نگاهمان را به کتابدار نگاه نویی کنیم+فیلم

به گزارش خبرنگار لیزنا، آسیب شناسی کتابخانه های عمومی کشور، موضوع این هفته برنامه «شهر فرنگ» شبکه خبر بود که کارشناسان این برنامه از نهاد کتابخانه های عمومی کشور و دانشگاه تهران، با بیان نقطه نظرات خود به واکاوی موضوع مطالعه و کتابخوانی در کشور پرداختند.

مجری این برنامه حمیدرضا مدقق گفت: از جمله شاخصهای مهم توسعه کشورها، وضعیت کتابخانه های عمومی است. ایران در زمینه کتابخانه های عمومی در چند سال اخیر رشد قابل توجهی داشته اما مقایسه وضعیت کنونی با برخی از کشورهای در حال توسعه نشان از اختلاف و شاید هم بشود گفت اختلاف شدیدی دارد. بویژه زمانی که ما جمعیت جوان کشور یا شمار پرتعداد و روزافزون دانش اموختگان دانشگاهها رابه عنوان متغیر در نظر می گیریم، شاید این اختلاف حتی بیشتر هم بشود. آسیب شناسی کتابخانه های عمومی کشور موضوع گفتگوی این برنامه است که دعوت کردیم از آقای محمد اله یاری فومنی، معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور که در این نهاد مسئولیت مستقیم را در زمینه توسعه کتابخانه های عمومی در سراسر کشور دارد و همچنین دعوت کردیم از آقای دکتر مجید حسینی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و کارشناس فرهنگی که سالها سابقه نشر مجلات و کتاب را برعهده داشتند.

3200 کتابخانه عمومی در کشور فعالیت می کنند

آقای اله یاری، من در جایی خواندم که همین اواخر البته اگر درست یادم باشد در اردیبهشت ماه بود فکر می کنم، گفته بودید که 3200 کتابخانه عمومی در کشور فعالیت می کنند. قبول دارید که این رقم در کشور ناکافی است؟

نهاد کتابخانه های عمومی کشور، متکفل ساخت و تکمیل کتابخانه در کشور نیست

اله یاری در پاسخ به این سوال گفت: به موضوع خوبی اشاره کردید. از کتابخانه های عمومی یاد کردید و از نهاد کتابخانه های عمومی کشور نام بردید. شاید لازم باشد که بگویم نهاد کتابخانه های عمومی کشور، متکفل ساخت و تکمیل کتابخانه در کشور نیست. نهادی است که بر اساس قانون، یک نهاد بهره بردار است. لذا بودجه های عمرانی را هم برای ساخت کتابخانه ندارد. بنابراین بودجه ساخت در کشور عمدتا از طریق بودجه دولت و در بودجه های عمرانی استانها، وزارت راه و شهرسازی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا خیرین کتابخانه ساز تدمین می شود. کتابخانه ها با هر درجه ای و با هر متراژی که ساخته می شوند، پس از تکمیل ساختمانشان به نهاد کتابخانه های عمومی کشور، تعلق می گیرند که به عنوان بهره بردار از آن استفاده کنند. پس نهاد یک مدیر بهره بردار است.

وی افزود: اما راجع به تعداد که به درستی هم اشاره کردید، 3200 کتابخانه ای که در سراسر کشور وجود دارد به این شکل هستند که بیش از 2000 کتابخانه آن نهادی است یعنی متعلق به نهاد است، بالغ بر 900 کتابخانه مشارکتی است به این شکل که که فرض بفرمائید بین نهاد و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران، تفاهم نامه ای بسته شده که کتابخانه ها به صورت مشارکتی اداره شود و نهاد هم در تأمین منابع و نشریه به سازمان فرهنکی هنری شهرداری کمک کند و همنیطور در مورد سایر دستگاهها. 24 کتابخانه مستقل هم داریم. اما این همۀ کتابخانه های کشور نیست. سازمانهای و موسسات پژوهشی و غیره کتابخانه های تخصصی دارند. پس اگر بخواهیم مجموعه کتابخانه ها را بررسی کنیم تعداد گسترده تری از این 3200 کتابخانه است. این 3200 تا کتابخانه هایی هستند که نهاد کتابخانه های عمومی کشور، یا مالکیت آن را به عنوان بهره بردار دارد یا مشارکت می کند در تأمین منابع برای آنها.

