دسترسی آزاد به پیش‌چاپها توسط ناشران بزرگ

لیزنا؛ سید ابراهیم عمرانی، سردبیر:  اکنون سالهاست که جوامع انتشاراتی، در مقابله با دسترسی آزاد به دنبال راه حلی هستند که هم نظر سرمایه گذاران اصلی تحقیق، یعنی دولتها تامین شود و هم اینکه یک شبه کل فرایندهای موجود دچار از هم پاشیدگی نشود. ناشران و به ویژه ناشران بزرگ در ۷ سال گذشته که فرایند دسترسی آزاد جدی تر‌شده، هر روز ترفندی بکار برده‌اند و هر بار که داستان جدی‌تر شده، آنها هم اندکی بیشتر کوتاه آمده‌اند ولی آنجا که زورشان رسیده در مجالس کشورها لابی بکنند، کرده‌اند و باز هم می‌کنند و آنجا که نمی‌شود، یک راه حل تازه می‌دهند، مانند مجلاتی که همزمان مقاله‌های دسترسی آزاد و پولی را در یک شماره چاپ و منتشر می‌کنند.

آخرین ترفندی که ناشران در پیش گرفته اند، مساله پیش‌چاپها (Preprint) است. بر اساس قوانین حق مولف و در واقع حق ناشر، نویسنده حق نداشت، نسخه الکترونیکی اصلی مقاله خود در مجله  ناشر را از سایت ناشر کپی کند و در صفحه وبگاه خود بگذارد، تا دیگران که دسترسی به مجله های گران ناشران ندارند، از سایت ایشان مقاله را بگیرند ولی حق داشت نشخه پیش چاپ آن را که صفحه بندی و آرم ناشر را ندارد، در صفحه شخصی خودش بگذارد. تا دیگران استفاده کنند. آخرین ترفند ناشران نیز در همین مورد است و برای آن هر یک از ناشران برنامه‌ریزیهایی کرده‌اند، که حتی پیش‌چاپها، را تا جای ممکن در کنترل خود داشته باشند، که از جهاتی اندکی عقب نشینی و کمک غیر پولی به پژوهشگران در کشورهای فقیرتر است ولی از سویی کاری است کاملا راهبردی و کنترل ناشران بر پیش‌چاپها نتیجه آن خواهد بود. 

با این همه، در این مقاله که تقریبا همه‌اش گردآوری و ترجمه است، به معرفی پایگاههای پیش چاپ ناشران بزرگ و خدمات آن پرداخته‌ایم که عزیزان کتابدار ما از این پدیده اطلاع داشته باشند و بتوانند به محققان و دانشجویان موسسه‌ای که در آن کار می‌کنند کمک کنند.  

پیش چاپها که در سال ۱۹۹۱ در بخش کوچکی از رشته های پایه  مانند "فیزیک انرژی بالا" [۱]آغاز  و در ادامه تبدیل به پایگاه پیش‌چاپهای فیزیک و بعد از آن ریاضی با نام  Arxiv (https://arxiv.org/)  شد. این حرکت در سالهای اخیر شروع به گسترش به سایر حوزه ها از جمله علوم زیست‌پزشکی کرده است.

در ادامه این روند، دیده می‌شود که  در سال های اخیر همه ناشران بزرگ چند ملیتی، سرمایه گذاری های خود را در پلتفرمهای پیش‌چاپ آغاز و تقریبا به انجام رسانده‌اند و هم اکنون در حال یکپارچه‌سازی بخشهای پیش‌چاپ پایگاههای خود با کل مجموعه ویراستاری و داوری و انتشار شرکت هستند.

