نامه انجمن کتابداری به وزارت علوم در خصوص سوالات آزمون دکتری

 

به گزارش لیزنا، دکتر سعید رضایی شریف آبادی، رئیس انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران، در این نامه ضمن اشاره به کاستی های سوالات سراسري (متمرکز)  متمرکز دکترای کتابداری و اطلاع رسانی، اعتراض خود، و جامعه علمي اين رشته را از وجود نگرش موجود در پرسش­هاي تخصصي آزمون دكتري اين رشته اعلام کرد.

متن نامه بدین شرح است:

 

به نام خدا

جناب آقاي دكتر كامران دانشجو

وزير محترم علوم، تحقيقات و فنآوري

 

با عرض سلام و ادب.

فارغ­التحصيلان هر حوزه علمي در هر مقطعي نمودي از قابليت­ها و توانمندي­هاي آن رشته است. از اين رو، براي گزينش و تربيت متخصصان توانمند و آينده­ساز، آزمون­هاي علمي پايه­گذاري شده، تا استعدادهاي علمي و فرهنگي كشور شناسايي شده و نسبت به ارتقاء قابليت­ها و توانمندي­هاي آنها در مقاطع بالاتر اقدام شود. هر حوزه علمي بسته به دامنه و چارچوب­هاي خود، حوزه­هاي آموزشي و تخصصي ويژه­اي دارد كه در نوع خود با علوم ديگر متفاوت است. نگاهي گذرا به محتواي دروس علوم كتابداري و اطلاع­رساني نشانگر وجود مباحثي است كه نشان­دهنده انتظاراتي است كه از فارغ­التحصيلان اين حوزه علمي بايد داشته باشيم. از جمله اين توانمندي­ها آشنايي با فنآوري­هاي نوين، روش­هاي پژوهش، نظام­هاي نوين ذخيره و بازيابي اطلاعات، سرويس­هاي متنوع مرجع (در دو محیط سنتی و الکترونیکی)، نمايه­سازي و چكيده نويسي و نظاير اينها را مي­توان نام برد. نخستين آزمون سراسري (متمرکز) اين رشته در مقطع دكتري نيز -به همراه ساير حوزه­هاي علمي- چندي پيش برگزار گرديد. محتواي آزمون برگرفته از سه بخش اصلي، زبان تخصصي، روش تحقيق و آمار، و منابع و خدمات مرجع بود. متأسفانه هر سه بخش آزمون در رشته مذكور داراي كاستي­هاي عمده­اي بود. انتظار از پرسش­ها در زمينه زبان تخصصي، آن هم برای مقطع دکترا، وجود پرسش­هايي در زمينه حوزه تخصصي بود، كه مروري بر پرسش­هاي اين بخش گوياي اين مهم نيست. از طرفي ديگر پرسش­هاي تخصصي در اين رشته با توجه به محورهاي پيش­گفته به هيچ وجه گوياي تخصص فارغ­التحصيلان آن نيست و نمي­تواند معياري قابل دفاع براي گزينش متخصصان و آينده­سازان اين رشته باشد. دو ايراد كلي بر پرسش­هاي تخصصي در اين بخش وارد است. نخست اين كه انتخاب عنوان درسي آزمون، منابع و خدمات مرجع، به درستي صورت نگرفته است. چرا كه امروزه ديگر مشخصه بارز اين رشته محدود به شناخت منابع و مراجع نيست و این به شدت ریشه در دیدگاه­ها و محتوای كهن این حوزه دارد. دوم اينكه نگاهي به پرسش­هاي طرح شده در موضوع منابع و خدمات مرجع به هيچ وجه نشانگر تخصص پاسخ­گويان نيست. تأكيد ويژه پرسش­هاي طرح شده بر پرسش­های واقعی و نه تحلیلی –به عنوان معیار اصلی سنجش داوطلبان تحصیلات تکمیلی به ویژه مقطع دکترا- است و وابستگی آنها به بافت­های خاص فرهنگی و موضوعی –بدون در نظر گرفتن گستره این حوزه حداقل در ایران- و اطلاعات عمومی متخصصان این حوزه واقعا محل اشکال است. در مورد پرسش­هاي روش تحقيق و آمار نيز همين كم دقتي­ها و سطحي نگري­ها و نيز پرداختن به سطح به جاي تحليل و عمق محتوا به وضوح وجود دارد.

با توجه به موارد ذكر شده، انجمن علمي كتابداري و اطلاع­رساني ايران به عنوان نماينده جامعه علمي كتابداري و اطلاع­رساني، اعتراض خود، و جامعه علمي اين رشته (بویژه شرکت کنندگان در آزمون یاد شده) را از وجود نگرش موجود در پرسش­هاي تخصصي آزمون سراسري (متمرکز) دكتري اين رشته اعلام مي­دارد، و خواستار تجديد نظر و بررسي دقيق و علمي پرسش­ها در اين رشته مي­باشد. اميد كه در سال­هاي آتي شاهد تحول عظيم در پرسش­هاي آزمون مذكور باشيم. همچنين انجمن علمي كتابداري و اطلاع­رساني ايران آمادگي خود را براي مشاركت، و هر گونه مشاوره در اين زمينه و زمینه­هاي مرتبط ديگر –با توجه به جایگاه خود در میان جامعه حرفه­ای، و نیز وابستگی و جایگاه خود در وزارت محترم علوم، تحقیقات، و فناوری- اعلام مي­دارد.

پيشاپيش از حسن توجه جناب­عالي نهايت تشكر و امتنان را داريم.

با سپاس

دکتر سعيد رضائي شريف­آبادي

رئيس انجمن علمي كتابداري و اطلاع­رساني ايران