از چاپ سنگی تذکره الخطاطین رونمایی شد

به گزارش لیزنا، سید رضا صداقت حسینی، کارشناس نسخ خطی و چاپ سنگی در این نشست که در اتاق کنفرانس کتابخانه مرکزی برگزار شد، توضحاتی را در خصوص مرقعات ارائه کرد.

وی، مرقعات را مجموعه‌ای نفیس از آثار هنری خط و نقاشی اعم از تذهیب تحریر تشعید عنوان کرد که در مجموعه ای کنار هم قرار گرفته‌اند.

صداقت حسینی افزود: این مرقعات بیشتر سوره‌های کوچک قرآن، ادعیه وارده از ائمه اطهار و اشعار حافظ و سعدی را شامل می‌شوند که به خط نسخ و نستعلیق تحریر شده‌اند.

وی به وجود 208 مرقع نفیس در مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی اشاره کرد و گفت: بیشترین مرقع کتابخانه متعلق به احمدنیریزی از خوشنویسان قرن 12 است که 37 مرقع از او در کتابخانه وجود دارد و قدیمی‌ترین مرقع کتابخانه نیز به سلطان علی مشهدی از هنرمندان قرن 9 هجری تعلق دارد.

حسینی همچنین قرآن بایسنقرمیرزا در ابعاد 180 در 105 به عنوان بزرگترین قرآن جهان اشاره کرد که 8 برگ آن در موزه و 57 برگ آن در مرکز نسخ خطی کتابخانه نگهداری می‌شود.

قدیمی‌ترین اثر خوشنویسی نهج البلاغه کتابت شده توسط یاقوت مستعصمی در سال 701، قرآن عبدالله‌بن طباخ هروی کتابت شده در سال 845 قمری، مناجات نامه حضرت علی(ع) به خط میرعلی هروی نیز از دیگر نفایس خطی کتابخانه رضوی بود که وی بدان اشاره کرد.

میرزا سنگلاخ شاعر زبردست خطاط و حکاک

مهدی قربانی پژوهش‌گر اسناد و نسخ خطی، در معرفی کتاب «تذکره الخطاطین» گفت: تالیف این کتاب اثر  میرزا سنگلاخ خراسانی متوفی 1294 مولف خوش نویس نستعلیق شاعر و ادیب جهانگرد از سال 1288 قمری آغاز و در شعبان 1291 به اتمام رسید و در مطبعه کربلایی به چاپ رسید.

وی، متن کتاب را به نثر مسجع عنوان کرد و گفت: مولف در فصلی از این کتاب شرح حال 43 نفر از خوشنویسان قرن 2 تا 13 هجری قمری روایت کرده که یک نفر از آنها زن به نام بانو گوهرشاد صبیه میرعماد است.

قربانی افزود: در فصل دیگری از این کتاب مولف میرزا بایسنقر، میرعماد قزوینی، میرزا احمد تبریزی و درویش مجید را 4 خطاط برگزیده معرفی می‌کند و ضمن اشاره به زندگی و فعالیت هنری ایشان اشعاری را در وصف آنها بیان کرده است.

سنگ بسم الله در ابعاد 80/3 متر در 18/1 به وزن 3 تن یکی از آثار این هنرمند است وی در بخشی از سخنان خود بدان اشاره کرد و گفت: این سنگ در مصر حکاکی و با سختی فراوان به ایران حمل شده است و این هنرمند در وصیت نامه خود ضمن اظهار ارادت به ساحت امام علی بن موسی(ع) از نیت خود در انتقال این سنگ به حرم مطهر رضوی سخن گفته است.