به گزارش لیزنا، زهرا شاه نظرنژادخالصی عضو هیات مدیره و مسئول روابط عمومی و اطلاع رسانی انجمن کتابداری شاخه فارس با اعلام این خبر افزود: در این کارگاه آمورشی مدرس با بیان اینکه زبان نوشتاری به سه زبان عادی (گفتاری)، زبان معیار (نوشتاری) و زبان ادبی مربوط می شود به دو زبان عادی و زبان معیار اشاره کرد.

آغاز مطالب کارگاه مربوط به موضوع درست نویسی بود که دکتر جعفری آن را به سه دسته درست نویسی آوایی (یعنی حروف به اضافه شش صدا، مصوت ها)، درست نویسی واژگانی (واژه را درست بنویسیم) و درست نویسی نحوی (جمله را درست بنویسیم) تقسیم کرد.

مدرس کارگاه بیان کرد:  درست نویسی آوایی شامل آواها، واجها و حروف است که در حروف نویسی زبان فارسی رعایت خط الفبای فارسی در واژگان فارسی و رعایت املای حروف از اهمیت برخودار است.

وی به کسره اضافه / ه / ة / که های بیانگر حرکت است، اشاره کرد و شکل صحیح نوشتاری بعضی موارد را مانند روز به خیر، رو به رو، به نام خدا، به کارگیری، جا به جا و به نابراین را متذکر شد.

دکتر جعفری در ادامه یادآوری کرد: تنها "ب" صفت ساز و قید ساز متصل است مانند بخرد و بدقّت.

حرف نویسی زبان عربی موضوع دیگر قابل تآمل بود که توضیح داده شد در مورد همزه سه حالت برای نوشتن وجود دارد. حالت اول همزه در اول کلمه، حالت دوم همزه در وسط کلمه و حالت سوم همزه در آخر کلمه.

وی گفت: تمام مشکلات در همزه وسط کلمه است. موضوع تنوین در واژه های عربی از مباحت مورد توجه این کارگاه بود و اشاره شد که کلمات فارسی و انگلیسی تنوین نمی گیرند.

در این رابطه به الف مقصوره در واژگان عربی و دیگر قواعد نوشتاری حروف عربی در زبان فارسی اشاره گردید.

مدرس درباره حرف نویسی زبان انگلیسی مانند Ei که در حرف نویسی فارسی به صورت "ئی" نوشته می شود مانند "ئیدروژن" یا "پروتئین" مطالبی ارائه کرد. در این راستا به اسامی فارسی و اسامی عربی در معادل نویسی انگلیسی اشاره شد.

درست نویسی واژگانی نیز توضیح داده شد و مهم ترین موضوعات در این مبحث جدانویسی، پرهیز از گرته برداری واژگانی، سعی در کاربرد واژگان اصیل فارسی و پرهیز از واژه سازی مغایر با اصول زبان هستند.

دکتر جعفری بیان کرد: یکی از آسیب های مهم هر زبان، ساخت واژه ها بر مبنای ساختار زبان بیگانه است که به آن گرته برداری واژگانی می گویند. گرته برداری در لغت الگوبرداری معنی شده است. در ادامه تأکید شد که در کاربرد واژگان اصیل فارسی، پرهیز از واژه سازی مغایر با اصول زبان و به کارگیری اقتصاد زبان در زبان نوشتار سعی شود.

درست نویسی نحوی که به دستورمندی جملات یا جمله نویسی نیز شناخته می شود از مباحث مورد توجه بود. در این رابطه اشاره شد که اجزاء اصلی جمله فعلی شامل منادا + نهاد + قید + مفعول + قید + متمّم + فعل تام است و جمله اسنادی شامل قید + نهاد + متمّم + قید + مسند + فعل ربطی است.

دکتر جعفری اشاره کرد: تا آنجا که ممکن است باید از داراز نویسی در جمله و به کار بردن افعال مرکب خوداری کرد و در جمله "پیروها" را کم کنیم. در رابطه با جمله نویسی بر پرهیز از گرته برداری نحوی نیز تأکید گردید. در این آسیب، ساخت جمله بر مبنای ساختار زبان بیگانه است مانند چرا که نه که در زبان فارسی نداریم و در گفتگوهای عوام الناس خارج نشین، مهندسین، مترجمین، پزشکان و به طور کلی افرادی که با زبان بیگانه بیشتر از زبان مادری خود قرابت دارند به چشم می خورد.

در پایان کاربرد علائم نگارشی مانند نقطه، کاما، نقطه کاما، علامت سؤال، دو نقطه، گیومه، پرانتز، علامت تعجب، قلاب، خط فاصله، سه نقطه، ممیز و ستاره توضیح داده شد. ضمن بیان اینکه علائم نگارشی ایرانی نیستند، بلکه از غرب وارد شکل نوشتاری ما شده اند، تأکید شد که پشت علائم نگارشی نمی توان حرف ربط به کار برد.

این کارگاه به صورت تعاملی بین شرکت کنندگان و مدرس انجام گرفت و در مدت 4 ساعت درباره هر مبحث شرکت کنندگان ضمن ورود به موضوعات و اظهار نظر، پاسخ های خود را دریافت می کردند.

قابل ذکر است علاقه مندان به شرکت در این کارگاه آموزشی به صورت آنلاین  (کارگاه ضبط شده ) می‌توانند برای ثبت نام از تاریخ ۹ آبان ماه به وب سایت آرموک به نشانی armook.ir مراجعه نمایند.