داخلی
»مطالب کتابداری
»کتابخانه و کتابداری
امضای بیانیه‌ای در آمریکا برای حفاظت از حریم شخصی در کتابخانه‌های دانشگاهی
به گزارش لیزنا، در آمریکا گروهی از کتابخانه‌های دانشگاهی بیانیه‌ای را در مورد «حفظ حریم شخصی و دسترسی به پایگاه اطلاعاتی» امضا کرده‌اند. امروزه چون منابع کتابخانه‌ها اغلب از طریق سرورهای شخص سوم (شرکت های مستقل برای برون سپاری) در دسترس هستند، این بیانیه به منظور حفظ حریم خصوصی کاربرانش اصولی را ارائه می‌دهد.
این بیانیه مسائلی را در دستور کار قرار داده است که نه تنها در آمریکا بلکه در سراسر جهان مطرح هستند. ما به بیستمین سالگرد بیانیه آزادی فکری در ایفلا رسیده‌ایم و این بیانیه خوراک مهمی برای تفکر محسوب می‌شود.
ایفلا با میمی کالتر(Mimi Calter) ، کتابدار دانشگاه دپیوتی(Deputy) در استنفورد و رییس بخش کتابخانه‌های تحقیقاتی و دانشگاهی فدراسیون بین‌المللی انجمن‌ها و مؤسسات کتابداری (ایفلا) برای درک تفکر پشت این بیانیه و دانستن آنچه این بیانیه می‌گوید، مصاحبه‌ای انجام داده است.
به طور خلاصه بیانیه حفاظت از حریم شخصی و دسترسی به پایگاه اطلاعاتی چه می‌گوید؟
«بیانیه حفاظت از حریم شخصی و دسترسی به پایگاه اطلاعات» از اصول اولیه حفاظت از حریم شخصی سرچشمه گرفته که کتابخانه‌ها بر مبنای آن مدت زمان زیادی است بر روی استفاده از اطلاعات و خدمات اطلاعاتی معتبر تاکید کرده‌اند. کتابخانه‌ها ارائه دهندگان مورد اعتماد این گونه خدمات هستند و برای این نقششان ارزش قائل‌اند.
ما متعهد هستیم حریم شخصی کاربرانمان را که از پایگاه‌های اطلاعاتی استفاده می‌کنند، حفظ کنیم و از مدت‌ها پیش این تعهد را برای کاربرانی هم که از منابع کتابخانه استفاده می‌کردند، حفظ می‌کردیم.
چه چیزی باعث شد که شما و دیگران این بیانیه را صادر کنید؟
علت صدور این بیانیه از طرف ما این بود که اخیرا به طور مکرر شاهد این بودیم که ارائه دهنده‌ای با پوشش «درخواست به نمایندگی از طرف مراجعه کننده» اما بدون اطلاع یا کنترل این مراجعه کننده، خواهان دریافت اطلاعات از کتابخانه بوده است.
در برخی از موارد، این در خواست‌ها مستقیم است و از طریق قرار دادهایی که شامل مقررات استفاده از اطلاعات می‌شود، اجازه می‌دهد تا استفاده گسترده از اطلاعات و فعالیت‌های خصوصی مراجعه کننده، بدون اطلاع وی صورت گیرد.
علاوه بر آن ما مثال‌هایی از وجود حساب‌های کاربری را دیده‌ایم که تحت سیاست‌های قابل قبول استفاده از اطلاعات یا هیچ گونه سیاست استفاده از اطلاعات ایجاد و بدون اطلاع، به سیستم‌های عامل جدید با شرایط استفاده مجدد از اطلاعات منقل شده‌اند.
ما متعهد هستیم که به این سیاست‌ها توجه کنیم و از خدماتی که نیازهای ما را در مورد حفاظت از حریم خصوصی برآورده نمی‌کنند فاصله می‌گیریم.
از نظر شما و سایر افرادی که این بیانیه را صادر کرده‌اید، زمان قابل قبول برای جمع کردن و استفاده از اطلاعات دانشجویی کی است؟
به نظر ما تنها زمان مناسب جمع‌آوری و استفاده از اطلاعات دانشجویی و یا سایر کاربران زمانی هست که هر کدام از کاربران اجازه این کار را داده باشند.
برخی از کاربران مطمئنا تصمیم خواهند گرفت که اطلاعات شخصی خود را به اشتراک بگذارند تا بتوانند حساب کاربری ایجاد کنند، تجارب خودشان را در میان بگذارند و از این طریق به سادگی جستجو کنند. اما باید زمانیکه این کار را می‌کنند انتخاب اگاهانه داشته باشند.
