در استان کهگیلویه و بویراحمد؛
کارگاه آشنایی مقدماتی با اسناد، نسخ خطی و نفایس چاپی ویژه کتابداران برگزار شد

 

به گزارش لیزنا، نخستین کارگاه آموزشی «آشنایی مقدماتی با اسناد، نسخ خطی و نفایس چاپی» ویژه کتابداران کتابخانه های عمومی استان کهگیلویه و بویراحمد، با تدریس رضا محمودپور، مسئول بخش نسخ خطی و اسناد کتابخانه مرکزی ارومیه و کارشناس نسخ خطی کشور، با حضور روسای ادارات کتابخانه های عمومی شهرستان ها و تعدادی از کتابداران استان، در سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی آیت الله ملک حسینی شهر یاسوج برگزار شد.

در این کارگاه آموزشی یک روزه در خصوص ویژگی های نسخ خطی و چاپ سنگی، قدمت این آثار و همچنین نحوه شناسایی، نگهداری و حفظ این منابع ارزشمند مطالبی بیان شد.

رضا محمودپور، مدرس دوره ریشه های کتابت نسخ خطی و منابع چاپ سنگی را در هنر، تاریخ و هویت مردم مناطق مختلف دانست. وی این منابع ارزشمند را هویتی فرهنگی، دینی، ملی و حتی بین المللی عنوان کرد و با اشاره به صدمات وارد شده بر این آثار گفت: بسیاری از این آثار از زمان کتابت تا چند دهه گذشته، به خوبی نگهداری شد، اما در سال های اخیر به دلیل عدم شناخت درست افراد از نحوه نگهداری و استفاده از این آثار متاسفانه لطمه های جبران ناپذیری به آن ها وارد شده است.

این کارشناس نسخ خطی، آشنایی با مقوله حفظ و نگهداری آثار ملی و هویت فرهنگی مردمان هر کشور را از مهم ترین مباحث مورد توجه دولت ها برشمرد و گفت: خوشبختانه نهاد کتابخانه های عمومی کشور با شناسایی نسخ خطی کتابخانه های عمومی و نگهداری صحیح و اصولی، آموزش لازم به کتابداران با برگزاری کارگاه های مختلف، گام مهمی در راستای حفظ منابع نسخ خطی و چاپ سنگی برداشته است.

وی خلق یک اثر خطی و سنگی را حاصل عشق، خلاقیت، هنر و صنعت دانست که اگر در تولید آن علاقمندی و عشق وجود نداشته باشد، آن اثر ماندگار نخواهد بود.

محمودپور کتابخانه ملی، کتابخانه علامه مرعشی قم، آستان قدس رضوی، مرکز اسناد دانشگاه تهران و موزه کتابخانه ملک را از مهم ترین مراکز نگهداری این آثار عنوان کرد که علاقمندان می توانند برای مشاهده و آشنایی با این منابع ارزشمند به این مراکز مراجعه کنند.

وی استان کهگیلویه و بویراحمد را به لحاظ فرهنگی بسیار غنی دانست و افزود: غنی بودن فرهنگ استان از سه عامل اصالت قوم ایرانی، دین اسلام، مذهب تشیع و فرهنگ بومی و محلی سرچشمه گرفته است، ولی متاسفانه این فرهنگ، تاریخ و هویت بیشتر شفاهی بوده و کمتر به مکتوبات توجه شده است.