سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی «نگاهی به تركيه» را منتشر کرد

به گزارش لیزنا، كتاب «نگاهي به تركيه» به سفارش مركز مطالعات راهبردي روابط فرهنگي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، از سوي مؤسسه فرهنگي، هنري و انتشارات بين‌المللي الهدي (وابسته به اين سازمان) با شمارگان 1000 نسخه وارد بازار نشر كشور شده است.

جغرافياي تركيه، تاريخ سياسي تركيه، اركان قدرت، نگاهي به قانون اساسي تركيه، احزاب سياسي مهم تركيه، عضويت تركيه در نهادهاي بين‌المللي و منطقه‌اي، سياست فرهنگي تركيه، آموزش عالي تركيه، هنر در تركيه، مطبوعات و انتشارات تركيه، دايره‌المعارف‌هاي بزرگ تركيه، معرفي برخي چهره‌هاي اثرگذار تركيه، ادبيات تركيه، نفوذ زبان و ادبيات فارسي در قلمرو عثماني، انجمن‌ها، بنيادها و اتحاديه‌هاي فرهنگي و اجتماعي تركيه، نهادهاي مهم تركيه، حيات ديني مردم تركيه، اقوام تركيه، رفتار اجتماعي و فرهنگي مردم تركيه، مشتركات فرهنگي ايران و تركيه، روابط ايران و تركيه، عناوين فصول بيست‌ويك گانه اين كتاب هستند.

در بخشي از مقدمه اين كتاب به قلم نويسنده آن آمده است: «تركيه در سا‌ل‌هاي اخير در كنار توسعه اقتصادي و علمي، گام‌هاي بلندي در زمينه گسترش فضاي سياسي و مدني ـ به ويژه آزادي استفاده از حجاب اسلامي در دانشگاه‌ها و مراكز دولتي ـ برداشته است. اصلاح مكرر فصول قانون اساسي دولت كودتاي كنعان اورن (مصوب در سال 1982) و مواردي از قوانين مدني، جزايي و ... كه فضاي باز سياسي و مدني را محدود مي‌كردند، در اين راستا انجام شده است

همچنين در فصل بيست‌ويك اين كتاب ذيل عنوان «روابط ايران و تركيه» در صفحه 491 مي‌خوانيم: «روابط ايرانيان و تركان پيشينه ديريني دارد تا آنجا كه قدمت موضوع به افسانه‌هاي محلي و حتي ميتولوژي‌ها مي‌پيوندد، به طوري كه بخشي از داستان‌هاي شاهنامه فردوسي به مناسبات و برخوردهاي آنها كه هر دو از فرزندان فريدون (ايرج، شاه ايران و تور، شاه توران) بودند مربوط مي‌شود؛ اما روابط دو ملت در دوره اسلامي به اوج خود رسيد. نزديكي هر چه بيشتر و ورود منظم اقوام ترك به محدده سرزمين‌هاي ايران از اوايل حكوكت سامانيان و نفوذ نظامي آنان در قلمرو حاكميت‌هاي ايراني و تشكيل سلسه پادشاهان و حتي امراي محلي، به خصوص با پذيرش فرهنگ اسلامي ـ ايراني راه آميزش نژادي و فرهنگي اين دو قوم را هر چه بيشتر باز كرد. آنچنان كه مي‌توان گفت كه همزيستي تركان و ايرانيان در كنار يكديگر هرگز رنگ و بوي بيگانگي نداشته است.