به گزارش لیزنا به نقل از ایتنا، نتايج طرح آمارگيري از كاربران اينترنت در سال ۱۳۸۹ نشان مي‌دهد، از مجموع ۲۰.۳ميليون خانوار كشور، ۴.۳ميليون خانوار (۲۱.۴درصد)، در محل سكونت به اينترنت دسترسي داشته‌اند. اين سهم براي خانوارهاي شهري كشور ۲۷.۳ درصد و براي خانوارهاي روستايي كشور ۴.۹درصد بوده است.
آمارهاي جديد نشان‌دهنده وضعيت پرمخاطره‌اي است كه در مسير توسعه اينترنت در كشور وجود دارد. در‌حالي‌كه مسئولان وزارت ارتباطات هفته‌اي نيست از توسعه پهناي باند سخن مي‌گويند آمارهاي مركز آمار نشان مي‌دهد كه ۸۶ درصد مردم ايران حتي سالي يك‌بار هم به اينترنت وصل نمي‌شوند.
اين وضعيت در مقايسه با ضريب نفوذ كشورهاي همسايه كه گاه به بالاي ۷۰ درصد مي‌رسد، نشان‌دهنده عقب‌ماندگي شديد ايران در حوزه اينترنت است. در عين حال كه تضاد آماري از ضريب نفوذ دسترسي به اينترنت در كشور نيز ميان اظهارات مسئولان وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات با مركز آمار ايران مشهود است.به نحوي كه مسئولان سازمان فناوري اطلاعات ايران بارها از ضريب نفوذ ۴۳ درصدي اينترنت در كشور خبر داده‌اند كه در مقابل مركز آمار اين ميزان ضريب نفوذ را تنها ۱۱ درصد مي‌داند.
البته با توجه به اصول و معيارهاي سازمان فناوري اطلاعات ايران تا حدودي اعداد اعلام شده قابل‌قبول است؛ چراكه براساس شاخص تعيين شده در اين سازمان، كاربران اينترنت به كسي گفته مي‌شود که در روز با هر روشي به اينترنت متصل شود؛ حال اين اتصال تنها در يك دقيقه يا يك ساعت يا به صورت دايل آپ، اينترنت پرسرعت يا به صورت جي‌پي‌آراس موبايلي باشد. حال آنكه اتحاديه ارتباطات راه دور سازمان ملل –ITU- در ابتدا حداقل پهناي باند دسترسي به اينترنت را ۵۱۲ كيلو بايت می‌داند و كاربر اينترنت كسي است كه در هفته حداقل يك‌بار و بيش از يك ساعت از اينترنت پرسرعت بهره‌مند باشد.
با اين حال وقتي مسئولان متولي اينترنت در كشور طي اين چند سال عمدتا روي موضوع توسعه اينترنت ملي تمركز كرده‌اند، موضوعي كه با اطلاعات مبهمي كه از آن به فضاي جامعه مخابره شده و اختلالات اخير اينترنتي اساسا با استقبال كاربران اينترنتي روبرو نشده است؛ بايد توجه داشته باشند كه اين آمار با توجه به افزايش ميزان كسب‌وكار در اينترنت و ارايه خدمات بانكي است؛ چراكه در غير اين صورت شايد آمارها اعداد ديگري را نشان دهد.