به گزارش لیزنا، بیست و هفتمین نشست پایگاه نقد کتاب با محوریت کتاب «دهکده خاک بر سر» نوشته فائزه غفار حدادی، با حضور نویسنده اثر و علی اکبر شیروانی، منتقد، ۲۵ فروردین ماه در کتابخانه عمومی پیروزی برگزار شد.
در ابتدای این جلسه فائزه حدادی نویسنده کتاب اظهار کرد: این کتاب یک سفرنامه است. درباره خودم باید بگویم نویسندگی را در کارگاه های آموزشی آموختم. اولین کتابم معرفی یک شهید بود. در ادامه دو کتاب دیگر درباره شهدا نوشتم. درباره کتاب «دهکده خاک بر سر» باید بگویم، یکی از اساتید حوزه هنری مشوق من برای چاپ این سفرنامه بود. در آینده نیز کتابی با محوریت شهید رضوایی در دست دارم.
در ادامه این جلسه شیروانی منتقد اثر تصریح کرد: این کتاب به عنوان سفرنامه به من معرفی شده بود، اما من بعد از خواندن این کتاب این سوال در ذهنم شکل گرفت آیا این کتاب سفرنامه است یا خیر. اگر بخواهیم مروری بر ژانر سفرنامه کنیم متوجه خواهیم شد که این کتاب در این ژانر قرار نمی گیرند.
وی افزود: ریتم و نظم در این کتاب به هیچ وجه با سفرنامه همخوانی ندارد. در کتاب غفار حدادی، مشخص است که نویسنده وقت زیادی برای نگارش داشته است، درصورتیکه در سفرنامه کوتاه نویسی یک اصل است. من کتاب «دهکده خاک بر سر» را یک خاطره نویسی توصیف می کنم. نکته بعد این است که نتیجه مورد نظر خواننده از مطالعه کتاب ارزش های کتاب را مشخص می کند، اما من بعد از خواندن این اثر، ارزش را با توجه به ارزیابی خودم درک نکردم.
شیروانی در ادامه سخنانش تاکید کرد: اولین سفرنامه نویس ها، کشیش ها بودند. آنها در سفرهای تبلیغی که انجام می دادند، گزارش هایی از سفر می نوشتند. دومین بخش از سفرنامه نویس ها، سربازها و نیروهای نظامی بودند که به کشورهای مستعمره سفر کرده بودند. این بخش به دوران استعمار مربوط می شود، البته باید بگویم اینکه این کتاب سفرنامه نیست یک ضد ارزش محسوب نمی شود، بلکه سخن این است که این اثر در چارچوب یک سفرنامه نمی گنجد.
این منتقد تاکید کرد: برخی از سفرنامه ها تنها مشاهدات نویسنده از سفر است و برخی کتاب ها جدا از مشاهده، قضاوت نیز انجام می دهد. این دو شکل به تنهایی به نظرم چندان ارزش ادبی ندارد، اما کتاب «دهکده خاک بر سر» علاوه بر مشاهده، قضاوت هم می کند و در این عرصه کاملاً بی طرفانه عمل کرده است.
در ادامه حاضران در جلسه به بیان نظرات خود پیرامون این اثر پرداختند؛ نثر ساده و روان، صمیمی بودن لحن و طنز اثر از نکات مثبتی بود که از سوی حاضران اشاره شد.