به گزارش خبرنگار لیزنا، ابراهیم زاهدی مطلق، نویسنده و معاون مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی در برنامه «عصر فرهنگ» انتشاراتی علمی و فرهنگی با انتقاد از نویسندگانی که رسالت مترجم یا نویسنده را سرگمی عنوان می‌کنند گفت: این کلمه سرگرمی کنایه‌ای است که فیلسوف آلمانی به کار برده است با این دیدگاه که حرف‌های اصلی در ادبیات توسط نویسندگان پیشین و کلاسیک‌ها زده شده است و الان در بحث امروز ادبیات جهان، تنها هدف، سرگرمی است.

وی با تاکید بر روی کنایه بودن این تعبیر گفت: متاسفانه در ایران این سخن به قدری بد ترجمه شده است که ادبیات تا حد سرگرمی پایین آمده است.

زاهدی قائل‌شدن نقش سرگرمی به عنوان رسالت ادبیات را شوخی کردن با ادبیات توصیف کرد و توضیح داد که اگر غایت و هدف ادبیات سرگرم کردن و لذت باشد حتی شهر بازی سرگرم کننده‌تر است.

وی با انتقاد از رایج‌شدن این ترجمه غلط در بین نویسندگان و در اکثر محافل ادبی گفت: ادبیات یک مقوله قابل احترام است که اصولا انسان‌ها را می‌سازد.

زاهدی با اعتراض به این نوع مواجهه با ادبیات ادامه داد: در سال 1906 یک بحثی را در رابطه با روان‌درمانی با ادبیات مطرح شد که در آن به نوع خاصی از کسانی که مشکلات روانی غیر بیولوژیک دارند، مطالعه داستان‌های ادبی مشخص تجویز می‌شود.

این داستان‌ها برای افراد مختلف متفاوت است و به فردی ممکن است شکسپیر معرفی و به فرد دیگری فردوسی توصیه شود.

 به گفته او مسئله کتاب درمانی در حال حاضر به شکل جدی در دنیا مطرح است و در ایران نیز بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ به طوری که در ایران طبق تحقیقات من حتی یک نفر روان‌پزشک مخالف با این روش درمان وجود ندارد در حالی که در دنیای پزشکی برای نظرات مختلف، مخالفت‌های مختلفی صورت می‌گیرد.