اشپرینگر – نیچر  و پایگاه اسکوئر ریسرچ

square Research  "اسکوئر ریسرچ" در سال ۲۰۱۸ راه اندازی شد و امروز به عنوان سریعترین پلت فرم پیش چاپها در جهان در حال رشد است و میزبان بیش از ۲۰،۰۰۰ نسخه "پیش‌چاپ" تا نیمه ماه مه سال ۲۰۲۰ است. اشپرینگر – نیچر   یک سرمایه گذار مهم و پیش‌تاز درکارهای خاص بین ناشران  در ده سال اخیر است. علت هم چنانکه گفته می‌شود، خریداری شدن شرکت اشپرینگر و ادغام آن با شرکت خریداری شده دیگر، نیچر توسط یک خانواده با سابق فرهنگی بسیار طولانی، و بیرون آمدن از سیستم بورس است که اندکی دست شرکت را در مانورهایی که انجام می‌دهد باز گذاشته است و بسیاری تجربه های تازه در نشر را این شرکت آغاز کرده است.، گرچه زمزمه های بازگشت آن به بورس شنیده می‌شود، لیکن باز هم امید این هست که شرکت بتواند در کارهایی این چنین سرمایه خود را به خطر اندازد و شرکتهای دیگر را به دنبال خود بکشد. این شرکت مهمترین واحد بخش خصوصی است که اولین گامهای دسترسی آزاد را برداشت و تعداد بسیاری مجلات دسترسی آزاد را تولید و دیگران را به دنبال خود به مجلات دسترسی آزاد و دوگانه[۲]‌ کشاند. مدیر سابق دسترسی آزاد شرکت ، اکنون  مدیر اسکوئر ریسرچ است. سال گذشته ، این مدیر یک اقدام جدید کرد و پایگاهی  برای میزبانی همه پیش‌چاپهای  نسخه‌های اولیه (Manuscript) ارسال شده برای چاپ در مجلات  اشپرینگر – نیچر ،  ایجاد و خدمت جدیدی با عنوان " دست بررسی" (In Review) راه اندازی کرد.

In Review  خدمات بر پایه پیش‌چاپها است که به نویسندگان این امکان را می دهد که مقاله خود را هم زمان با اقدام برای پذیرش به سایت ناشر ارسال کنند و به نویسندگان و خوانندگان این امکان را می دهد که از طریق یک جدول زمانی داوری، وضعیت داوری یک مقاله را تعقیب کنند و نویسنده این شانس را دارد که هم‌زمان با فرایند داوری، پیشنهاداتی از خوانندگان دریافت کند‌ و ممکن است کار ضمن داوری بهبود نیز بیابد، و در نهایت اگر مقاله ای برای انتشار پذیرفته نشود ، نسخه پیش چاپ با تایید نویسنده در پایگاه باقی می ماند اما از هرگونه ارتباط با نام یک مجله رسمی تجاری جدا می‌شود و اطلاعاتش به عنوان مقاله پذیرش شده یا مرتبط به یک مجله جستجو نخواهد شد.  

البته هدف اشپرینگر- نیچر این نیست که یک پیوند یک به یک بین وب مجله اصلی در سایت اصلی ناشر و پیش چاپ همان مقاله در پایگاه پیش‌چاپها در ریسرچ اسکوئر برقرار کند. دسترسی به پیش‌چاپها می‌تواند در مکانهای مختلف بنا به انتخاب نویسنده ادامه داشته باشد. با این حال، برای آن نسخه های چاپی ریسرچ اسکوئر که یک مقاله منتشر شده در یک پلتفرم از پلتفرمهای اشپرینگر- نیچر دارند، پیوندی از نسخه پیش چاپ به نسخه اصلی وجود خواهد داشت. ناشر  این رویکرد را رویکرد مقاله محور در مقابل رویکرد مجله محور نامیده است.

اشپرینگر نیچر ابتدا سرویس In Review  را در سبد دسترسی آزاد خود یعنی SpringerOpen و BioMed Central) ارائه داد ، زیرا فکر می کرد احتمال قابل پذیرش شدن این خدمات از سوی نویسندگان از این سرویس خیلی بالا خواهد رفت، و تصمیم داشتند با گذشت زمان ، آن را به بیشتر (و نه همه) مجلاتی که در سرویسهای دوگانه (دسترسی آزاد – تجاری) ناشر منتشر می شوند، گسترش دهند.