سپس مجری مجددا سوال خود را مطرح کرد که در مجموع ناکافی است یا خیر؟ چون می دانم که خیلی از کتابخانه ها در مراکز استانها هستند.

ما تنها 6 کتابخانه مرکزی داریم

اله یاری در پاسخ گفت: ببینید نکته جالب این است که ما تنها 6 کتابخانه مرکزی داریم. کتابخانه مرکزی در استانهای سمنان، اردبیل، تبریز، ارومیه و دو استان دیگر داریم. بهمن ماه رفته بودم برای بازدید از کتابخانه مرکزی ایلام که به خدمت استاندار محترم ایلام رفتم تا ببینم پروژه چقدر پیشرفت داشته است که فکر می کنم از سال 80 این پروژه اغاز شده است. ساخت کتابخانه مرکزی مشهد وارد 17 یا 18امین سال آغاز پروژه خود می شود و تا سال 2017 که مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام معرفی می شود، داریم تلاش می کنیم از طریق دولت و استانداری تا آن زمان بتوانیم این کتابخانه را تحویل بگیریم.

اینکه کتابخانه در چه منطقه ای ساخته شود، سیاستی است که در حال پیگیری است

وی افزود: آسیبی که در کتابخانه های عمومی وجود دارد این است که فرض بفرمائید خیّری زمینی را در اختیار قرار داده که همانجا کتابخانه ساخته شود درحالی که آن منطقه پرجمعیت نیست یا جمعیتی ندارد که از نظر فرهنگی بتوان در آن کتابخانه ساخت. الان اینکه کتابخانه در چه منطقه ای ساخته شود، سیاستی است که در حال پیگیری است.

سپس مجری از دکتر حسینی پرسید: از این منظر نگاه کنیم که آیا به نظر شما کتابخانه عمومی به اندازه کافی در کشور داریم؟ این را از لحاظ زیرساختی نگاه کنیم. بحث های محتوایی را بعدا وارد می شویم.

مسئله اصلا تعداد کتابخانه ها نیست/ یک چهارم از کتابهای کتابخانه ها به امانت گرفته می شوند

حسینی در پاسخ گفت: اجازه بدهید اشاره کنم به اینکه قدری سخت افزاری به مسئله نگاه کنیم. مسئله اصلا تعداد کتابخانه ها نیست. هرچند تعداد کتابخانه ها مهم است اما از آن مهمتر این است که در آمارهای خود دوستان آمده است که یک چهارم از کتابهای کتابخانه ها به امانت گرفته می شوند. ما فرض کنیم که اگر 39 میلیون کتاب در کتابخانه های کشور داشته باشیم مطابق آمارها، البته کتابخانه هایی که رسمی هستند. اگر یک چهارم آن خوانده شود، مفهومش این است که ما 30 میلیون کتاب در کتابخانه ها داریم که اصلا امانت گرفته نمی شوند. فرض کنیم ما تعداد کتابخانه ها را افزایش دهیم. اما یک اتفاق دیگر افتاده و آن این است که مردم کتاب به امانت نمی گیرند. چرا کتاب به امانت نمی گیرند؟ ببینید واقعیت این است که اولا وضعیت کتاب در کتابخانه ها مهمتر از کتابخانه های ماست. همین 3هزار کتابخانه در کشور با 40 میلیون کتاب اگر خوانده شود، سرانه مطالعه کشور تکان می خورد. واقعیت این است که ما قبل از اینکه به فکر توسعه سخت افزار بیفتیم باید به فکر توسعه نرم افزار بیفتیم و اصلا اتفاقا داریم به این بی توجهی می کنیم.

