فریدون جنیدی گرداننده موسسه بنیاد عالی نیشابور (سازمان پژوهش فرهنگ ایرانی) در مورد شکل گیری این بنیاد گفت: کتابخانه قبلا متعلق به پدرم بود تا اینکه من به مرحله ای رسیدم که خود شیفته کتاب شدم. چنانچه الان در این کتابخانه کتاب هایی دارم که در سال سوم دبیرستان خریده بودم؛ مثل تاریخ 500 ساله خوزستان نوشته احمد کسروی و کلیات اشعار ملک الشعرای بهار. به این ترتیب به مرور میزان کتاب ها زیاد شد و من برای هر کتاب یادداشتی اختصاص می دادم.  سپس به این نتیجه رسیدم که باید در کتابخانه ای که جوانان برای استفاده از آن مراجعه می کنند همه نوع کتابی باشد و تنها شامل کتاب هایی که من می پسندم نشود.

جنیدی ادامه داد: به این ترتیب کتاب های بیشتری خریدیم تا همه از این کتاب ها استفاده نمایند. هرچقدر از طرف فرزندان بنیاد اصرار می شد تا کتابخانه محصور باشد من اعتقاد داشتم که همه باید خود بیایند کتاب بردارند بخوانند و آن را دوباره به جای خود بازگردانند.

او افزود: در کتابخانه کتاب وندیداد اوستایی خطی داشتیم که زیباترین خط موجود اوستایی جهان بود. ولی این کتاب را دزدیدند و دزدیده شدن آن ضربه بزرگی به من وارد کرد. در نهایت فرزندان بنیاد و خواهرم که در این محل مشغول اداره کارهای اداری و دفتری است پیروز شدند و درِ کتابخانه را قفل زدیم. البته این قفل مربوط به زمان هایی می شد که کسی در کتابخانه حضور نداشت.

جنیدی تاکید کرد که درِ این کتابخانه در زمینه حوزه های مختلف فرهنگ ایران برای کتابداران و فرزندان ایران باز است.

او تاریخ دقیق شروع فعالیت این کتابخانه به عنوان گنجینه کتاب را سال 1367 عنوان کرد و ادامه داد: این کتابخانه وابسته به هیچ سازمان و مرکزی نیست بلکه زیر مجموع فرهنگ ایران است.

وی با انتقاد از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خاطر عدم حمایت از بنیاد نیشابور با اشاره بر بودجه در اختیار این وزارت برای خرید کتاب و انتقال آن به کتابخانه های عمومی کشور گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد در تمام این سال ها که کتابخانه کتاب هایی در همه زمینه های مختلف فرهنگ ایران منشر کرده است، شاید بیش از دو یا سه جلد کتاب از ما نگرفته است.

او توضیح داد: انتشاراتی ها به دنبال کتاب هایی هستند که برای آن ها سود داشته باشد. ما به دنبال کتاب هایی هستیم که به دنبال فرهنگ ایران باشد. ما کتاب های خود را خودمان منتشر کنیم. خرید وزارت ارشاد از ما در طی این سی سال بسیار اندک است.

این شاهنامه پژوه ادامه داد: در سال 1355 فکر کردم برای اینکه ما فرزندان ایران را از این سردرگمی نجات دهیم چه باید بکنیم؟ به این نتیجه رسیدم که چاره ای نیست جز اینکه به بچه ها شاهنامه بدهیم تا بخوانند. چون در شاهنامه همه چیز هست؛ فرهنگ، تاریخ، دانش، گذشت از خود برای کشور و غیره. سپس به این فکر افتادم که برای مثال یک دختر 15 ساله چگونه باید این شاهنامه را بخواند؟ در آن زمان همیشه دختری 15 ساله را در نظر می گرفتم زیرا خواهر زاده ای به این سن داشتم که دانش آموز بود. او اکنون بزرگترین و برترین مرمت گر آثار باستانی ایرانی است.