با اندکی دقت با نگاه نرم افزاری به گردش این کار، متوجه خواهیم شد که گردش کار برای فعال کردن چنین خدماتی چیز ساده ای نیست، به ویژه با توجه به امکان تعامل پذیری که باید داشته باشند که با همه سرویسها و سیستمهای دیگر ناشر در تعامل باشد. ولی از میان همه پایگاهها و تراکنشهای بین آنها،  سیستم ارسال مقاله اولیه برای داوری، که در آن نویسنده مقاله ای را برای بررسی به یک مجله خاص ارسال می کند، و روند مدیریت داوری  محور اصلی است که باید به دقت سازماندهی شود.

در نسخه فعلی، اگر نویسنده گزینه Preprint را انتخاب کند، سیستم باید هم نسخه اولیه مقاله و هم فرا داده آن را در واسپارگاه ذخیره کند و این فرایند باید با هر فرآیند غربالگری، برای سرقت ادبی ، ملاحظات اخلاقی و غیره، بطور مناسب انجام شود تا در پلتفرم مخصوص خود قرار گیرد. از آنجا که نسخه داوری نشده باید در مسیر داوری و روند بررسی خبرگان قرار داده شود که مراحل مختلفی دارد، اطلاعات مربوط به حرکت مقاله در این فرایند باید در پایگاه پیش چاپ‌ها به اشتراک گذاشته شود. و سرانجام، هنگامی که مقاله منتشر می شود ، پیوندی به آن پلتفرم مرتبط داده شود، در حالی که اگر مقاله در همان نسخه اولیه رد یا خارج شود ، فراداده‌های چاپی باید به شکلی دیگر و برای پلتفرمی دیگر به روز  شوند.

وایلی و پایگاه Authorea

درست چیزی شبیه آنچه اشپرینگر - نیچر  که در بالا توضیح داده شد، یعنی سرویس "دست بررسی" In Review ، شرکت جان وایلی با عنوان "تحت بررسی" Under Review   به نویسندگان ارائه می کند. Under Review این امکان را به نویسنده می دهد که نسخه مقاله خود را به عنوان نسخه پیش چاپ در حالی که مقاله در دست بررسی و داوری توسط یکی از مجلات وایلی است در Under Review منتشر کند. در حال حاضر Under Review  در یک پایگاه در حال خدمت ولی در دست گسترش است. وایلی آن را در ۳۷ مجله دوگانه از عناوین سنتی / ترکیبی و خالص دسترسی آزاد  آغاز و سریع تر از آنچه پیش بینی می شد گسترش داده و هر ماه مجلات بیشتری  را به این پایگاه می‌افزاید. هم اکنون بیش از یک سوم مقاله های ارسالی به مجلات بصورت  آزمایشی در این پایگاه ذخیره و به آنها دسترسی داده می شود.

هنگامی که نویسنده با ارسال پیش چاپ موافقت می‌کند ، درواقع مقاله خود را به  Authorea "خدمات همکاری نویسنده" می‌سپرد، تا با استفاده از پلتفرم  فناوری نشر Atypon  در دسترس قرار داده شود. اطلاعات در مورد پیش چاپ ارسالی، در مورد وضعیت ویراستاری و داوری و در نهایت انتشار آن در یک مجله خاص در هر مرحله ای که باشد، دردسترس است، و با اینهمه در صورت پذیرفته نشدن مقاله، فراداده آن از فرایند ارسال مقاله به مجله مورد نظر جدا می شود و در فراداده پیش چاپ در پایگاه باقی می ماند، ولی عنوان مجله به عنوان جایی که مجله در آن منتشر شده یا می شود حذف می‌شود.