تمام سیاستهای ما در حوزه کتاب، سخت افزاری است

وی افزود: جالب است که به شما بگویم که ما وقتی می رویم و آمارها را چک می کنیم می بینیم که تمام سیاستهای ما در حوزه کتاب، سخت افزاری است. اجازه بدهید این جوری بگویم که ما به جای اینکه بیائیم و مردم را کتابخوان کنیم اول داریم آنها را «کتاب‌خر» می کنیم. یعنی ترغیب می کنیم که کتاب بخرند. در حالی که اول باید در حقیقت کشش مصرف وجود داشته باشد تا بعد خریدن، کتاب به امانت گرفتن معنا داشته باشد. این چون معنا ندارد، آن دو هم معنا ندارند.

ما به اندازه فرانسه و ژاپن، تولید عنوانِ کتاب داریم

حسینی ادامه داد: ما الان در کشور حدود 10 هزار ناشر داریم، آخرین آمار، 12هزار مجوز را نشان می دهد. یعنی اندازه آمریکا، اندازه فرانسه ناشر داریم. ما به اندازه فرانسه و ژاپن، تولید عنوانِ کتاب داریم. سالانه 60هزار عنوان کتاب داریم تولید می کنیم. اما تیراژ چقدر است؟ تیراژ معدل ما، 500 نسخه است. تیراژ واقعی، آموزشی و کنکوری و غیره را بگذاریم کنار می شود 500 نسخه. ببینید واقعیت این است که ما همۀ توجهمان را بردیم به سمت زیرساختهای سخت افزاری، در حالی که از آن طرف کاری را برای تولید کشش مطالعه مردم به کتاب نکردیم.

سپس مدقق از اله یاری پرسید نظر شما چیست؟ چرا مردم کتاب از کتابخانه ها به امانت نمی گیرند؟

اله یاری در پاسخ گفت: ببینید من هم با آقای دکتر حسینی به این معنا موافق هستم که کتابخانه را کجای چرخه نشر دارید می بینید؟ شما فرض کنید که از ابتدای تولید نگاه کنیم که اثر توسط نویسنده خلق شود و ناشر اثر را با همه مشکلاتی که دارد چاپ کند و بیاید در چرخه توزیع قرار بگیرد و نهایتا برسیم به حلقه مصرف. کتابخانه در آن حلقه مصرف قرار گرفته یعنی یکی از مکانهایی است که افراد برای مصرف یا کتابخوانی می توانند به آن مراجعه کنند. ما هم الان با آقای دکتر در نهاد کتابخانه های عمومی کشور موافق هستیم که اولا توسعه کتابخانه ها منوط به این است که تأمین اعتبار برای کلنگ زنی و ساخت و تکمیل کتابخانه شده باشد. دوم در آن منطقه به لحاظ فرهنگی و جمعیتی نیاز به کتابخانه باشد. سوم کتابخانه چه کار می کند؟ ببینید الان در سالهای اخیر، وزارت ارشاد آمده و برای اینکه دسترسی عادلانه مردم به کتاب را فراهم کند، نمایشگاهها را علاوه بر تهران در مراکز استانی هم برگزار می کند، اما ما در کشور پهناور ایران زندگی می کنیم که دورترین نقطه استان با مرکز استان 500 تا 600 کیلومتر فاصله دارد. حتی فرض کنید در حال حاضر که نمایشگاه در مرکز بیرجند برگزار شود، بسیار سخت است که یک نفر از نهبندان بخواهد در نمایشگاه شرکت کند. پس دسترسی عادلانه و راحت به کتاب برای مردم نیست. مضاف بر اینکه ما شبکه توزیع کتاب نداریم. لذا آنچه که تعدادش و بودنش، ارزش افزوده پیدا می کند، کتابخانه است. فرض کنیم فرد بتواند از نهبندان بیاید به نمایشگاه کتاب اما چند نکته: اول اینکه آیا همه باید کتاب بخرند؟ دوم اینکه آیا در این شرایط زندگی آپارتمانی همه امکان نگهداری اش را دارند؟ همه شرایط اقتصادی اش را دارند؟ لذا کتابخانه کمک می کند که دسترسی مردم به کتاب، دسترسی عادلانه تری باشد.

