به گزارش لیزنا به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشی میراث مکتوب، دکتر عارف نوشاهی از پاکستان در نامه پاکستان(3) در مورد این کتابخانه چنین می نویسد: کتابخانه خصوصی جهندیر در روستای سردار پور جهندیر، یکی از خوشنام ترین کتابخانه های شخصی پاکستان است که در سال 1382 ش، تعداد کتب چاپی آن 115 هزار مجلد، نشریات 80 هزار شماره و خطی 3 هزار نسخه بوده است. این کتابخانه را سه برادر زمین دار و ارباب به نام های مسعود احمد، محمود احمد و غلام احمد بنیاد نهاده اند که هر سه عاشق کتاب اند. خدمات دهی رایگان و خوب برای مراجعه کنندگان، همیشه جاذبه ای برای هر محقق، دانشجو، کتابخوان و کتابفروش داشته و از هر جای دنیا، علاقه مندان دانش بدانجا می روند و از وجود این کتابخانه شخصی شگفت زده می شوند.

دکتر نوشاهی از ساختمان جدید این کتابخانه به عنوان«تاج محل کتابها» یاد می کند، ساختمانی زیبا،  بزرگ و با شکوه و دارای همه گونه امکانات و خدمات برای مراجعه کنندگان، از اتاق های پذیرایی گرفته تا آشپزخانه و مهمانسرا. یکی از سالن های کتابخانه به«ریاض القران» موسوم است، زیرا در آنجا هر چیز متعلق به قرآن کریم است و بنا به آمار سال 1382 ش، 600 چاپ مختلف از قرآن کریم و 1133 نسخه خطی قرآن داشته است.

گفته می شود در تیر ماه سال 1387، به درخواست اولاد یکی از این سه برادر که خواهان تقسیم ارث مشترک بوده، این ساختمان جدید و زیبا با همه کتابها و نسخه هایش بین سه برادر تقسیم می شود و نسخه های خطی کتابخانه جهندیر، به یکباره سرنوشت دردناکی پیدا می کند و به قول مسعود احمد، گویی که ساختمان جدید چشم زخم خورده است. اکنون مسعود احمد، در یک ساختمان کوچک، کتاب های سهم خودش را گرد آورده، اما نسخه های خطی سهم خود را در کارتن های بسته بندی شده نگه می دارد و ظاهراً حوصله بازکردن آنها را هم ندارد.