نگهداری 2هزار نسخه کتاب نفیس از «فیض کاشانی» در کتابخانة مرکزی آستان قدس رضوی

به گزارش لیزنا بر اساس اعلام روابط ‌عمومی و امور بین‌الملل سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان ‌قدس ‌رضوی، رئیس ادارۀ مخطوطات این سازمان، ابتدا به نسخه خطی نفیسی از کتاب «مفاتیح الشرایع» که پنجاه سال پیش از فوت مؤلف و در همان سال تألیف، کتابت شده، اشاره کرد و گفت: این کتاب، بهترین متن فقهی بر اساس مشرب اخباری بوده و از زمان تألیف پیوسته به دست مجتهدین شیعه شرح شده و تاکنون چهارده شرح و حاشیه بر آن نوشته‌اند که بهترین شرح آن، به قلم آقا محمد باقر بهبهانی مشهور به «وحید بهبهانی» است و نسخه آستان قدس از مفاتیح الشرایع، به سال 1042 قمری کتابت شده است.

حجت الاسلام نوری نیا،  افزود: اثر دیگر وی «اصول الأصلیه» نام دارد، در موضوع فقه و اخبار که نسخه‌ای از آن، به کتابت «ابوالعلی حسینی» در سال 1067 قمری، در آستان قدس موجود است و نسخه‌ای از «عین الیقین» که از کتب کلامی و عرفانی فیض است، به سال 1085 قمری کتابت و به دست «محمدعلی قائم‌مقام» وقف آستان قدس شده است.

وی به اثر مشهور فیض با عنوان «الوافی» در اخبار اشاره کرد که دو نسخه از نسخه‌های آستان قدس، به کتابت 1080 و 1087 قمری، در زمان حیات مؤلف کتابت شده و تصریح کرد: محدث کاشانی برای نوشتن این کتاب، چهار کتاب معتبر حدیث شیعه («کافی»، «تهذیب»، «استبصار» و «من لایحضره الفقیه») را در سال 1068 قمری، تنقیح و با حذف احادیث مکرر،آن را یکجا در اجزای متعدد جمع و حل و تفسیر کرده که بعدها فرزندش «علم الهدی» با نوشتن یک جزء دیگر شامل معرفی رجال حدیث، کشف رموز و...، آن را تکمیل کرده است.

 رئیس ادارۀ مخطوطات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی، با بیان اینکه از کتب معتبر فیض در تفسیر قرآن، «تفسیر صافی» است، گفت: وی این تفسیر را در سال 1075 قمری با مطالعه اکثر تفاسیر قرآن (سنی و شیعه) نوشته و در ضمن بیان آیات، روایات معتبر و مستند شیعه را گرد آورده است؛ نسخه آستان قدس در سال 1088 قمری در مشهد کتابت شده است.

 نوری نیا در پایان یادآور شد: از دیگر نسخه‌های خطی ارزشمند در این گنجینه، «تفسیر السبیل بالحجه» در اخلاق به کتابت 1075 قمری، «عین الیقین فی اصول الدین» به کتابت 1085 قمری، «من لا یحضره الفقیه» در علم هیأت و نجوم به کتابت 1160 قمری و دیوان اشعار فیض است.

 گفتنی است  «ملا محمد محسن بن مرتضی فیض کاشانی، مشهور به ملا محسن و تخلص‌اش «فیض» بوده (1007-1090 هجری قمری درکاشان)، حکیمِ فیلسوف، محدّث و عارف دوره صفوی و از دانشمندان شیعه است. در فقه و اصول و فلسفه و کلام و حدیث و تفسیر و شعر و ادب، بیش از دویست اثر از خود به یادگار گذاشته که در حال حاضر به صورت نسخه‌هایی نفیس در گنجینه کتب خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.