ما کتابخانه هم می سازیم ولی کتابی که مورد نظر فرد در آنجا نیست

سپس مجری برنامه گفت: خب قبول داریم ولی من اینجوری سوال می کنم، شاید بتوانم منظور آقای حسینی را بگویم. آقای اله یاری، یکی از مشکلات در زمینه نهادینه کردن فرهنگ کتابخوانی این است که خیلی وقتها اساسا کتابهای کتابخانه متناسب با نیازهای مخاطبان نیست. یعنی حتی اگر ما کتابخانه هم بسازیم ولی فردی که به آنجا مراجعه می کند، می بیند که کتابی که مورد نظر اوست، در آنجا نیست.

در سال گذشته مجموع تیراژ کتاب در کشور، 146 میلیون نسخه بوده است

اله یاری گفت: ما بالغ بر 39 میلیون نسخه کتاب در کتابخانه های عمومی کشور داریم. همینطور که اشاره کردند در سال گذشته مجموع تیراژ کتاب در کشور، 146 میلیون نسخه بوده است. یعنی اگر جمعیت کشور را 80 میلیون بگیرید تقریبا زیر دو جلد کتاب سرانه کتاب به ازای هر فردی است. حتی اگر 500، عدد واقعی تیراژ را در نظر بگیریم که ممکن است واقعی نباشد. من وضعیت نشر را از این جهت دارم باز می کنم که بگویم که ما به کتابخانه به عنوان جایی که ارزش افزوده برای فرهنگ کتابخوانی است، توجه نکردیم. این موضوع اول است تا برسیم به کتابها.

این مجموعه 40 میلیون نسخه کتاب، در طول سالهای اخیر تهیه شده است

وی ادامه داد: راجع به کتابها ببینید یکی از موضوعات در رشته کتابداری که البته الان شده علم اطلاعات و دانش شناسی، مجموعه سازی در کتابخانه هاست. مجموعه سازی به این معنا که تأمین کتاب برای کتابخانه متناسب با رده دیویی؛ این یک و دوم تناسب با شرایط اقلیمی، زبانی، جغرافیایی و فرهنگی منطقه ای که کتابخانه در آن قرار دارد. این مجموعه 39 میلیون نسخه که سرمایه کتابخانه های عمومی است. سرمایه ای است که در طول سالهای مختلف آمده و در کتابخانه ها قرار گرفته و معمولا متولیان در طول دوره های مختلف، تلاش کرده اند متناسب با نیاز مخاطب اینها را تهیه کنند. نهاد کتابخانه های عمومی نرم افزاری تحت عنوان سامان دارد و همه 3200 کتابخانه به سامان پیوسته اند، عضویت سراسری دارد. مثلا فرض کنید الان تعطیلات نوروز است و من با کارت عضویت کتابخانه پارک شهر تهران می توانم به کتابخانه شیراز بروم و از آنجا استفاده کنم. زیرا امانت سراسری شده است و اگر کتابی در این کتابخانه نباشد، کتابدار می تواند بگوید که کتاب در کدام کتابخانه مشابه هست. پس در این فرایند مجموعه سازی باید تلاش بشود که کتابها به این شکل قرار بگیرد. اما این مجموعه 40 میلیون نسخه کتاب، در طول سالهای اخیر تهیه شده است.

تأمین منابع از شکل متمرکز به نیمه متمرکز تغییر شکل پیدا کرد

وی تصریح کرد: اما الان دو نگاه در نهاد دنبال می شود: اولا تأمین منابع از شکل متمرکز به نیمه متمرکز تغییر شکل پیدا کرد. یعنی اقتضائات فرهنگی مردم و نیازهای اعضای آن کتابخانه از طریق کتابدار گرفته شود و دوم اینکه کتاب با نظر کتابداری که در آن منطقه است تأمین شود. راهکارهای عملی آن را هم خواهم گفت.