در کتابخانه‌ها چه اقداماتی برای حفاظت از اطلاعات شخصی که در اختیار شما هست انجام داده‌اید؟
من تنها در مورد اقدامات خودمان که در استندفورد انجام داده‌ایم می‌توانم صحبت کنم، اما اولین اقدام ما به حداقل رساندن مقدار اطلاعات شخصی است که برای هر مراجعه‌کننده حفظ می‌کنیم. به عنوان مثال سوابق گردش کتاب یا پرونده‌های امانت کتاب که زمانی از کتابخانه قرض گرفته شده‌اند را ناشناس نگه می‌داریم.
زمانیکه اطلاعات مراجعه‌کننده برای ما مهم باشد آن را اطلاعاتِ با ریسک بالا در نظر می‌گیریم که نیازمند امنیت جدی بالاتری است.
کنترل جدی‌تر حریم خصوصی چه هزینه‌هایی ممکن است دربر داشته باشد؟
بزرگترین نگرانی که ما داریم بین حریم خصوصی و شخصی‌سازی است. می‌دانیم که کاربران به تجارب شخصی با یک دلیل خوب ارزش قائل‌اند. همانطور که در بالا اشاره شد، می‌دانیم که برخی از کاربران برای دستیابی به این هدف می‌توانند انتخاب کنند که اطلاعات شخصی بیشتری بدهند. تا زمانی که این انتخاب‌ها با آگاهی از خطرات آن گرفته شده باشد، قابل قبول هستند.
چه سطحی از آگاهی در بین دانشجویان در مورد خطرات حریم شخصی‌شان وجود دارد؟
دانشجویان در کل گرایش به حفظ حریم شخصی شان دارند. در استنفورد، از من از جانب دانشجویان در مورد سیاست‌های حریم شخصی سوال می‌شود، که نشان دهنده اهمیت دادن دانشجویان به این موضوع است. ولی من باور نمی‌کنم که بیشتر دانشجویان درک کاملی از شرایط قرار داد اطلاعاتی و مدیریت حقوقی که در آنجا بحث می‌شود، داشته باشند. آنها به کتابخانه‌ها در مورد حفظ علاقمندی‌هایشان اعتماد دارند و ما در حال قدم برداشتن به سمت آن سیاست هستیم.
به نظر شما این بیانیه چه تاثیری خواهد داشت؟
اولین و مهمترین آن این است که امیدواریم که این بیانیه نگرانی‌ها و علاقمندی‌های ما را در مورد ارائه دهندگان اطلاعات مشخص کند. با بیان واضح این موضوع که ما خواستار حریم شخصی برای مراجعه‌کنندگانمان هستیم، امیدواریم پایانی برای انواع گسترده شرایط استفاده از اطلاعات در قراردادهای اطلاعاتیمان ببینیم؛ مثل آنهایی که بدون اطلاع قبلی تغییر می‌کنند. زمانی که با چنین شرایطی رو به رو شویم قادر هستیم به بیانیه اشاره کنیم و از طرف همکارانمان حمایت لازم را به عنوان شرایط غیر قابل قبول دریافت نماییم. در استنفورد، ما در حال حاضر چندین تعامل فروش داشته‌ایم که تحت تاثیر بیانیه بوده‌اند.
من همچنین خوشحالم که این بیانیه منجر به مکالماتی دربین همکاران درگیر با توسعه استانداردهای حریم خصوصی شده است. ما یک مکالمه با تیم در حال توسعه RA21 باز کرده ایم و خیلی خوشحالم که در مورد پروژه ی FLM4L بیشتر یاد می‌گیرم.
آیا فکر می‌کنید بیانیه‌های مشابه این بیانیه می‌تواند در سایر زمینه‌ها در جاهای دیگر دنیا به کار رود؟
اول از همه دوست دارم از هر کسی که بخواهد این بیانیه را امضا کند استقبال کنم. ما یک فرم ایجاد کرده‌ایم برای افرادی که دوست دارند به ما ملحق شوند. بله! من فکر می‌کنم این بیانیه با اصول مشابه بتواند برای دیگران هم مفید واقع شود. اینها در کل به گفتگوی جهانی ما کمک خواهد کرد.
ترجمه: پریسا صفایی
۱. از توهین به افراد، قومیت‌ها و نژاد‌ها خودداری کرده و از تمسخر دیگران بپرهیزید و از اتهام‌زنی به دیگران خودداری نمائید.
۲.از آنجا که پیام‌ها با نام شما منتشر خواهد شد، بهتر است با ارسال نام واقعی و ایمیل خود لیزنا را در شکل دهی بهتر بحث یاری نمایید.
۳. از به کار بردن نام افراد (حقیقی یا حقوقی)، سازمان‌ها، نهادهای عمومی و خصوصی خودداری فرمائید.
۴. از ارسال پیام های تکراری که دیگر مخاطبان آن را ارسال کرده اند خودداری نمائید.
۵. حتی الامکان از ارسال مطالب با زبانی غیر از فارسی خودداری نمائید.