جنیدی افزود: قبل از انقلاب شاهنامه که چاپ می شد برای مثال 3 کیلو وزن داشت. برای همین به این نتیجه رسیدم برای نوجوانان کافی است تا داستان رستم پهلوان را بخواند چون در این داستان همه چیز مثل شجاعت، سر افشانی در راه کشور و راستی و پاکی،  احساس مسئولیت در جامعه و کشور و در راه نیاکان و غیره وجود دارد. پس کافی است تا همین داستان در اختیار بچه ها قرار گیرد. ولی داستان رستم پهلوان نیمی از شاهنامه را تشکیل می داد. پس فکر کردم که بهتر است این داستان را بخش بخش کنیم و هر بخش یکی از داستان ها را دربر بگیرد می توان از بچه ها این انتظار را داشت که آن را بخوانند.

او ادامه داد: من شروع به بخش بندی آن کردم که در نهایت 11 بخش شد. حدود 8 سال طول کشید تا آن ها نوشتم. برای اینکه هدیه ای به ملت ایران دهم تصمیم گرفتم تا آن را فارسی نویسی کنم، یعنی کلا فارسی مطلق باشد. این داستان ها چاپ شد که از چاپ اول آن تعدادی را وزارت ارشاد خریداری کرد.

فریدون جنیدی با بیان اینکه عمری را در راه ایران، فرهنگ ایران و فرزندان ایران گذرانده است و با اشاره بر تحریر تعداد زیادی از کتاب های اینچنینی گفت: وزارت ارشاد باید متوجه باشد که باید به تعداد کتابخانه های ایران این کتاب ها تهیه و عرضه شود. وزارت آموزش و پرورش هم باید دریابد که اگر آینده ای درخشان برای فرزندان ایران می خواهد این کتاب باید برای همه دبیرستان ها گرفته شود. ولی هیچ پیشنهادی به ما نشده و اصلا مورد توجه قرار نگرفته است.

جنیدی تاکید کرد که چه با همکاری آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و چه بدون همکاری این نهادها، کار خود را ادامه خواهد داد.

او با ابراز تاسف از نبود کتابخانه های آموزشگاهی و پست کتابدار در مدارس گفت که با این رویکرد آموزش و پرورش چگونه می توان انتظار داشت که کتاب های ما در کتابخانه مدارس قرار گیرد در حالی که حتی کتابخانه ای نیست.

وی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد بررسی های خود بر روی شاهنامه ادامه داد: در طی 30 سالی که کار داستان نویسی رستم پهلوان را انجام می دادم متوجه شدم که به شاهنامه دست برده اند. برای مثال در بیت سوم شاهنامه آمده است:

خداوند کیوان  و گردان سپهر        فروزنده ی ماه وناهید و مهر

در حالی که در بیت دوم آمده است:

خداوند   نام  و خداوند  جای        خداونـد  روزی  ده   رهنمـای

که این درست بر خلاف مفهوم بلندی است که فردوسی برای خداوند بیان کرده است.

وی با اشاره بر کار بزرگ ملک الشعرای بهار و کتاب سبک شناسی او گفت: ولی متاسفانه او متوجه نشد که بیت دوم به شاهنامه اضافه شده است. حتی جلال خالقی مطلق که بزرگترین کار را در گردآوری شاهنامه انجام داده نیز متوجه این موضوع نشده است.

این پژوهشگر با بیان اینکه 30 سال برای ویرایش شاهنامه کوشیده است گفت: همه کتابخانه ها باید این کتاب را داشته باشند ولی وزارت ارشاد به این موضوع توجه نمی کند. با این حال من این «خویش کاری» یعنی وظیفه ای که برای خود تعیین کرده ام را انجام می دهم.

او ادامه داد: فرهنگ هم به مانند دین برای کشور و مردم خوب است. فرهنگ هم لازمه اداره جامعه جهانی است. بویژه برای کشوری به مانند ایران که زادگاه و خاستگاه فرهنگ جهانی است.