ما کتابخانه هایی را که ایجاد می کنیم، بد اداره می کنیم/ کتابدار همه مسئولیت ها را دارد

در ادامه دکتر حسینی گفت: بگذارید من اینطوری منظورم را بگویم. من مخالف توسعه کتابخانه ها هستم. چرا؟ چون ما کتابخانه هایی را که ایجاد می کنیم، بد اداره می کنیم. حاصلش افزایش سرانه مطالعه مردم نیست. ببینید الان از بین کتابخانه هایی که در اختیار نهاد است، 500 کتابخانه به صورت تک نفری اداره می شود. یعنی کتابدار همه مسئولیت ها را دارد. نگهبان، کتابدار و غیره باهم. اگر این کتابدار مریض بشود، کتابخانه بسته است. این کتابدار چقدر آموزش دیده؟ چقدر حقوق می گیرد؟ یک کتابدار روستایی 250 هزار تومان حقوق می گیرد.

اله یاری در ادامه توضیح داد: البته الان اصلاح شده و حقوق کتابدار روستایی دو برابر شده است.

توسعه سخت افزاری به ضررمان است

حسینی افزود: خب بله حالا 500 هزار تومان. این یک نفر چطور می تواند این کارها را انجام دهد؟ نگاه کنید حجم کتابهای ما اصلا متناسب نیست. نوع کتابها اصلا متناسب نیست. توسعه سخت افزاری به ضررمان است چون هرچه توسعه سخت افزاری بدهیم این کیفیت بیشتر پائین می آید.

اله یاری گفت: ما هم موافق این نگاه هستیم.

ما فقط 2 و نیم میلیون عضو کتابخانه داریم/ دلیلش این است که کتاب مناسب نداریم

حسینی ادامه داد: ببینید عرض من این است که در کشوری که به طور استاندارد باید 15 میلیون عضو کتابخانه داشته باشد با 70 میلیون جمعیت. ما فقط 2 و نیم میلیون عضو کتابخانه داریم. این دلیلش این است که کتاب مناسب نداریم. از 40 میلیون کتابی که در کتابخانه ها داریم، 30 میلیون آن قرض گرفته نمی شود. این یعنی چه؟ یعنی به آن 30 میلیون نیازی وجود ندارد. پس ما باید خیلی هوشمندتر برویم سراغ آن. از طرف دیگر بگذارید یک مقایسه کنم. بودجه نهاد کتابخانه های عمومی طبق عددی که من دارم 115 میلیارد تومان است. درست است؟

اله یاری پاسخ داد: سال 93، 94 تا 95 میلیارد تومان بود که امسال با آن افزایش سنواتی احتمالا 104 تا 105 میلیارد تومان بشود.

حسینی گفت: بله. خب حدود 100 میلیارد تومان. بودجه یک کتابخانه در آمریکا که کتابخانه کنگره است، 647 میلیون دلار است.

اله یاری پرسید: چقدر کتاب دارد؟

عضویت در کتابخانه های مدارس یک سوم دانش آموزان هم نیست/ ساز استفاده از کتاب را برعکس زدیم

حسینی افزود: یعنی دو هزار و 120 میلیارد تومان. ما با آن می توانیم 54 هزار کتابخانه داشته باشیم. نهاد کتابخانه های ما 100 میلیارد تومان بودجه دارد. چند نسخه کتاب دارد؟ سوال خوبی است. در کتابخانه کنگره 158 میلیون نسخه کتاب وجود دارد. و در حقیقت 1.75 میلیون نفر دارند از یک کتابخانه استفاده می کنند. در حالی که معدل استفاده از هر کتابخانه ما سالانه 800 نفر است. مقایسه بفرمائید حجم کتاب را، تعداد کتاب را، و وضعیت مقایسه جمعیت را. اگر آمریکا، 300 میلیون جمعیت داشته باشد ما 70 میلیون جمعیت داریم و باید به نسبت 300 به 70 این سرانه را داشته باشیم. در حالی که هیچی از آن را نداریم. چرا؟ چون بودجه نداریم. چون درست اداره نمی کنیم. چون بخش نرم افزاری هماهنگ نیست. و در حقیقت کتابهایی که آنجا هست را مردم استفاده نمی کنند چون مناسبشان نیست. جالب است بدانید که در استانهای تهران به ازای هر دانش آموز 5.5 نسخه کتاب داریم. شهرداری تهران سالانه حدود 3 میلیارد تومان کتاب به مدارس تهران هدیه می دهد. ولی عضویت در کتابخانه های مدارس یک سوم دانش آموزان هم نیست. ببینید واقعیت این است که ساز استفاده از کتاب را برعکس زدیم. به جای اینکه بیائیم توسعه مصرف بدهیم، یعنی کاری کنیم که مردم علاقه مند به استفاده از کتاب شوند، مدام توسعه تولید دادیم. توسعه سخت افزار دادیم. هرچه هم این را بیشتر توسعه دادیم، بدتر شده است یعنی مردم دلزده تر شده اند.

