داخلی
»بوی ماه مهر
«امروز، سر زنگ موسیقی، انقدر که بچه ها و خانم معلم اصرار کردند، برایشان آوازی را با آهنگ خواندم. اما فکر کنم صدایم خوب نبود. چون همه ی بچه ها خندیدند. گریه ام گرفته بود. واسه همین قهر کردم و از کلاس رفتم بیرون.»
این جملات شرح مختصری از خاطرات یک روز کودکی دبستانی بود. کودکی که زنگ موسیقی را بیش از همه دوست داشت و آرزویش این بود که روزی خلبان شود. کودکی که، هرچند مدتها از اینکه نتوانست خلبان شود، ناراحت بود، اما یقینا حضور وی در عرصه کتابداری کشور، اقبال خوب کتابداری و دانشجویان این رشته بود.
حالا نوبت شماست، فکر می کنید این تصویر متعلق به چه کسی است؟
( توضیحی در پرانتز: هرچند ممکن است خیلی از شما، لذت حضور در کلاس ایشان را نچشیده باشید، اما کتاب ایشان در دوره ی کارشناسی، منبع درسی فرد فردتان بود.)
من با آقای دکتر کلاسی نداشتم ولی کتاب شیرینشون مرجع شناسی رو خیلی دوست داشتم. هنوزم یکی از کتابهای دوست داشتنی ام توی قفسه ی کتابخونه ام همین کتابه.
یاد معراجی ها میافتم
آدم بعضي از اين اساتيد را مي بينه غمش تازه ميشه