دومین جلسه کارگاه داستان نویسی کتابخانه ولیعصر ورامین تهران برگزار شد

به گزارش لیزنا، از مهمترین مطالب ارائه شده در این جلسه ، بیان نکات قابل توجهی درباره عنصر  مکان بود. اما پیش از آن شرفی درباره موضاعات مختلفی در باب نوشتن و نویسندگی برای اعضا صحبت هایی داشتند. نویسنده بی کتابیگفت: یک نویسنده موفق کسی است که همواره در شخصیت و زندگی خود تغییرات ایجاد کند. بدین معنی که همواره بر یک سبک و سیاق به تجربه اندوزی و زندگی نپردازد و سعی کند هر روز خود را در موقعیت های جدید قرار دهد.

وی اشاره داشت هدف از این نوع دید به زندگی این است که از آنجا که هر نویسنده در نوشتن خود و خلق آثار به  تجربه های زیستی خود نیز نگاهی دارد، لذا موقعیت های تازه، همواره به او ایده های جدید و نو می دهد. و از اینجاست که نویسنده از حالت خمودگی و ایستایی و تکرار کردن خود در آثارش نجات پیدا می کند و چه بسا به موفقیت های بزرگ در ادبیات دست پیدا کند. در یک کلام یعنی  تغییر نویسنده در خدمت نوشتن باشد.  

در ادامه شرفی به عنصر مکان پرداختند.  در جلسه گذشته استاد از اعضا خواسته بود تا  10 مکان را برای خود در نظر بگیرند و بر روی کاغذ بنویسند. و در آخر به انتخاب خودش برای یکی از مکان ها یک داستان کوتاه بنویسند.

در این جلسه چند تن از اعضا به معرفی مکان های انتخابی خود پرداختند، از جمله این مکان ها می توان به این موارد اشاره داشت: پل حاجی (یکی از میادین معروف شهر پیشوا)، رواق دارالحجه (یکی از بزرگترین رواقهای حرم امام رضا)، واگن شماره 4، باجه 2 شعبه بخارست و  در ادامه یک عضو داستان کوتاه خود را درباره مکان  پل حاجی بازخوانی کرد و سپس شرفی پیرامون این داستان و مکان های نام برده شده و تفاوت های این مکان ها و نیز کارکرد این نوع مکان ها، در داستان مطالبی را برای اعضا ارائه داد.

وی در توضیح مکان های نام برده گفت: هر یک از این محل ها ویژگی خاصی دارند مثلا پل حاجی به یک جای بومی خاصی اشاره دارد پس هنگام نوشتن باید به تمام زوایای فرهنگی آن منطقه دقت داشت. و درباره مکان دارالحجه گفت این محل یک جای مذهبی است پس در نوشتن باید به مشخصه های معنوی و روحانی این مکان دقت داشت و حتی افرادی که در این محل هستند وقتی در داستان حضور می یابند باید دارای ویژگی های خاصی باشند.

او درباره مکان  واگن شماره 4 گفت در اینجا با یک مکان کوچک و محدود روبرو هستیم اما از مهمترین ویژگی های این مکان حرکت داشتن است. و اینکه استاد در بیان یکی از تفاوتهای داستان عامه پسند و داستان های اندیشه محور و موفق گفت : در داستان های اندیشه محور همواره بیان جزییات و توصیفات دقیق مد نظر است و اینکه مکان ها در این داستان ها با مشخصات خاصی انتخاب می شوند و همین موجب می شود که دیگر با یک داستان عادی روبرو نباشیم.

شرفی در ادامه اذعان داشت که خیلی از داستان ها بخاطر مکان هایشان همواره در ذهن خواننده ماندگار می شوند. به عنوان مثال: به رمان کافکا در کرانه اثر هاروکی موراکامی و پیرمرد و دریا  اثر ارنست همینگوی اشاره شد. در رمان اول کتابخانه ای که در داستان است و در دومی آن قایقی که پیرمرد در آن است. 

وی گفت: اصلا برخی داستان ها بر اساس مکان داستان انتخاب می شود مانند  کافه خیابان گوته اثر حمیدرضا شاه آبادی یا  باغ خرمالو اثر هادی حکیمیان.  برنده جایزه جلال در انتها به این نکته تاکید داشت که هرگز از مکان های تکراری در نوشتن و فضاسازی واهمه نداشته باشید یعنی اگر نویسنده ای پیش از شما درباره مکانی نوشته بود، شما نیز می توانید همان مکان را در داستان خود به کار ببرید اما با این تفاوت که باید حتما حتما در ارائه جزییات  تغییر ایجاد کنید. با کلمات و بیانی جدید همان مکان را بازآفرینی کنید و نیز با ابتکار می توانیم مکان های عام را به مکان های  خاص تبدیل کرد.