چشم دل بازکن...

در یکسال اخیر در بطن انتقادهایی که از نظام آموزشی ایران شده است، پیشنهادهای متفاوتی توسط افراد صاحب قدرت برای بهبود این نظام ارائه شده است. تعدادی از این پیشنهاد ها که برخی از آنها به مرحله اجرا نیز رسیده اند موارد زیراست:

1. حذف کنکور ورودی دانشگاهها

2 محدود کردن دوره کارشناسی به چهار نیمسال با حذف تعدادی از درسهای حاشیه ای .

3. پذیرش دانشجوی کارشناسی ارشد و تداوم آن تا انتهای دوره دکتری

4. برگزاری آزمون سراسری برای دوره های دکتری

5. پذیرش دانشجوی کارشناسی ارشد آموزشی ( بدون گذراندن پایان نامه)

6. پذیرش دانشجو برای دوره دکتری از مسیری متفاوت از مسیر فعلی و دریافت هزینه تحصیل

7. افزایش پذیرش دوره های ارشد و دکتری با راه اندازی این دوره ها در همه دانشگاها

8. ممانعت از پذیرش دانشجو در برخی از رشته های علوم انسانی تا بازنگری در محتوا و درسهای آنها

گرچه هنوز مشخص نیست که کدام یک از این پیشنهاد ها عملا اجراخواهد شد ، اما استنباط کلی این است که بی ثباتی مشخصه بارز این دوره از آموزش عالی در ایران است و در چنین شرایطی امکان هرگونه برنامه ریزی برای آینده همه رشته ها از جمله کتابداری و اطلاع رسانی مختل شده است. این بی ثباتی در حوزه کتابداری و اطلاع رسانی نیز رخ نموده است. مواردی از بی ثباتی که این روز ها در گفتگوها یا نوشته های کتابداران شاهد آن هستیم، عبارتند از :

حذف پست کتابدار از کتابخانه های آموزشگاهی

ادغام کتابخانه ملی ایران با کتابخانه های عمومی

تبدیل یکباره مجلات کتابداری به مجله علمی پژوهشی

همه شاهد بودیم که اجرای یکی از هشت مورد بالا که برگزاری آزمون سراسری برای دوره دکتری بود، ابتدا موجب خوشحالی و سپس موجب سرو صدای بسیاری شد. ابتدا که آزمون متمرکز برای دکتر پیشنهاد شد، خیلی ها با ادعای حذف تاثیر رابطه در پذیرش دانشجوی دکتری مشاتاقانه از برنامه استقبال کردند. با اعلام سه موضوع کتابداری برای آزمون بدون ذکر منابع نوعی سردرگمی حاکم شد، وقتی به فاصله چند روز سه موضوع به یک موضوع تقلیل یافت، چهره ها در هم کشیده شد، با برگزاری آزمون عصبانیت حاکم شد و خدا می داند فردا که اسامی پذیرفته شدگان مرحله اول و سپس دوم ( پس از مصاحبه در دانشگاه) اعلام شود، چه خواهد شد.

آنگونه که از اجرای یک مورد از هشت مورد بالا آشکار شد، کم و بیش آینده ای پراز ابهام پیش روی مدرسان؛ حرفه مندان و دانشجویان قرار داده شده است. اجرای موارد دیگر که در بالا به آنها اشاره شد، کل بنیان رشته و ساختار کتابداری را متزلزل خواهد کرد. نگرانی بزرگ این است که چرا هنگامی که مقامات در حال وارد کردن زلزله های بیشتر از هشت ریشتری به ساختمان کم قوام رشته کتابداری و اطلاع رسانی هستند، کتابداران برآنند تا با حرکتی توده وار همه دستآوردهای چهل ساله رشته را با تغییر نام آن به کناری نهند و ما را بجایی برسانند که در سال 1346 ایستاده بودیم.

خانه از پای بست ویران است     خواجه در فکر نقش ایوان است

محمد حسین دیانی