پیچیدگی این گردش کار باعث می شود که یک پایگاه اولیه، محدودیتهایی داشته باشد. اول اینکه، این خدمت فقط محدود به مقاله‌هایی است که به دست وایلی می‌رسد ولی در نهایت، این امکان وجود دارد که همه مشتریان در پلتفرم Atypon به مقاله دسترسی داشته باشند. در حال حاضر ، Under Review فقط به یک سیستم دریافت مقاله اولیه از نویسندگان یعنی Atypon محدود است. حال آنکه مجلات وایلی با چندین سیستم ارسال مقاله مختلف غیر از Atypon نیز کار می کنند.

الزویر و پایگاه SSRN

در حالی که اشپرینگر- نیچر و وایلی به ترتیب مدلهای مشابه دریافت مقاله پیش چاپ و پایگاههایی برای آنها، با استفاده از Square Research و Authorea را دنبال می کنند ، Elsevier ساختاری بسیار قدرتمندتری با SSRN برای خودش ساخته است. الزویر در سال ۲۰۱۶  Elsevier SSRN را نه عنوان یک بستر فناوری ، بلکه مهمتر از آن، این فناوری را برای ساماندهی  مجموعه های موضوعی  (یا "شبکه های تحقیقاتی") خرید و از همان زمان، SSRN به گسترش در حوزه های تحقیقاتی ادامه داده است، و در حال حاضر میزبان مقالات بیش از ۵۰ حوزه موضوعی است.

الزویر در سال ۲۰۱۸ سیستم Aries  ، برای ساماندهی گردش کار مجموعه‌های در دست انتشار خود را خریداری کرد، ابزاری که برای مدیریت ویراستاری همه انتشارات مجموعه‌های موضوعی کتاب و مجلات خود قدرتمند است.

مدیران SSRN الزویر اعلام می کنند که "ما هیچ وقت نگفته‌ایم که پیش‌چاپها می توانند جایگزین مقاله مجلات اصلی شوند." ولی با این همه، تقریباً مانند اشپرینگر- نیچر و وایلی، الزویر هم بطور مداوم سیستمهای خود را برای پیوند دادن بین پیش‌چاپها و SSRN با گردش کار انتشارات در سیستم مدیریت ویراستاری Aries گسترش داده است.

الزویر در اولین گام،  سرویس FirstLook را ایجاد کرده است، که این امکان را می دهد تا نسخه های اولیه مقاله‌های ارسال شده به مجلات این ناشر، به عنوان نسخه پیش چاپ را در SSRN مشاهده کنید. در حال حاضر حدود ۶۰ مجله الزویر در حال استفاده از این سرویس در SSRN هستند. این امر به ویژه با توجه به تحقیقات مرتبط با همه گیری  اخیر (کرونا)، از طریق ویراستاران گروه Cell Press (گروهی با ۵۰ عنوان مجله پزشکی در انتشارات الزویر) و مجله مشهور و مهم الزویر Lancet عملکرد خوبی داشته است.  مدیران SSRN الزویر در نشست فعالی با مدیران مجلات این دو گروه و نیز ویراستاران مجلات مختلف از ناشران دیگر، تأكید کردند كه هیچ گونه مقاله یا مواد تولید شده انتشاراتی، در حوزه پزشکی، بدون ویراستاری دقیق در تیمهای ویراستاری گروه Cell Press  و مجله لنست به عنوان نسخه های پیش‌چاپ منتشر نمی شود.

FirstLook الزویر دارای یک گردش کاری کاملاً مشابه In Review اشپرینگر-نیچر و Under Review  وایلی است ، به این ترتیب که یک نسخه ‌اولیه به مجله ارسال می شود و پس از آن ، به دنبال یک بررسی (داوری) نسبتاً سبک ، به عنوان یک نسخه پیش‌چاپ ذخیره می‌شود در حالی که در ادامه مراحل کار، داوری خبرگان  انجام می‌شود. در نتیجه ، یک نویسنده می تواند امیدوار باشد که به موازات روند کار داوری در تحریریه مجله ، همزمان با دیده شدن مقاله توسط سایر متخصصان، و شاید گرفتن بازخوردهایی، مشارکت سازنده تری انتظار داشته باشد و به نویسنده اجازه داده می‌شود تا نظرهای دیگری نیز درباره نوشته خود دریافت کند  که میتواند از این طریق قبل از انتشار کیفیت مقاله بهبود یابد. هم اکنون یک پایگاه آزمایشی  وجود دارد که امکان استفاده از یک گردش کار مدیریت ویراستاری  Aries  را برای ذخیره سازی یک مقاله به طور مستقیم در شبکه تحقیقاتی SSRN ، بدون داشتن مجله‌ای با عنوان خاص را در  FirstLook به نویسندگان می دهد.

