶۰ صفحه و در تیراژ هزار نسخه با قیمت ۱۲۵۰۰روانه بازار نشرشده است.

ترجمه چشمگیر اشعار و انتخاب هوشمندانه تصاویر اثر از ویژگیهای متمایزکننده ی این مجموعه از سایر آثار انتشار یافته در این حوزه به شمار میروند.

 چند هایکو از این مجموعه:
داوودیهای سپید/ قیچی/ لحظه ای درنگ میکند
رؤیای شبی کوتاه/ نه مجالی حتا/ که به یاد بسپرمش
از لحظه ی جداییمان/ هر روز/ برف میبارد
نه مالی/ نه ملکی/ نه دندانی/ تنهایی
واپسین شعاع آفتاب/ بر علفهای فروپژمرده/ درنگ میکند