پس از سه دهه از پیروزی انقلاب، باور کنیم که مدیر متخصص متعهد در همه زمینه ها وجود دارد

به گزارش لیزنا، عصر جمعه مورخ 10 تیرماه 1390، دکتر سعید رضایی شریف آبادی، رئیس انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران در رادیو گفتگو در خصوص تغییر و تحولات مدیریتی در سازمان اسناد و کتابخانه ملی سخن گفت.

دکتر رضایی ضمن خیر مقدم به آقای دکتر اسحاق صلاحی به عنوان رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، بیان کرد که شناخت قبلی از ایشان ندارد و مثل خیلی ها از طریق رزومه ایشان که در رسانه ها منتشر شده با فعالیتهای قبلی ایشان آشنا شدند. طبیعی است که پس از دوره مدیریت شخص می توان بطور قطعی راجع به مثبت یا منفی بودن عملکرد او اظهارنظر کرد و امیدوارم که ایشان عملکردی مثبت داشته باشند.

دکتر رضائی در بخشی از سخنان خود از اهالی فرهنگ گله کرد که چرا یکی از مهمترین نهادهای فرهنگی کشور بیش از 5 ماه بی سرپرست می ماند و صدای کسی در نمی آید. البته وی به اعتراض برخی از اعضای کمیسیون فرهنگی اشاره کردند که به آن توجهی نشد.

رئیس انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران تصریح کرد: بابد برای انتخاب ها چارچوب مشخصی وجود داشته باشد مثلا همانطورکه برای اداره یک بیمارستان یا وزارت بهداشت باید یک پزشک را انتخاب کرد، باید در حوزه های دیگر هم رفت سراغ متخصصین آن حوزه.

وی تأکید کرد: مدیر باید توان برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و رهبری یک سازمان را داشته باشد، چطور کسی که با آن حوزه آشنا نیست می تواند تصمیم سازی و مدیریت کند. این مسأله یعنی «عدم آشنایی با حوزه مورد نظر»، باعث می شود که مدیر اعتماد به نفس خود را در تصمیم گیریها از دست بدهد. باید افرادی در مدیریت سازمانهای تخصصی انتخاب شوند که در آن حوزه دارای تخصص باشند.

دکتر سعید رضایی شریف آبادی اظهار داشت: کتابخانه ملی و آرشیو ملی از جمله مهمترین نهاهای فرهنگی کشور هستند. چرا مسئولیت این سازمان مهم  را به فردی می سپاریم که هیچ آشنایی با فرایند کاری در این حوزه ندارد. در انتخاب مدیریت سازمان های تخصصی نیاز به همکاری افراد متخصص داریم. این نوع انتخاب ها بدون توجه به تخصص می تواند به کشور لطمه بزند.

وی در ادامه گفت: حوزه کتابداری حوزه ای تخصصی است که سابقه ای طولانی بعنوان رشته ای دانشگاهی دارد و در ایران سابقه ای 50 ساله در تربیت متخصصان در سطح کارشناسی ارشد دارد و در حال حاضر  افرادی را تا سطح دکتری تربیت می کند،  ولی هرگز از این متخصصان در سطوح مدیریتی کلان استفاده نشده است. حتی در هیأت امنای سازمان اسناد و کتابخانه ملی و یا کتابخانه های عمومی یک نفر کتابدار حضور ندارد.

دکتر رضایی در بخشی از صحبتهای خود به تناقض در حرف و عمل کسانی اشاره کرد که صحبت از  دغدغه رشد مطالعه در جامعه می کنند و از سوی دیگر پست کتابدار را از مدارس حذف می کنند. این نشانه عدم شناخت مدیران فرهنگی از ریشه های شکل گیری عادت مطالعه در سنین کودکی است که کتابخانه های آموزشگاهی و کتابداران می توانند تاثیر فراوانی در این قضیه داشته باشند.

دکتر  رضائی در ادامه گفتگو بیان کرد: بزرگترین هزینه ای که در این 32 سال گذشته پرداخت کرده ایم هزینه های  سوء مدیریت و عدم توجه به مدیریت تخصصی است. راه حل اساسی این است که باید افراد متخصص را شناسایی کرده و به سراغ آنان برویم.

دکتر رضایی به تفاوت بین مدیریت فرهنگی و مدیریت صنعتی و اقتصادی اشاره کرد و گفت: در مدیریت صنعتی و یا اقتصادی ضعف های مدیریتی خیلی سریع خود را نشان می دهد در حالیکه در مدیریت فرهنگی ضعف های مدیریتی بعد از سال ها و یا حتی چند دهه آشکار می شود.

در پایان این گفتگو رئیس انجمن کتابداری و اطلاع رسانی یادآور شد: باید بهترین ها انتخاب شوند و این تاخیرهای صورت گرفته در انتخاب رئیس کتابخانه ملی بیشتر تعلل بوده تا مطالعه برای انتخاب بهترین گزینه. وی همچنین ابراز امیدواری کرد که پس از سه دهه باور کنیم که در هر حوزه ای متخصص متعهد تربیت کرده ایم و به سراغ مدیر متعهد و متخصص آن حوزه برویم و به آنان اعتماد نمائیم.