Elsevier خبر داده است که در حال تولید (منتشر نشده است) گردش کار جدیدی با عنوان "Ingest from SSRN" است که به ویراستاران مجله با استفاده از سیستم مدیریت ویراستاری Aries اجازه می‌دهد منابع مقاله را در مراحل اولیه چرخه حیات تحقیق از میان مقالات ، گزارشهای علمی / اجرایی، مقاله‌های کنفرانسها ، و نسخه‌های پیش‌چاپ ، و مطالب دیگر ، که در SSRN ظاهر می شوند را بررسی کند.

SSRN به یکپارچه شدن با سایر خدمات Elsevier ادامه می دهد، به عنوان مثال امکان تبادل محتوا با مندلی Mendeley ، Mendeley Data ، Pure و Plum . . همچنین این برنامه با یکپارچه سازی و ارتباط با خدمات  دیجیتال کامانز Digital Commons ، این یکپارچه سازی را ادامه و گسترش می دهد.

تیلور اند فرانسیس و پایگاه F1000

اگر Springer Nature و Wiley هرکدام پلتفرمی را برای پیش چاپهای خود ارائه می دهند و Elsevier در حال ایجاد یک جریان دو طرفه بین ارسال مقاله و مجموعه SSRN است ، به نظر می رسد که تیلور اند فرانسیس (T&F) به احتمال کاری جسورانه‌تر و پر دردسرتر را برای تغییرات وسیع در فرایندهای ویراستاری و داوری خود با به کار انداختن ، F۱۰۰۰ Research (از این پس فقط F1000  در ژانویه ۲۰۲۰ در پیش گرفته اند. 

از بسیاری جهات ، F1000 گردش کاری را ایجاد کرده که سایر ناشران بالا از آن گفتتگو کرده و تلاش کرده اند فرایندهای ویراستاری و داوری و رد و قبول مقالات را با آن سامان دهند.  تیلر اند فرانسیس ادعا دارد که می خواهند مدل انتشار را تغییر دهند !!! و نظر منتقدان و متخصصان نشر تا اینجا این است که  F1000 به خوبی از عهده این کار برآمده است. تیلر اند فرانسیس ادعا می کند که نمی‌خواهد سیستم قبلی خود و فرایندهای قبلی را ماشینی کند، بلکه می خواهد با  F1000 از بنیان فرایندهایی با الزامات ۲۰۲۰ تدارک کنند. برای اطمینان ، F1000 احتمالاً بیشترین توجه را روی مدل جدید خود برای فرایندهای بعد از انتشار خود،  مدل "داوری باز " یا "همطرازخوانی باز" [۳] مبذول داشته است. همینطور تأکید ویژه روی درگاههای[۴]  سرمایه‌گذاران  پژوهشی- انتشاراتی ، مانند ولکام تراست[۵]  انگلستان ، بنیاد بیل و ملیندا گیتس[۶] امریکا ، هیئت تحقیقات بهداشتی ایرلند[۷] ، و اخیراً کمیسیون اروپا[۸]. اما ، برای اهداف امروز دنیای نشر، F1000 به بهترین وجه می توان فهمید که یک گردش کار زیبا از ارسال نسخه اولیه به ناشر، تا پیش‌چاپ تا بررسی تا انتشار ارائه داده است. هنگامی که یک نویسنده نسخه اولیه را ارسال و به دنبال آن مرحله اصلی بررسی مقاله، شروع می شود و برای مثال  برای سرقت ادبی در حال بررسی است، نسخه ای دیگر به عنوان پیش‌چاپ "منتشر" شده و از سوی دیگر روند داوری و همطراز خوانی آغاز می شود. با "همطرازخوانی باز" ، نویسنده این فرصت را دارد که مقاله خود را در هر مرحله ای بازنگری و تجدید نظر کند.

