به گزارش لیزنا، در این نشست علاوه بر حضور برخی دانشجویان و  همراهان انجمن کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران، سه نفر از متخصصان و فعالان این حوزه؛ فرزانه طاهری از موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و نوجوانان، و حدادیان و  مینا ذاکر از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بهره مند شد.

سودابه نوذری؛ دبیر نشست، هدف از انتخاب موضوع این پیش نشست را  کسب آگاهی از آنچه در کنگره های گذشته رخ داده است، و نگاهی ارزیابانه و انتقادی به محتوا و شیوه های برگزاری و تخصص اعضای این نشست ها  عنوان کرد و به ارائه گزارشی از نکات برجسته مطرح شده در سه نشست گذشته پرداخت.

نشست اول، کنگره دوم (1396): کتابخانه های کودک و آموزشگاهی، نقش کتابدار در این مراکز

-        وجود قوانین تصویب شده برای کتابخانه های آموزشگاهی که اجرایی نشد و اختصاص بودجه ای که درست صرف نشد؛

-        مسئولان اهمیتی برای کتابخانه های آموزشگاهی قائل نبوده اند؛

-        وجود آمارهایی از وضعیت کتابخانه، منابع و کتابدار این کتابخانه ها که کیفیت آنها همواره مورد تردید بوده است؛

-        تجربه های ارزشمند برخی کتابداران موفق کتابخانه های آموزشگاهی که اتفاقی و ناکافی هستند؛

-        گسترش آموزش های ضمن خدمت حضوری و آنلاین برای کتابداران کتابخانه های آموزشگاهی یک ضرورت است؛

-        تشکیل انجمن کتابداران کتابخانه های آموزشگاهی پیشنهاد شد؛

-        با وجود استقبال از این نشست و موارد سودمند مطرح شده و در آخر صدور بیانیه اتفاقی را شاهد نبوده ایم.

نشست دوم، کنگره سوم (1396): کتابخانه های کودک: کودک کتابخوان، جامعه توسعه یافته

-        رسیدن به جامعه توسعه یافته نیازمند سرمایه گذاری برای کودک و نوجوان یک جامعه است؛

-        محتوای کتاب های ما باید متناسب با گروه هدف باشد و مفاهیمی را منتقل کند که برای آنها قابل درک و خوانا باشد؛

-        ما باید از کودکانمان در برابر اطلاعات و مطالب آسیب رسان، البته با توجه به حق آزادی بیان و آزادی جستجو برای آنان، حمایت کنیم؛

-        لازم است از طریق پرورش تفکر انتقادی و تفکر فلسفی به کودک مهارت مراقبت از خود را آموزش دهیم؛

-        حق خواندن یکی از حقوق اساسی کودک است و محرومیت از آن مانع رشد فرهنگی و اجتماعی و فردی او است؛

-        ما از اینکه کودکانمان چقدر کتاب می خوانند تصویر واقعی نداریم، تصاویر فعلی شهودی و با استنباط های محدود است.

-        برنامه های ترویج کتابخوانی برای شهرستان ها و استان ها باید منعطف و دموکراتیک و مشارکت جویانه باشد و از سیاست های ملی متمرکز برحذر بود؛

-        تجربه برنامه با من بخوان توسط موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و نیم قرن تجربه فعالیت های بی شمار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سراسر کشور، زمینه را برای گفتگو و به اشتراک گذاری بهترین تجربیات فراهم ساخته است.  

 نشست سوم، کنگره چهارم (1397): تجربه های تدریس درس مواد و خدمات کتابخانه

-        تجربه های تدریس باید از طریق تعامل هر چه بیشتر گروه های آموزشی و مدرسان هر درس برقرار شود؛

-        اختصاص تنها دو واحد به این درس، نگاه سهل انگارانه به این موضوع، نبود منابع این درس در کتابخانه های دانشکده ای و دانشگاهی از مسائل قابل توجه است؛

-        داشتن دانش روانشناسی در تدریس این درس اهمیت دارد؛

-        مهارت مدرس در ارائه حجم زیاد مطالب و کارهای عملی این درس یک عامل کلیدی است؛

-        آغازگر تدریس ادبیات کودکان دکتر هوشیار بودف علی اکبر شعاری نژاد و توران اشتیاقی، لیلی ایمن و توران میرهادی و ... این راه را ادامه دادند و نهادهایی چون شورای کتاب کودک و کانون پرورش فکری در هرچه پربارتر شدن و تداوم آن نقش داشته اند.

-        کارگاه ادبیات شورای کودک که از 1364 آغاز شد با سه محور 1)شناخت وِیژگی های کودک، نهاد کودکی، تاریخ ادبیات کودک و مخاطب شناسی؛ 2) شناخت ادبیات کودک و انواع آن و 3) شناخت شیوه های ترویج کتابخوانی تکمیل کننده آموزش دانشگاهی بوده است؛

-        تجربه ارزشمند کتابخانه کودکان دانشگاه شهید بهشتی علاوه بر نقش خدمات کتابخانه ای به فرزندان اساتید، با تأمین منابع مناسب ویژه کودکان و منابع در باره ادبیات کودکان یاری کننده استادان و دانشجویان رشته ادبیات کودکان این دانشگاه است. 

پس از ارائه گزارش، حاضران درباره هریک از این نشست ها، تنوع مخاطبان آنها و ضرورت و جود نگاهی راهبردی به موضوعات نشست ها بحث کردند و تلاش ها و پیگیری های انجمن را در راه حل مشکلات مطرح شده در سه نشست گذشته از راه تعامل با مسئولان، به ویژه در یک سال اخیر، بررسی کردند.

موضوع نهایی، طرح و بررسی چند عنوان بر ای نشست اصلی پیش رو در کنگره پنجم بود و این جلسه در ساعت 18:30 به پایان رسید.