سپس مجری از اله یاری خواست نظر خود را درباره توسعه مصرف و علت آنکه چرا به آن 30 میلیون کتاب مراجعه نمی شود، بگوید.

6هزار کتابدار نهادی کمترین درجه دریافتی حقوق را در بین سایر کارمندان داشته اند

اله یاری بیان کرد: بله. ببینید من هم از یک جایی به فرمایشات آقای حسینی بپردازم. ببینید آموزش و پرورش، یک رستۀ کتابدار را به طور کامل برداشتند. تجربه نمایشگاه یادیارمهربان هم تجربه مشترک با وزارت ارشاد در استان تهران بود. برای اینکه سرانه کتاب به ازای هر دانش آموز افزایش پیدا کند که چند سال هست برگزار شده و یک سرانه ایی افزایش پیدا کرده. اما در مورد کتابخانه های عمومی که عرض اولم است اولا هویت نهاد کتابخانه های عمومی کشور، هویت بهره بردار است و نهاد غیردولتی است. راجع به بودجه ای که اشاره کردند، باید به این سوال جواب داد که بودجه نهاد کجاست؟ یک مبلغ به عنوان کمک از طرف دولت که اشاره کردند امسال به 100 میلیارد تومان برسد. و نهادی که 6 هزار کتابدار دارد کتابدارانی که به عنوان پیشگامان ارتباطی بین کتاب و مخاطب هستند، کمترین درجه دریافتی حقوق را در بین سایر کارمندان داشته اند. در یک سال گذشته نهاد بسیار تلاش کرد که کتابداران به لحاظ مالی و انگیزشی که نوک پیکان کتابخوانی ایستاده اند، تقویت کند تا این انگیزه را داشته باشند که صرفا کتابخانه را باز و بسته نکنند. بلکه کتاب را امانت بدهند، مشورت بدهند، عضو جذب کنند. من هم موافقم. امسال دبیر کل محترم نهاد کتابخانه های عمومی ابلاغ کردند که کلنگ زنی نداشته باشیم و به تکمیل پروژه های نیمه تمام بپردازیم. ما 350 تا 360 پروژه داریم که از 5 تا 95 درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند و باید تلاش کنیم به اتمام برسد.

ضعف مربوط به اداره کننده نیست

وی ادامه داد: اما اینکه چرا از این مجموعه 40 میلیون نسخه کتابی که وجود دارد استفاده نمی شود، ببینید ضعف مربوط به اداره کننده نیست. مسائل بودجه و محتوا هست ولی بخشی از آنچه باید در کتابخانه های عمومی مصرف شود، طبق قانون، از نیم درصد درآمد شهرداری ها ست. در سال گذشته مصوبه خوبی در مجلس شورای اسلامی اجرائی شد و الزامی را بوجود آورد که ما بر اساس آن و تعامل خوبی که با شهرداری ها داریم امسال برای اولین سال، در تاریخ کتابخانه های عمومی کشور، امیدواریم بتوانیم اتفاقات خوبی را با آن در کتابخانه های عمومی کشور رقم بزنیم. ما هم دنبال توسعه کمّی کتابخانه ها نیستیم. مجموعه سیاستهایی که در کتابخانه های عمومی الان دیده می شود؛ از جنس نرم افزاری، محتوایی و علاقه مند کردن مردم به مصرف و کتابخوانی است.

