به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، در ادامه این نشست، «محمدجواد غلامرضا کاشی»؛ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی سخنان خود را با توجه به عبارت دکتر قانعی‌راد که «مرگ روشنفکر، مرگ جامعه است»، مطرح کرد و گفت: وقتی به عمق این جمله توجه می کنم، حس می کنم که هیچ یک از شئون زندگی دکتر قانعی‌راد این شرایط را ندارد که بگوییم مرگ او، مرگ جامعه است اما شان او به عنوان یک روشنفکر در این اندازه است که بود و نبودش با بود و نبود جامعه نسبت داشته باشد. در این میان اما مهم است که چرا نقش روشنفکر خطیر است. او در همه نقش هایی که ایفا کرد، با زبان سروکار داشت.
او افزود: نقش روشنفکر با زبان در این است که چگونه مفاهیم زبان در مناسبات اجتماعی به کانون های تجمیع شدن تبدیل می شود. نقش روشنفکر در عرصه سیاسی، افشاگری است.
وی خاطرنشان ساخت: به این معنا گفته دکتر قانعی‌راد را می فهمم. زیرا اگر روشنفکر نباشد و روشنگری نکند، تجمیع این شرور جامعه را به زوال می کشاند و دکتر قانعی‌راد از همان زمان که با بیماری در جدال بود، مرگ‌آگاه زندگی می کرد و در این میان، مسئولانه ترین و اخلاقی ترین نقشی که می توانست اختیار کند، روشنفکری بود.