مدل F1000 با رویکردهایی که سایر ناشران در پیش گرفته اند تفاوتهایی دارد و سایرین هنوز به مدلهای "باز" در ویراستاری و داوری و همطرازخوانی و نشر فکر یا ورود نکرده اند. در F1000 دقت شده که یک نسخه اولیه رد شده یا پس گرفته شده را قادر سازد که پیش‌نویس آن از جریان کار ارسال ژورنال جدا شود تا بتواند دوباره در جای دیگری ارسال و منتشر شود. با این حال ، این گردش کار بنیادی F1000 به نظر می رسد مسیری است که دیگران به زودی به آن بپیوندند و در دستور کار نرم افزارهای خود قرار دهند.

دیگران

تعداد دیگری از ناشران نیز خدماتی برای پیش چاپها در حال اجرا دارند. بیشتر این ناشران انجمنهای علمی هستند که در تلاش هستند تا مجامعی تشکیل وتصمیمهایی را برای کار پیش‌چاپها اجرایی کنند، که هنوز مشخص نیست با چه گردش کاری و با چه پلتفرمی و با چه سیستم نرم افزاری پایگاههای خود را به پیش چاپها مرتبط کنند.

آی تریپل ای پلتفرم IEEE TechRxiv را برای تحقیقات فنی در مهندسی برق ، علوم کامپیوتر و حوزه‌‌های مرتبط با آن، راه اندازی کرده است.

انجمن شیمی آمریکا ، انجمن سلطنتی شیمی ، جامعه شیمی ژاپن ، انجمن شیمی چین و انجمن شیمی آلمان فعالیت ChemRxiv را دارند.

اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (با همکاری Atypon و وایلی) مجموعه Open Science Earth و Space (ESSOAr) را اجرایی کرده است.

انجمن علوم سیاسی آمریکا (APSA) (با همکاری انتشارات دانشگاه کمبریج Preprints APSA را اداره می کند.

مجموعه‌های پیش چاپ وابسته به یک جامعه علمی، یا گروهی از مجامع وابسته به انجمن‌های علمی ، نگاه‌های منطقی ویژه خود را به گسترش  شبکه پیش‌چاپها و داوری باز و شبکه ای دارند که تفاوتهای زیادی با نگاههای یکدیگر و نگاه ناشران تجاری دارد.  

علاوه بر این، دقیقاً همانطور که می توان پیش بینی کرد، چندین ناشر دیگر نیز امکان ورود به حوزه پیش‌چاپها را در دست بررسی دارند. SAGE  با تمرکز بیشتر بر روی علوم انسانی و علوم اجتماعی ، یک سرویس پیش‌چاپ به نام ادونس Advance را راه اندازی کرده است. ادونس در پلت فرم Figshare اجرا می شود (تعدادی از انجمنهای علمی برای پیش چاپهای خود از همین پلتفرم استفاده می کنند).  

پیش‌چاپها  در بسیار مواقع، منابع خوب و به قول خودمان "سر و تن درستی" نیستند و به نظر بسیاری از محققان، حتی محققان برجسته ایران،  هنوز دقت علمی خوبی ندارند و کمتر مورد علاقه برای استناد دادن هستند، چه بسا که در مراحل ویرایش اشکالاتی در آنها مشاهده شود که استناد جدید به آن را به خطر بیندازد. برخی محققان وبلاگهایی راه اندازی کرده اند و با این پدیده یعنی گسترش نشر پیش ‌چاپها، به مخالفت برخواسته اند و استدلال هایی درباره آسیب هایی که به فرهنگ علمی و روابط علمی می زند نوشته اند. ولی ناشران به نظر نمی رسد که از راهی که برای آن سرمایه گذاری کرده اند قصد بازگشت داشته باشند و این روندی است که سرمایه اصلی جهان نشر در آن به حرکت درآمده و حتما منافع آینده خود را در آن دیده است و در این تاریخ که اول ژوئن ۲۰۲۰ است، هرکدام از ناشران بزرگ چند ملیتی سرمایه گذاری قابل توجهی در آن انجام داده اند.

