به گزارش لیزنا بر اساس اعلام روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی‌نو و به همت دانشگاه بین‌الملی مهاتما گاندی در قالب طرح تشویق ترجمه آثار فارسی به زبان‌های دیگر (تاپ)، صد غزل مولانا جلال‌الدین رومی به زبان هندی منتشر شد.

بلرام شوکلا، استاد زبان سانسکریت در دانشگاه دهلی‌نو، شاعر زبان سانسکریت و فارسی، ترجمه صد غزل رومی را به زبان هندی به عهده داشته و نام این اثر را (Niśśabda-Nūpura) «نِششَبد نوپُر» یعنی «آواز بی‌صدا» گذاشته است.

مهم‌ترین ویژگی این اثر آن است که ترجمه مستقیمی از زبان فارسی به زبان هندی است. شوکلا در این کتاب، ابتدا به خط دیوناگری تلفظ صد غزل مولانا را نوشته و سپس ترجمه آن را به زبان هندی به انجام رسانده و در ادامه، اصل غزل مولانا را نیز به زبان فارسی آورده است. وی در خاتمه وزن و ردیف و قافیه غزل‌ها را بیان کرده است. در این بخش نظام عروضی شعر سنسکریت و فارسی مقایسه شده است.

در بخش پایانی، نکاتی در دستور زبان فارسی بیان شده و معنی هر کلمه نیز آورده شده است. بنابراین می‌توان گفت که این کتاب فقط ترجمه غزل مولانا رومی نیست، بلکه آموزش بحر، ردیف، قافیه، وزن شعر فارسی و دستور زبان فارسی و لغت‌نامه فارسی نیز دارد.

بلرام شوکلا تنها صد غزل از مولانا را که به نظر وی نزدیک به فرهنگ و آداب و رسوم هند است، برای ترجمه انتخاب کرده است. این صد غزل به سه بخش تقسیم شده است: قسمت اول باب طلب، قسمت دوم باب طرب و قسمت سوم باب وصال است.