به گزارش لیزنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی شریف ، دکتر علی مقداری، با همکاری گروهی از همکاران دانشگاهی گرایشی نوین را با عنوان «علم و فناوری» در رشته کارشناسی ارشد «زبان و ادبیات فارسی» طراحی کردهاند.
رییس مرکز زبانها و زبان شناسی دانشگاه صنعتی شریف در این زمینه گفت: در حال حاضر رشته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی با بیش از پنج گرایش از جمله گرایشهای ادبیات کلاسیک، ادبیات داستانی، ادبیات کودک و نوجوان، ادبیات معاصر، ادبیات تطبیقی، ادبیات حماسی، ادبیات غنایی و ... در سطح کشور ارایه میشود و هرکدام مخاطبان خاص خود را دارد
مقداری بیان کرد: حفظ و گسترش زبان فارسی درحال حاضر یک ضرورت ملی است و درهیچ یک از دورههای تاریخ در چنین درجهای از اهمیت قرار نداشته است. در عصر حاضر با گسترش روزافزون شبکههای ارتباط جمعی و پیشرفتهای علمی، همراستا با نیاز مبرم به تولید علم و دانش، نیاز به تولید، آموزش و گسترش واژگان تخصصی فارسی در علوم و فناوری در بین فارسیزبانان ایرانی و غیر ایرانی امری اجتنابناپذیر است. از این رو، پیشنهاد ما معرفی و ارائه «رشتهی زبان و ادبیات فارسی» با گرایش «علم و فناوری» است. و وجههی همت ما، بهرهبردن از ظرفیتهای متنوع کلیهی متون موجود در حوزهی ادبیات فارسی و ساخت واژگان در راستای غنا بخشیدن به زبان فارسی و تهیه و تحلیل گنجینهای از واژگان و اصطلاحات بومی موجود در حوزهی علم و فناوری است.
وی افزود: پیشنهاد این رشته در پاسخ به دو نیاز عصر حاضر در حوزه علم و فناوری ارائه گردیده است؛ نیاز نخست پیشرفت علمی کشور و حرکت در مرزهای دانش است که در این عرصه مفاهیم جدید و بومی خلق میشود و میطلبد این مفاهیم جدید با الفاظ نوین و به زبان علمی بیان و آموزش داده شوند. نامگذاری و بیان مفاهیم نو و ابداعات و اختراعات جدید توسط ایرانیان به زبان فارسی جایگاه این زبان را به عنوان یک زبان علمی تثبیت میکند و این مهم میسر نخواهد شد مگر با کسب دانش زبانی. نیاز دوم آموزش علم و فناوری به فارسیزبانان غیر ایرانی است که با توجه به جایگاه ممتاز دانشگاههای صنعتی کشور میخواهند در ایران تحصیل کنند، که لازمه آن آشنایی کامل با زبان علمی فارسی رایج در محیطهای علمی و صنعتی ایران است.
دکتر مقداری ادامه داد: از یک طرف فارغالتحصیلان این رشته با توجه به آموزشهای ویژهای که میبینند قادر به ایجاد دانش زبانی لازم نزد دانشآموختگان دانشگاههای صنعتی خواهند بود که موجب میشود آنها در بیان مفاهیم علمی نو به زبان فارسی توانا باشند، و این امر به نوبه خود جایگاه زبان فارسی را به عنوان یک زبان علمی تقویت خواهد کرد. از سوی دیگر فارغالتحصیلان این رشته تنها افراد شایسته برای ویراستاری کتب، مجلات، و متون علمی و فنی فارسی، و آموزش زبان فارسی به دانشجویان خارجی مشغول به تحصیل در دانشگاههای صنعتی کشور خواهند بود. یکی از نتایج چنین آموزشی ایجاد زبان علمی مشترک بین محققین داخلی و نیز زبان علمی مشترک بین کشورهای فارسی زبان خواهد بود. به علاوه، برگزاری این دوره تحصیلی در دانشگاههای صنعتی در دراز مدت موجب میشود کتابها، نرم افزارها، مقالات و گزارشهای علمی در قالب واژهها و الفاظ بومی بیان شوند که به دنبال آن آثار علمی مکتوب یکدست و قابلقبول در دانشگاههای کشور تولید خواهد شد. علمیبودن بدون برخورداری از یک زبان علمی چندان زیبنده یک جامعه رو به پیشرفت نیست.