مطمئناً ناشران ایده های متفاوتی در مورد پیش چاپ ها دارند یا در مراحل مختلف گسترش فرایندهای خود هستند. با این همه واضح است که بزرگترین ناشران تجاری در مقابله با نهضت دسترسی آزاد و تا زمانی که این تهدید بطور جدی عملیاتی شود، باید راه حلهایی ، هرچند چالش برانگیز، بیابند تا سرمایه‌شان آسیب جدی نبیند.

به نظر می رسد ناشران دو هدف را دنبال می‌کنند. اول، به نظر می رسد آنها از پیش‌چاپ‌ها استفاده می كنند تا استدلال كنند كه آنها سرعت ارتباط دانشمندان را تسریع كرده اند بدون آنكه فرایندهای همطراز خوانی علمی را به خطر بیاندازند. اینکه ناشران در پاسخ به انتقاد به خطر افتادن داوری، ادعا دارند كه آنها پیش چاپ را فقط چند روز پس از دریافت نسخه اولیه، منتشر كرده اند ، و این خودشان هستند که نسخه پیش چاپی را که در فرایند داوری و ویراستاری گذاشته اند، در پایگاه منتشر می کنند و در جریان همه مسائل آن هستند و بر آن کنترل دارند و این خیلی بهتر از این است که شخص ثالث واقعی ، نسخه های پیش نویس را توزیع كند.

دوم، با این وجود شاید اهمیت بیشتر در این باشد که نسخه های پیش‌چاپ را در گردش کار خود منتشر می کنند. این کار فرصتی به ناشران می دهد تا بر تفکیک نسخه قابل انشار از نسخه های دیگر و یکپارچگی دسترسی به هر دو در پایگاه  تأکید کنند. و این امکان را به آنها می دهد تا کنترل خود را بر روی گردش کار به عنوان یک کل ، از جمله مجموعه داده ها ، پروتکل ها و سایر جزئیات روند تحقیق و نشر ، به حداکثر برسانند. در صورت موفقیت ، ناشران با گذشت مدتی، تعداد کمتری از پیش چاپ های انتشارات نهایی خود را درسایتهای خود می گذارند و چیزی پنهان نخواهد ماند و تعداد بیشتری از آنها زیر نگاه خدمات و گردشهای کاری کنترل شده ناشر قرار می‌گیرند.

ناشران با این ترفند ممکن است به مرور زمان بتوانند کارآیی بهتر و با کیفیت‌تری نسبت به برخی از خدمات موجود در نسخه های قبلی خود ارائه دهند. با توجه به اینکه در نهایت فقط ۵۰-۷۰ درصد از نسخه های پیش‌چاپ در مجلات صاحب نام مورد بررسی قرار می‌گیرند و منتشر می شوند ، ناشران به احتمال، همچنان به نسخه‌های اولیه مقالاتی که امیدوارند منتشر کنند، ادامه خواهند داد.

عمرانی، سید ابراهیم. « دسترسی آزاد به پیش‌چاپها توسط ناشران بزرگ». سخن هفته لیزنا، شماره ۴۹0، ۱۲ خرداد  ۱۳۹۹

[۱] . High Energy Physics

[۲] . مجلات دوگانه یا Hybrid مجلاتی هستند که در هر شماره همزمان هم مقالات دسترسی آزاد و هم مقالات تجاری را منتشر می‌کنند.

[۳]. Open Peer review

[۴] . Portal

[۵] . Wellcome Trust

[۶] . Bill & Melinda Gates Foundation

[۷] . Health Research Board, Ireland

[۸] . European Commission