به گزارش لیزنا، بر اساس اعلام فرهنگ‌پرس عبدالنبی ستارزاده، نویسنده و استاد دانشگاه تاجیکستان در نشست زبان فارسی در آسیای میانه که در سرای اهل قلم برگزار شد، گفت: سال‌ها پیش شاعر توانای تاجیکستان، استاد «مومن قناعت» شعری به نام هواداران زبان تاجیکی نوشت.
وی افزود: من تک بودن زبان‌های فارسی، دری و تاجیکی را قبول دارم، اگرچه مرزهای جغرافیایی و سیاسی در سده‌های بعدی ما را از هم جدا کرد، ولی هیچ‌گاه ارتباط زبانی و فرهنگی و ادبی ما قطع نشده بود، در این مورد استاد عینی یکی از استادان تاجیکی مقاله‌ای نوشته‌اند.
ستارزاده با بیان اینکه ارتباط ادبی میان ایران، تاجیکستان و افغانستان هرگز قطع نشد، عنوان کرد: داد و ستد سه شاخه زبان فارسی ایرانی، تاجیکی و دری بدون برنامه‌ریزی و بر حسب تصادف به وجود می‌آمد.
وی افزود: خوشبختانه در این اواخر به خاطر دگرگونی‌های به وجود آمده در منطقه وضع زبان فارسی تاجیکی بهتر شده است، دولت فعلی تاجیکستان و رهبر تاجیکستان توجه به رشد و انتشار زبان فارسی و زبان فارسی تاجیکی دارد.
وی با بیان اینکه مشکلاتی در زبان فارسی تاجیکی و فارسی دری وجود دارد، گفت: گمان می‌کنم در زبان فارسی ایرانی هم مشکلاتی هست، در زبان فارسی تاجیکی لغاتی هستند که در زبان فارسی ایرانی نیستند.
این نویسنده و استاد دانشگاه یادآور شد: در افغانستان مواد سوختنی را تلخاک می‌گویند، شما ایرانی‌ها نفت سفید می‌گویید و ما هم بنزین می‌گوییم، در بدخشان تاجیکستان مردم به مواد سوختنی خاک روغن می‌گویند.
ما باید برای همگون کردن زبان فارسی در افغانستان، ایران و تاجیکستان برنامه‌ریزی کنیم، وضعیت زبان فارسی تاجیکی را نمی‌شود با زبان فارسی ایرانی مقایسه کرد.