جنیدی با بیان اینکه 45 کتاب در حوزه های مختلف فرهنگ ایران نوشته است، ایران را مادر فرهنگ جهانی توصیف کرد و گفت که کتاب اوسطا تبلیغ دین نیست بلکه تبلیغ فرهنگ است. این کتاب هدیه بزرگ نیاکان ما به جهان و فرزندان ایران است.

او گفت: من و شادروان احسان بهرامی 20 سال بر روی این کتاب کار کردیم که شامل 2 هزار صفحه می شود. ولی 4 سال طول کشید تا از وزارت ارشاد مجوز بگیرد.

او در توضیح اهمیت شناساندن فرهنگ ایران به جوانان ادامه داد: در سال 1320 قلدرهای جهانی مثل استالین، چرچیل، آیزنهاور که بر آلمان پیروز شده بودند، مجمع حقوق بشر را تشکیل دادند. در بندی از مصوبه این مجمع آمده است که «مردم کشورها، چه کشورهایی که آزاد باشند و چه کشورهایی که مستعمره باشند، آزاد هستند.» این بند خود تایید می کند که کشور مستعمره وجود داشته باشد. چنانچه برای مثال از زمان ایجاد قانون حقوق بشر چندین هکتار از جنگل های جهان از بین رفته است و چقدر از آب های دریاها و هوا آلوده شده است. در حالی که ما قبلا حقوق جهانی داشتیم که بشر هم عضوی از آن بود. حتی هرودوت که دشمن ایران نیز بوده نوشته است که در ایران هرجا آب روان وجود داشت از آن بخورید زیرا ایرانیان هرگز آب را آلوده نمی کنند.

به گفته وی مخاطبان کتاب های وی را همه گروه های سنی تشکیل می دهند. چنانچه برای مثال کتابی را تحت عنوان «زندگی جانوران در گفتار سعدی» نوشته است که برای کودکان بسیار خوب است. زیرا سعدی یکی از بزرگترین سخنوران جهان و یکی از بهترین شاعران ایران است.

به گفته او کلاس های آموزش زبان باستانی ایران نیز در محل این کتابخانه برگزار می شود. همچنین انجمنی برای شاهنامه خوانی به مدت 38 سال است که هر شنبه در این کتابخانه برگزار می شود.

وی شاهنامه را «شاهِ نامه‌های ایران و جهان» و «راهنمای آینده فرزندان ایران» عنوان کرد و گفت: شاهنامه حتی خیانت هایی که ساسانیان به ایران کرده اند را هم در بر دارد. ما نباید از اینکه بچه ها شاهنامه بخوانند ترس داشته باشیم زیرا فرزندانمان با شاهنامه خوانی راه پاینده حود را پیدا می کنند.

گرداننده موسسه بنیاد عالی نیشابور داشتن مهر ایران را تنها شرط استفاده از این کتابخانه بیان کرد و مطالعه کتاب هایی با مفاهیم بلند نیاکان مانند اشعار سعدی و شاهنامه با تصویرگری و نگارگری زیبا را از راه های ترویج کتاب در بین کودکان دانست.

فریدون جنیدی در پایان با اشاره به ایجاد خط و علومی مثل ریاضیات، فیزیک و شیمی در ایران به جوانان توصیه کرد که قدر فرهنگ نیاکان و قدر کشور خود را بدانند.  او با ذکر مثال هایی از انتقال دانش از ایران به اروپا با ترجمه آثار ایرانی گفت: حدود 4 هزار و 500 سال پیش در ایران دانش مثلثات وجود داشته است که بعدا به عربی ترجمه شد و بعد به دست اروپاییان افتاد که آنان اکنون از ما پیشی گرفته اند. و سیستم شمارشی که رایانه از آن استفاده می کند، سیستمی است که خوارزمی 1 هزار و 200 سال پیش عنوان کرده است.