در ادامه مجری برنامه از دکتر حسینی پرسید، راهکار شما چیست؟

کتاب نخوانی ریشه تاریخی دارد و تقصیر ما نیست

وی گفت: اول بگویم ریشه ماجرا چیست؟ ما در ایران، کتابخوان نیستیم. چرا کتابخوان نیستیم؟ اولا، این ریشه تاریخی دارد و تقصیر ما نیست. ببینید در کشورهای توسعه یافته و در حوزه کتاب، فایده مند کردن کتاب، مسئله است. ببینید نوع موضوع همه کتابهای کتابخانه های عمومی ما، عمومی است. در حالی که نباید اینطور باشد. کتابخانه کودک باید جدا باشد، کتابخانه نابینایان باید جدا باشد، کتابخانه خانواده باید جدا باشد، تا نهایتا بتوانند مصرف کنند. ارزشمند کردن کتاب و سودمند کردن کتاب مهم است و نهایتا اینکه ما باید بتوانیم در جهت توسعه کتاب که یعنی کشش خرید یعنی تقاضا. که اگر اقتصادی هم نگاه کنیم تا زمانی که تقاضا بالا نرود در عرضه اتفاقی نمی افتد.

مجری از اله یاری پرسید چقدر دنبال این هستید که منابع دیجیتالی شود؟

بالغ بر 6هزار عنوان کتاب، دیجیتالی شده و به سمت کتابخانه دیجیتالی پیش می رویم

اله یاری گفت: فقط کپی رایت باعث محدودیت نمی شود. الان آثاری را داریم که از آن محدوده 30 سال یا 50 سال خارج شده اند و آثاری هستند که هیچ ناشری برای چاپش رغبت نمی کند. در حال حاضر، از مجموعه این آثاری که از ناشر اجازه انتشار دیجیتالی گرفته شده، بالغ بر 6هزار عنوان کتاب، دیجیتالی شده و به سمت کتابخانه دیجیتالی پیش می رویم. همینطور که گفتند برای نابینایان، ناشنوایان، کودکان و نوجوانان و خانواده ها برنامه های خوبی داریم.

نگاهمان را به کتابدار نگاه نویی کنیم و کتابدار را قدر بدانیم

وی تصریح کرد: عرضم را در چند جمله تمام می کنم که جملات اثباتی و مثبتی است: 1. نگاهمان را به کتابخانه ها نگاه نویی کنیم. اگر این اتفاق بیفتد، آن موقع نگاه بودجه تغییر خواهد کرد و کتابخانه ها نو خواهد شد.

2. نگاهمان را به کتابدار نگاه نویی کنیم. و کتابدار را قدر بدانیم.

3. کمک کنیم که کتابخوانی تبدیل به فضیلت شود. گفتمان کتابخوانی نداریم و کتابخوانی فضیلت به حساب نمی آید.

با طرح کتابخوان تلاش می کنیم عصاره چند کتاب را در جلسات محدود بین افراد حاضر در جلسه به اشتراک گذاشته شود و این لذت خواندن توسعه یابد.

در ادامه مجری از دکتر حسینی خواست که نکات پایانی خود را بیان کند.

توسعه انسانی کشور مسئله اصلی است

دکتر حسینی اظهار داشت: مسئله کتاب مسئله کل کشور است. توسعه هر کشوری با کتاب، ربط جدی و مستقیم دارد. ما فکر می کنیم در بحث توسعه اگر برویم و خرج توسعه سخت افزاری کنیم، درست است درحالی که این کار اشتباه است. توسعه انسانی کشور مسئله اصلی است. و برای این باید هزینه کنیم و این هزینه را در آموزش و پرورش باید انجام دهیم.

مجری در پایان گفت: کتابخانه عمومی را به دلیل ارتباط وسیع با مردم یک جور دانشگاه عمومی محسوب می کنند. دانشگاهی که نباید نقش آن را در توسعه کشور نادیده گرفت.